16 พ.ย. เวลา 16:50 • ปรัชญา
ไม่เคยไปอุทัยธานีเลย เป็นเมืองรองที่ถูกมองข้าม
เราเคยได้บ้านหลังหนึ่งเป็นมรดก อยู่ที่สัตหีบ ทุกปีเราต้องขึ้นไปดูบ้านครั้งหนึ่ง แต่ด้วยความที่ไม่ได้ไปอยู่ ยิ่งแวะไป บ้านก็ยิ่งไม่เหลืออะไร สายไฟโดนขโมย ไฟฟ้าไม่มีใช้ บ้านโดนงัด ขโมยของในบ้านไปหมด น้ำก็ไม่มีใช้ เพราะปั้มก็โดนขโมย ต้นไม้ก็สูงเป็นป่า จะหาคนจ้างมาตัดต้นไม้ก็ยาก ไม่รู้จักใครแถวนั้นเลย สุดท้ายก็ขายทิ้ง ไม่ดูแลแล้ว
แต่ทุกครั้งที่ขึ้นไป เราจะไปนอนที่พัทยาโดนชวนเพื่อนสนิทผู้หญิงไปเป็นเพื่อนทุกครั้ง เราไปพักที่พัทยาบ่อย แทบจะทุกโรงแรมเลย แถวหน้าหาด ทั้งเหนือและกลาง ส่วนใต้ไม่ได้ไปพัก
พัทยาจึงไม่ใช่จุดหมายปลายทางของเรา แต่เป็นที่แวะพักระหว่างเดินทาง เรามีความทรงจำที่ดีกับเพื่อนที่นี่ เคยไปนั่งดูพลุพัทยาตอนกลางคืนด้วยกัน เคยไปเที่ยวสงกรานต์วันไหล ตัวเปียกด้วยกัน เคยไปเล่นน้ำที่เกาะล้าน เคยเดินตั้งแต่พัทยาเหนือยันใต้ ความสนุกของเรากับเพื่อนอยู่เต็มพัทยาเลย แต่ไม่เคยนั่งบาร์กลางคืนนะ เพราะไม่ดื่ม ไม่เต้น
ด้วยความทรงจำที่ดี พอเรามีแฟน เราก็อยากจะชวนแฟนไปพัทยาด้วยกัน แต่เขามีทัศนคติที่มองพัทยาไม่ดี มีผู้หญิงขายบริการเยอะ มองหาดก็มีกระเทยเรียกแขก บาร์กลางคืนก็เสียงดัง เขาไม่ชอบเลย เขาดูไม่มีความสุขและหงุดหงิด
เลยพบว่า ความทรงจำที่ดีของเรากำลังถูกทำลาย จากความทรงจำใหม่ที่ไม่ดี หลังจากนั้น เราเลิกชวนเขาไปพัทยาเลย เราไม่ต้องการให้ความรู้สึกดีๆ ที่เราเคยมีกับเพื่อนสนิทหายไป ให้พัทยาในความทรงจำของเรา ยังคงเป็นสถานที่ของเรากับเพื่อนสนิทที่เคยสนุกสนานกันดีกว่า
โฆษณา