200 Years Journey Through Thai Modern Art History
นิทรรศการที่บอกเล่าเรื่องราวศิลปะไทยในรอบ 200 ปี
โลกเรามีศิลปินที่ทำผลงานศิลปะในแขนงต่างๆ หลายคนเรารู้จักกันดี ไม่ว่าจะเป็น ลีโอนาร์โด ดาวินชี, ไมเคิล แองเจลโล, โมเนต์, แวน โกะห์, ซัลวาดอร์ ดาลี, ฟรานซิสโก โกยา และอีกมากมาย
แต่หากพูดถึงศิลปินไทยแล้ว คนทั่วไปที่ไม่ได้อยู่ในแวดวงศิลปะอาจนึกออกได้ไม่กี่ชื่อ นี้จึงเป็นเหตุผลให้ทางคุณออน กรกมล และคุณพิ พิริยะ วัชจิตพันธ์ สองสามีภรรยาผู้หลงใหลในงานศิลปะ ได้จัดนิทรรศการ 200 Years Journey Through Thai Modern Art History ขึ้นมาที่ “ท่าพิพิธภัณฑ์” เพื่อแสดงผลงานศิลปะของศิลปินไทยที่น่าภาคภูมิใจในคนทั่วไปได้รับรู้ ผ่านผลงานศิลปะในรอบกว่า 200 ปี
โดยในงานจะเริ่มไล่เรียงผลงานมาตั้งแต่ยุครุ่งอรุณของศิลปะสมัยใหม่ไทย เมื่อราว 200 ปีที่แล้ว ที่ขรัวอินโข่ง ศิลปินชื่อดังในสมัยรัชกาลที่ 4 เริ่มวาดภาพจิตรกรรมฝาผนังผสมผสานกับอิทธิพลจากตะวันตก ต่อด้วยยุคที่เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินว่าจ้างศิลปินตะวันตกมาสร้างสรรค์ผลงานประดับประดาปราสาทราชวัง มายังยุคศาสตราจารย์ ศิลป์ พีระศรี ผู้วางรากฐานให้กับวงการศิลปะ มาถึงปัจจุบันที่ศิลปินไทยมีความเป็นปัจเจกบุคคล มีหลากหลายสไตล์ได้รับการยอมรับจนกลายเป็นกระแสหลักที่ส่งอิทธิพลไปยังวงการอื่นๆ
นิทรรศการ 200 Years Journey Through Thai Modern Art History ที่ท่าพิพิธภัณฑ์ จึงเป็นการนำผลงานศิลปะไทย 150 กว่าชิ้นในรอบ 200 ปี มาจัดแสดง โดยแบ่งออกเป็น 8 โซน 8 เรื่องราว
ผมไปดูแล้วรู้สึกชื่นชมผลงานหลายชิ้น ทั้งความงาม ทั้งแนวคิด หลายผลงานผมไม่เคยได้เห็นมาก่อน ส่วนผลงานที่เคยเห็นมาบ้างก็เพิ่งจะมารู้ที่มาที่ไปเบื้องหลังของผลงานก็ที่งานนี้ ด้วยเพราะทางนิทรรศการจะมีแปะ QR code ไว้คู่กับผลงานให้เราสามารถสแกนเข้าไปอ่านหรือรับชมคลิปวิดิโอเบื้องหลังผลงานได้ด้วย ผมขอยกตัวอย่างที่ผมประทับใจมาให้เพื่อนๆ ได้รับชมกัน
“ปริศนาธรรม” ผลงานของขรัวอินโข่งศิลปินชื่อดังในสมัยรัชกาลที่ 4 ที่ได้วาดภาพเรือล่องไปในมหาสมุทรท่ามกลางบ้านเรือนและวิวทิวทัศน์ธรรมชาติที่อยู่เบื้องหลัง ภาพนี้ได้สอดแทรกพระธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนาไว้ในภาพด้วย โดยเปรียบให้เรือเป็นเหมือนพระพุทธเจ้าที่นำพามนุษย์เดินไปสู่ทางธรรมได้
“เสนาหลวง” “คุณพ่อ คุณแม่ คุณอา ลูกชายใหญ่” ภาพล้อฝีพระหัตถ์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6
