8 พ.ย. เวลา 13:18 • ธุรกิจ
ก็มีไว้เพื่อสิ่งใด?
ในทาง สมมติสัจจะ : อัตตาถูกบัญญัติให้มี เพียงไว้เพื่อ" บริหาร" ก็เพียงเท่านั้น
คลองแห่งการเรียก ก็มีเพียงเท่านี้ (อธิวจน)
คลองแห่งการพูดจา ก็มีเพียงเท่านี้ (นิรุตฺติ)
คลองแห่งการบัญญัติก็มีเพียงเท่านี้ (ปญฺญตฺติ)
ใครหลงละเลงตัว ละหลงตน ตีกันด้วยมาตรฐานแห่งการยึดถือตัวตน ย่อมมิอาจใช้คุณค่าของการบัญญัติ
ได้คุ้มเลย พูดง่ายๆ คือ ขาดทุน
ในทาง ปรมัตถ์สัจจะ : ตัวตนนั้น มีก็เหมือนไม่มี ทุกสิ่งแค่เปลี่ยนไปและไหลเลื่อนไปตามเหตุปัจจัย เท่านั้น
การติดยึด ในสิ่งที่เปลี่ยนแปลง พยายามปั้นให้ทุกข์ (สิ่งที่ดับได้) ให้เป็นสุขนี้เอง คือข้อเสียของมัน
อืมม ว่าแต่ทำไมเป็นหมวดธุรกิจละเนี้ย หรือผมตีโจทย์ผิด
โฆษณา