ที่จริง เราก็แบบอย่าง ให้เราได้ศึกษา ในเรื่องราว รอยขององค์พระสิทธัตถะ ที่ท่านไปกระทำ ในกลางป่า ที่ปกตินั้น คนเรามีอารมณ์นึกคิดอยู่ตลอดเวลา ..ที่เกิดขึ้นในกาย ..มีพอใจ ไม่ชอบใจ เกิดขึ้น เราก็ใช้กายวาจาใจ ไปคล้องกรรม สร้างกรรม ไม่พอใจ ก็โมโห โกรธเกลียดชัง อิจฉา ริศยาข่มแหง รังแก เอารัดเอาเปรียบซึ่งกันและกัน มีความอยรดได้อยากมี เกิดขึ้น แล้วก็ใช้กาย ไปสร้างกรรม ในกิริยา เดิน ยืน นั่ง นอน ก็ใช้กิริยาทั้งสี่นี้สร้างกรรม
เอา..ละ เมือนเราจะหยุดยั้งอารมณ์ เราก็อาราธนาขอ ..ของนำกายพ่อแม่ ที่เราอาศัย มาอยู่ ในรอยกิรยทั้งสี่ ขององค์พระสิทธัตถะ ที่ท่านทำอยู่ในป่า จนสำเร็จเป็นองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ..เราก็นำกายพ่อแม่ (อันนี้ ..สิ่งนี้ พิจารณาดีๆ จะช่วยลดละเรื่อ สักกายทิฏฐิ ในกายยึดถือกายนั้นเป็นของเรา ที่แท้ที่จริงเป็นของพ่อแม่ให้จิตเรามาอาศัยชั่วขณะหนึ่ง)
เราก็นอบน้อม นำกายพ่อแม่ มาเดินอยู่รอยของพระ ฝึกหัดปฏิบัติด้วยรอยทั้งสี่ ด้วยกิรยาของพระ ยืน เดิน นั่ง นอน ..ทำจิตเป็นมัชฌิมา ทำจิตกลาง นิ่งเฉยๆ ..ไม่นึกคิดอะไร นึกคิดอะไรนั้นคืออารมณ์ นั่นคือกรรม ยังไม่ต้องไปคิดไปพิจารณาอะไร เพราะจิตเรายังไม่นิ่ง ..ทำให้กายนิ่ง จิตนิ่งเสียก่อน การทีจะทำกายนิ่ง จิตนิ่ง ได้ จ้ตต้องมีความเข้มแข็ง กายก็ต้องเข้มแข็งอดทนตามไปด้วย
ที่ว่ากายเข้มแข็ง จิตเข้มแข็ง นั้น เป็นเรื่องเข้มแข็ง อดทนอดกั้น เพื่อนำกาย เพื่อทำกายนั้นให้นิ่ง จิตก็ต้องมีสติปัญญา สำรวจกาย รักษากายให้นิ่ง ให้ได้ ..มีพระท่านชี้แนะให้ นำกิริยาทั้งสี่นี้มากระทำ แล้วจิตนั่น ก็จะค่อยๆ มีความเข้มแข็งขึ้น..เอาแค่กายนิ่ง จิตนิ่ง ..ทำไห่มันได้ก็พอแล้ว ..มีพระทีสอนเรา ท่านบอกว่า ฉันไม่ได้ทำมาชาตินี้ชาติเดียว
ฉันยืนนิ่ง กายนิ่งไม่กระดุกกระดิก ..เป็นเหมือนหุ่น ยืนครั้งละ หกโมงเย็น ไปออกเอาเที่ยงคืน ยืนอย่ทางนั้นจิตเค้าทำงาน ละลายสังขารกรรม ท่านบอกว่า อย่าเชื่อฉัน ต้องไปพิจารณา แล้วก็ฝึกหัดขึ้นมา แล้วเราจะได้รู้จักว่า ทำกายให้นิ่ง จิตนิ่ง ได้คุณประโยชน์อะไรให้แก่จิต มันจะละลายกรรมได้จริงมั้ย
รอยทั่งสี่ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระท่านบอกว่า รอยนี้ ยืน เดิน นั่ง นอน ไม่ต้องนึกคิดอะไรเลย ของง่ายๆ ทำมันให้ได้ ..จิตมันนึกคิดอะไร มันเป็นอารมณ์ทั้งนั้น ก็เอาคำว่าพุทโธ ท่องกำกับดึงจิตอยู่กับคำนี้ หากอารมณ์นึกคิดมากไป ก็พูดคำว่า พุทโธ ให้หูเราได้ไปก่อน มันจะได้ เอาเสียงพุทโธ ส่งให้วิญญาณหู ส่งต่อไปให้จิต เตือนให้จิตมาอยู่กับพระพุทโธไปก่อน เพื่อให้กายนิ่ง จิตนิ่งเกิดขึ้น ให้จิตมาเดินในรอย ร่องรอยของ กิริยาผู้ที่ถึงธรรม แล้วจากโลกนี้ไปไม่กลับมา ..ไม่กลับมาอะไร ..มาเกิดแก่เจ็บตายอีก
เดิน ยืน นั่ง นอน ท่องอยู่สองคำ เผลอไปคาถามาท่อง นั่นก็แสดงว่า จิตอยากได้กรรม อยากมี อย่างนั้นอย่างนี้เยอะๆ ในอารมณ์โลภโกรธหลงเข้ามห้อมล้อมปรนเปรอจิต ให้มีกรรมมีทุกข์เกิดขึ้น .จะได้มาเกิดแก่เจ็บตายบ่อยๆ .ทุกข์ชาตินี้ไม่พอ ยังโลภไปไปถึงชาติหน้า แล้วความโลภโกรธหลงที่ใช้กายไปสร้างทุกข์ให้แก่จิตในวันหน้า ชาติหน้า ..จิตเป็นผู้สะสมกรรมมาเอง จิตของคนเรามันอ่อนแอต่ออารมณ์ที่เกิดขึ้นในกาย ..ไม่เคยชนะอารมณ์ในกานนี้ไปได้เลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