“เสียงขลุ่ยทิพย์” ผลงานประติมากรรมของอาจารย์ เขียน ยิ้มศิริ เป็นรูปของนักดนตรีชายไทยนั่งเป่าขลุ่ยในลีลาที่งดงามอ่อนช้อย การเอี้ยวคอและลำตัวสร้างจังหวะสอดรับกับแขนที่กางออก และนิ้วมือที่กรีดกรายลงบนเครื่องดนตรี การนำลักษณะสำคัญของพระพุทธรูปที่เป็นของศักดิ์สิทธิ์มาปั้นเป็นนักดนตรีชาวบ้านที่เปลือยท่อนบนกำลังนั่งเป่าขลุ่ย คือ การนำศิลปะชั้นสูงมาเล่าเรื่องวิถีชีวิตสามัญธรรมดาของคนระดับล่าง ซึ่งวิธีการและการนำเสนอเนื้อหาแบบนี้คือ ลักษณะสำคัญของศิลปะสมัยใหม่
ภาพร่างลายเส้นงานประติมากรรมทางศาสนาของ ศาสตราจารย์ ศิลป์ พีระศรี
“Blooming Sakura in Ueno Park” ผลงานภาพวาดของอาจารย์ ประกิต (จิตร) บัวบุศย์ ที่ถูกเขียนขึ้นในฤดูใบไม้ผลิ ของปี พ.ศ.2488 ในสวนอุเอะโนะ ภาพสีน้ำมันชิ้นนี้เกิดจากการใช้เกรียงปาดป้ายลงไปแบบสดแบบฉับพลันโดยไม่สนใจเก็บรายละเอียด ซึ่งเป็นแนวทางการเขียนภาพแบบอิมเพรสชันนิสม์ หากมองดูภาพใสระยะใกล้จะเห็นแต่แต้มสีหยาบๆ เป็นภาพนามธรรม
แต่เมื่อถอยห่างออกมาดูจะเห็นเป็นภาพทิวทัศน์ซากุระในสวนอันสวยงาม ผลงานชิ้นนี้เป็นหนึ่งในผลงานไม่กี่ชิ้นของประกิตที่รอดพ้นจากการถูกทำลายจากการโจมตีในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่ญี่ปุ่น และสามารถนำกลับมาประเทศไทยได้
“Girl with Red Book” ผลงานของ มีเซียม ยิบอินซอย เป็นศิลปินหญิงคนแรกที่ได้รับเหรียญทองจากการประกวดศิลปกรรมแห่งชาติติดต่อกัน 3 ครั้ง โดยที่เธอเองไม่ได้เรียนศิลปะ เธอได้รับแรงบันดาลใจทางศิลปะมาจากการพาลูกไปรักษาตัวที่ทวีปยุโรปแล้วมีโอกาสได้ชมผลงานของศิลปินระดับโลกมากมาย จนเธออยากเริ่มทำงานศิลปะ
ภาพนี้มีเซียมวาดหญิงสาววัยรุ่นในชุดสีขาวบริสุทธิ์ นอนอ่านหนังสือล้อไปกับแนวนอนของผืนผ้าใบ โลกของหญิงสาวเปิดออกอย่างสดใสร่าเริงเฉกเช่นหนังสือปกแดงในมือของเธอที่ถูกเปิดอ่าน ท่ามกลางดอกไม้ และพืชพันธุ์ที่เบ่งบานล้อมรอบ
“เทวะปักษา” ผลงานของอาจารย์ ถวัลย์ ดัชนี อาจารย์ได้วาดรูปเทวดาที่มีร่างกายเป็นมนุษย์ อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อกำยำ แต่มีหัวเป็นนก มีปีกและกรงเล็บ รูปเทวะปักษานี้ถูกนำเสนอคล้ายกับทวารบาล หรือเทวดาที่ปกปักรักษาบานประตู โดยอาจารย์ถวัลย์ได้วาดเทวะปักษาบนบานประตูด้านขวาในลักษณะที่เหมือนกับกำลังก้าวออกมาจากช่องประตูแล้วกำลังยื่นศีรษะและวางมือทาบไปกับบานประตูสีทองทางด้านซ้าย เป็นการผสมผสานงานจิตรกรรมเข้ากับสถาปัตยกรรมออกมาได้อย่างดี
