แต่ก่อนจะมีคำพูดในใจที่ไม่ได้เอ่ยออกมาคือ “เดี๋ยวก็ตายแล้ว” คำนี้จะก้องอยู่ในจิตตลอด แต่หลังจากที่ชีวิตจริงพบเจอความตายจริงๆตั้งแต่รถประสบอุบัติเหตุวันเว้นวัน ขาหักสองรอบหักครั้งที่สองวันรุ่งขึ้นหล่นเก้าอี้กระดูกไหปลาร้าเคลื่อน ป่วยเข้าโรงพยาบาลติดๆกันหลายรอบ จนให้ฉายาตนเองว่า “๑แถม๑” วันนี้ออกจากโรงพยาบาลนี้รุ่งขึ้นเข้าโรงพยาบาลโน้น หรือวันเดียวเข้าสองโรงพยาบาล ประสบการณ์ตรงเกิน ไม่ต้องมีคำพูดใดใดแล้ว จนเห็นพญายมมาอยู่ตรงหน้า
ลากขาที่เข้าเฝือกไปเข้าโรงพยาบาลตามนัดพบว่าความดัน ๒๔๔ หมอให้กลับบ้าน เพราะเตียงเต็มกลับบ้านไม่ได้เหลือแต่ชื่อแน่ รู้สึกเหมือนมีใครรอเอาชีวิต ต้องย้ายโรงพยาบาล หมอนี้ท่านปฏิบัติแล้วตามหาถามว่า “ไปทำอะไรมา ถึงเป็นขนาดนี้ หมอเป็นห่วงนะ” เข้าไอซียูทันที หมอบอกว่ากว่าจะหาสูตรรักษาได้ยากมาก อาการป่วยกายที่ดำรงอยู่ควบคุมได้ด้วยความรักห่วงใยของสองแพทย์ ตื่นเช้าพูดทุกวันในโรงพยาบาลว่า “ตายๆฉันยังไม่ตาย ยังหายใจสบาย” “ดีเหลือเกินที่วันนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันจะทำหน้าที่ของความเป็นมนุษย์ให้ดีที่สุด”
อีกแพทย์หนึ่งเป็นศิษย์ผู้เชี่ยวชาญด้านกระดูก ที่บอกว่า “อาจารย์มาเป็นคนไข้ของผม ผมจะดูแลรักษาอาจารย์ของผมเอง เป็นครูที่ผมคุยได้ทุกเรื่อง คุยแล้วสบายใจ ” ผลกระดูกล่าสุด มวลกระดูกหนาแน่นขึ้น ไตรกรีเซอไรด์เหลือ ๑๓๔ ครอเรสเตอรอล ๑๑๗ รอดมาได้ ”อาจารย์ทานแกนฝางแดงต่อไปนะครับ ผมจะดูแลตรวจเลือดดูผลจากเลือดให้เองทุกหกเดือน อาจารย์จะแข็งแรงอยู่เป็นร้อยปี จะมากเกินไปมั๊งคะ ได้ทำสิ่งที่อาจารย์รัก
“ ขอบคุณทุกท่านและมาร ที่ครูบาอาจารย์ท่านบอกว่า “มารบ่มีบารมีบ่เกิด” แต่ก่อนฟังแล้วงงงง เดี๋ยวนี้เป็นเพื่อนสนิทกัน
ชีวิตต้องผ่านการหล่อหลอมต้องเห็นปัญหา เข้าใจปัญหา เห็นทุกข์เห็นโลกเห็นชีวิต เกินคำบรรยาย เลิกเจริญมรณานุสติแล้ว ฝันเห็นงานศพของตนเองมีจุดพลุสว่างไสว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
