อริยบุคคล เป็นการใช้ศัพท์สมมติบัญญัติเรียกสภาวะของบุคคลที่มีความเจริญทางด้านภูมิจิตแตกต่างกันไป การได้เป็นอริยบุคคลตั้งแต่ขั้นโสดาบันขึ้นไปนั้นสามารถปิดการเกิดในอบายภูมิทั้งหมดได้แล้ว คือจะไปเกิดแต่ในสุคติอย่างเดียวในทุกภพชาติ จนนิพพานได้ในชาติสุดท้าย ถามว่าจำเป็นมั้ย สำหรับผม ด้วยสถานะของอริยะที่มีประโยชน์มาก จึงจำเป็นมากครับ เพราะคนที่ไม่ได้เป็นอริยบุคคล จะมีสิทธิ์ตายไปเกิดในอบายภูมิเกือบร้อยเปอร์เซนต์ แต่ว่า...
แม้จะเป็นอย่างนั้น ก็ไม่ควรกดดันบีบคั้นตัวเองให้จะต้องเป็นอริยบุคคลให้ได้ เพราะแทนที่จะได้เป็นได้จริง กลับต้องทุกข์ทรมานจากกิเลส-ภวตัณหาคือความอยากได้อยากเป็นที่บีบคั้น แทนที่จะได้เป็นโสดาบันหรืออรหันต์ กลับต้องเป็นคนที่มีความทุกข์แทนเพราะกังวลว่าเมื่อไรตัวเองจะบรรลุธรรมเสียที.. เพราะฉะนั้น มาหมั่นเจริญภาวนา เลิกยึดติดกับการไต่แร๊งค์ตามอักขระวิถี โดยการละทิ้งนันทิบ่อยๆ ให้จิตหลุดพ้นด้วยการเอาสติไปสะกดรอยตามลมหายใจ (อานาปานสติ) เพื่อเจริญกายคตาสติบ่อยๆ ทำให้ตัวเองไม่สนระบบสมมติ
ในไม่นานก็จะเข้าสู่กระบวนการถึงกระแสแรกพระนิพพานไปเอง ไม่จำเป็นต้องไปอยากได้อยากเป็นพระอริยะบุคคล แต่ให้เปลี่ยนวิธีคิดมาเป็นหมั่นเพียรภาวนาอยู่เป็นนิจ หากเราเพียรภาวนาอย่างไม่ขาดสายด้วยอานาปานสติวันละครั้งบ้างหรือสามสี่ครั้งบ้าง หรือทั้งวันถ้าทำได้ ต่อให้เราไม่ได้สนใจว่าตัวเองจะบรรลุอริยะหรือยัง ยังไงๆก็จะบรรลุเป็นอริยบุคคลโดยไม่รู้ตัวอยู่ดีนะครับ ขอเป็นกำลังใจให้แก่ผู้ที่มีวิริยะและวายามะทุกคนครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
