วิญญาณ แท้จริงมีความหมายถึงอาการ "รู้ได้ด้วยสัมผัสทั้ง ๖" ได้แก่ มองเห็น ได้ยิน ได้กลิ่น รับรส รับสัมผัส และ ความรู้สึกนึกคิด (ตาหูจมูกลิ้นกายใจ) อาการพวกนี้คือทวารของจิต จิตของเราเป็นธาตุใส ภาษาบาลีเรียก มนัส หรือ มโน จิตเมื่อมีที่อยู่แล้ว เช่น อยู่ในกายมนุษย์ อยู่ในกายสัตว์ เทวดา หรือเปรต ก็จะเกิดอาการรับรู้ด้วยหูตาจมูกลิ้นกายและใจ เหมือนแสงที่ส่องลงมาแล้ว กระทบฉากแล้ว เรียกว่า วิญญาณ ผิดกับจิตที่เป็นธาตุใสว่างๆที่ยังหาที่ลงไม่แล้วเสร็จ จะเรียกว่า มโนและมนัส เปรียบเป็นแสงที่ยังเดินทางอยู่
มโนจะยังไม่กระทบฉาก ยังไม่ถูกแปลงผล เพราะยังไม่ปฏิฐิตัง(สถิต)อยู่ในรูปขันธ์ และถ้ารูปขันธ์ไม่มีมโนเข้ามาก่อสร้างวิญญาณในรูป รูปก็จะเป็นเพียงก้อนเนื้อทื่อๆ เหมือนอย่างเช่น ศพ เนื้อสัตว์ เป็นต้น ดังนั้นวิญญาณจึงมีจริงแน่นอน เป็นนามขันธ์ หรือ นามธรรม ถ้าไม่มีนามขันธ์ สิ่งมีชีวิตก็จะแสดงอารมณ์ความนึกคิดไม่ได้ ขยับเขยื้อนไม่ได้ ทื่อแข็ง ไม่มีชีวิตจิตใจ เหมือนต้นไม้ใบหญ้าและเศษซากเนื้อหนังนั่นเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
