สมมุติว่าเราเป็นแวมไพร์ ที่อยู่มาเป็นพัน อมตะไม่ตาย
โจทย์ควรกำหนดสิ่งแวดล้อมด้วยว่า คนอื่นๆก็อายุยืนเป็นพันปีเหมือนเรา หรือ คนอื่นๆเขาก็ตายกันปกติ อายุไม่เกิน100 เพราะมันจะมีผลให้การตัดสินใจใช้ชีวิตต่างกันออกไป
ถ้าเราอายุยืนคนเดียว แต่คนอื่นไม่ยืนตาม แปลว่า ในขณะที่เรายังไม่ตาย แต่คนรักของเราจะตายตามอายุขัย ในขณะที่เรายังอยู่ คนที่อยู่กับเราวันนี้ เป็นเหลนของเหลนของเหลน รุ่นที่20 เรียกว่าต้นตระกูลยังอยู่ แต่ลูกหลานตายหมดแล้ว
แล้วถ้าเรายังผลิตลูกรุ่นถัดๆมาด้วย คราวนี้โคตรงงเลย ลูกอายุน้อยกว่า เหลน แล้วเหลนอาจแต่งงานกับหลาน คือถ้าวาดต้นไม้ที่เป็นรากลูกหลานแต่ละรุ่น คงงงตาแตก แตกแขนงยาวเป็นพันปี รากคงยาวเป็นกิโล สร้างเมืองทั้งเมือง ที่มีต้นกำเนิดจากพ่อหรือแม่คนเดียวได้เลย
ถ้าเปลี่ยนเงื่อนไข ให้ทุกคนอายุ1,000 ปี เหมือนกันหมด ถ้าต้องอยู่กับคนรัก ยาวนานเป็นพันปี คงต้องถามว่า เราจะเลิกกันปีที่เท่าไหร่ ขนาดบางคนแต่งงานไม่กี่ปีก็เลิกกันแล้ว ถ้าอายุยืนเป็นพันปี จะเหลือกี่คนที่อยู่ด้วยกันเป็นพันปี และมีกี่คนที่เปลี่ยนผัวเมียเป็นร้อย และจะมีคนเหงาที่ต้องทนอยู่คนเดียวเป็นพันปี มันยิ่งกว่าเหงาตายอีกนะ เพราะเหงาแล้วไม่ตาย มันตายทั้งเป็นพันปีเลยนะ
แล้วถ้าเราอายุยืนเป็นพันปี โดยที่ไม่มีความรัก ไม่มีคู่ให้ทุกข์ใจ แล้วเราจะอยู่ไปเพื่ออะไรเป็นพันปี แค่มีชีวิตไปวันๆงั้นหรอ เพื่อทำแต่งาน งานก็ทำเองได้ถึงไม่มีเรา เพื่อรับใช้ศาสนา ศาสนารับใช้ตัวเองไม่เป็นหรือไง ต้องรอเราไปรับใช้ เพื่อสร้างสิ่งยิ่งที่ใหญ่ เพื่อโลก โลกอาจจะบอกว่าไม่ต้องก็ได้ คืนธรรมชาติมาก็พอ
ชีวิตมันจะไม่ได้น่าอยู่เลย พันปีก็ไม่มีความหมาย ถ้าไม่ได้รู้จักความรัก ความงามในชีวิตก็ไม่เกิด ความสุขคืออะไร อาจไม่รู้จัก ความทุกข์เป็นยังไงก็ไม่รู้จัก ถ้าไม่รู้จัก2คำนี้ ก็ไม่ใช่มนุษย์แล้วล่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
