ถ้าเกณฑ์ความสำเร็จคือตัวเลขในบัญชี
บุคคลที่คนกล่าวมาก็คงใช้เป็นตัวอย่างที่ดีไม่ได้นัก(แต่ถ้ายังพยายามจะดูก็อาจจะมองไปในจุดที่คนเหล่านี้ทำความผิดพลาดจุดไหนถึงมาตกอยู่ในภาวะฝืดเคืองเช่นนี้ก็ยังได้อยู่)
แต่ถ้าเกณฑ์ความสำเร็จคือความสุขคนที่กล่าวมาก็เปิดทัศนะในการศึกษาได้คือคนที่มีทรัพย์น้อยแต่มีชีวิตอย่างเป็นสุขมีให้เห็นอยู่จริงๆ หลายปีก่อนชื่อของ"ปู่เย็น"น่าจะตอบคำตอบนี้ได้คือตัวเลขทรัพย์สินเงินในบัญชีของแกไม่ได้เรียกว่าเป็นคนมากคนมีอะไรหรอกแต่ทัศนคติต่อชีวิตจัดว่าดีเยี่ยม
ชาวบ้านร้านตลาดชาวรากหญ้าที่รับจ้าง หรือมีสวนแปลงย่อมๆ แล้วทุกวันทุกเย็นยังได้กินข้าวกับสมาชิกในบ้านยังได้ยิ้มเล่นหัวกับลูกเมียภาพนี้มีอยู่จริงๆ แต่ในทางกลับกันเศรษฐี มหาเศรษฐีที่ภายนอกคนทั่วไปเห็นว่าสมบูรณ์มีพร้อมทุกอย่างบางทีก็ยังมีความทุกข์จากคนในครอบครัวกันเอง จากมิตรจอมปลอมที่หวังต่อผลประโยชน์ ความอยากกระหายต่อผลประกอบการที่มากขึ้นมากขึ้นยังไม่มีที่สิ้นสุด อื่นๆสารพัดเรื่องราว
รวมแล้วทั้งหมดก็บอกไม่ได้ว่าคนมีจะไม่ทุกข์หรือคนทรัพย์น้อยจะเป็นสุขเสมอไปแต่ใครก็ตามที่ปฏิบัติตนอยู่ในศีลธรรมอันดีก็ยอมเชื่อได้ว่าจะสร้างความสุขให้แก่ตนเองและคนรอบข้างได้
สรุปคือเลือกเหลี่ยมมุมที่จะมองก็ใช้เป็นบทเรียนศึกษาได้🙂
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