“Wisdom Ways” ผลงานของอาจารย์ ปัญญา วิจินธนสาร เป็นรูปพระพักตร์ของพระพุทธรูปสีทอง ลายเส้นถ่ายทอดพุทธลักษณะอันงดงามด้วยความละเอียดประณีต พระโอษฐ์แย้มยิ้ม พระเนตรมองต่ำ สงบ สำรวม แฝงไว้ด้วยความเมตตาต่อสรรพสัตว์ จุดเด่นของผลงานชิ้นนี้ คือ การใช้แผ่นเงินและแผ่นทองปะติดลงบนผิวของกระดาษสี่เหลี่ยมเล็กๆ สีทองและสีเงินสลับเป็นแถวตารางอย่างเป็นระเบียบครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดของภาพ
ทำให้ภาพมีประกายระยิบระยับสวยงาม ประหนึ่งประกายของพระธรรมคุณที่แผ่ออกจากพระพุทธเจ้า และยังสื่อถึงพระพุทธคุณที่ทรงสั่งสมพระบารมีในห้วงเวลานับแสนกัลป์แห่งการเวียนว่ายก่อนจะมาถึงพระชาติขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
“Untitled” (2549) ผลงานของอาจารย์ ชาติชาย ปุยเปีย เป็นภาพใบหน้าของศิลปินแสยะยิ้ม พร้อมกับลูกตาที่ปูดโปนเบิกโพลง โดยใช้คู่สีเงินกับสีทองมาเป็นโทนสีในการวาด ทำให้ภาพวาดมีบรรยากาศที่ดูแปลกประหลาด สุกสว่างเหนือจริง กล้ามเนื้อและรายละเอียดริ้วรอยบนใบหน้าถูกขับเน้นให้เห็นชัดเจน สายตาที่จ้องมองออกมาหาคนดูนำมาซึ่งความรู้สึกอึดอัดกระอักกระอ่วน เป็นรอยยิ้มที่ซุกซ่อนความไม่น่าไว้วางใจ
“Cry Me A River” ผลงานคาแรคเตอร์น้อง Crybaby Molly อันโด่งดังของคุณ นิสา ศรีคำดี ศิลปินอาร์ตทอยคนแรกของไทยที่ได้ร่วมงานกับ POP MART ด้วยแนวคิดที่เราไม่ต้องเก็บอารมณ์ความรู้สึก ใครๆ ก็ร้องไห้ออกมาได้ โดยในงานนิทรรศการเราจะเห็นน้องมอลลี่ขนาดไซส์ยักษ์กำลังแช่ในอ่างน้ำ โดยมีแค่ส่วนหัว ส่วนขากับมือข้างหนึ่งที่กำลังคีบอะไรบางอย่างโผล่พ้นออกมาจากน้ำ
“Memory House” ผลงานคาแรคเตอร์น้องมาร์ดี เด็กสามตาหน้าบึ้งของคุณ Alex Face พัชรพล แตงรื่น ผลงานนี้จะเป็นประติมากรรมรูปน้องมาร์ดีขนาดใหญ่อัดแน่นอยู่ในบ้านไม้หลังเก่า เป็นการสะท้อนความทรงจำของบ้านวัยเด็กของคุณ พัชรพล
เหล่านี้แค่ตัวอย่างเพียงส่วนหนึ่งในนิทรรศการ ยังมีผลงานอีกกว่า 150 ชิ้นที่รอให้ทุกคนไปรับชม ซึ่งหากใครสนใจเรื่องราวผลงานศิลปะไทยในรอบ 200 ปีที่ผ่านมา ว่ามีเรื่องราวอย่างไร มีประวัติศาสตร์และวิวัฒนาการความเป็นมาอย่างไร ก็สามารไปชมได้ที่นิทรรศการ 200 Years Journey Through Thai Modern Art History ที่ ท่าพิพิธภัณฑ์ ตั้งแต่วันนี้ถึง 30 มิถุนายน พ.ศ. 2568 เปิดบริการทุกวัน เวลา 9.00-17.00 น. คนไทยค่าเข้าชม 100 บาท
แล้วเราจะเข้าใจถึงคำพูดที่ว่า “อายุสั้น ศิลปะยืนยาว” กันครับ
- 12
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
