งานขาวงานดำมาอีกแล้ว
งานนี้เพิ่งไปมาครับ ญาติสนิทกัน เป็นตั่วกู๋(พี่ชายของม้าผม)หรือน้าชายครับ
คนนี้สนิทกันมาก เป็นผู้อาวุโสสูงสุดในบรรดาญาติฝั่งม้า และเป็นที่เคารพนับถือเป็นอย่างสูงในบรรดาผู้อาวุโสทั้งหมดที่ยังอยู่ด้วย
น่าเศร้าใจจริง
ผมมักจะเปิดไลน์เช็คข้อความต่างๆเป็นปกติ โดยมากจะเป็นลูกค้ากับพี่น้องมากกว่าอย่างอื่น
เรื่องงานทั้งนั้น
มาสะดุดกับไลน์กลุ่มญาติฝั่งม้าว่าจู่ๆหมอประจำตระกูล (ลูกพี่ลูกน้องกันนี่ล่ะครับ)ก็ไลน์บอกอาการตั่วกู๋ให้ทราบ
กำลังปั๊มห้วใจอยู่..
อ่านก็งงๆครับ เข้าโรงพยาบาลตอนไหนหว่า ไม่เห็นบอกจะได้ไปเยี่ยมกัน
เว้นมาอีกไม่นานก็บอกว่าไปสบายแล้วนะ
อ่านจบยิ่งงงครับ ไม่เคยคาดคิดมาก่อน
ไม่กล้าถามคนในกลุ่ม แต่ก็มั่นใจว่าหมอไม่ล้อเล่นแน่นอน
...
ตกเย็นพอผมแน่ใจว่าข่าวนี้จริงแท้เลยโทรไปที่บ้านเพื่อถามว่ารู้เรื่องหรือยัง
เจ๊กับม้าตกใจมาก บอกว่าเพิ่งรู้จากมึงนี่ล่ะ มันเกิดอะไรขึ้นวะ
เลยบอกว่าเช็คไลน์ก่อน กูก็ไม่กล้าถามในกลุ่มเหมือนกัน แค่สรุปว่าน่าจะเป็นตามที่หมอบอกมา
...
เช้ามายังไม่มีอะไรเคลื่อนไหว แต่ข่าวนี้เป็นจริงแน่นอน เหลือแค่รอว่าวัดไหน ศาลาอะไร
บ่ายๆคนในกลุ่มออกมาบอกสถานที่ เจ๊ก็โทรมาถามว่าจะไปวันไหนอะไรยังไง เลยบอกไปว่าเดี๋ยวขอติดรถไปด้วยก็แล้วกัน ให้แฟนดูเด็กๆเพราะเด็กๆไม่สบาย อาการเพิ่งจะดีขึ้นเอง
ว่าแล้วก็รีบเก็บร้านเตรียมไปงานนี้
...
ถึงงานก่อน1ทุ่ม จอดรถแล้วก็เดินทักทายลูกหลานตั่วกู๋เพราะสนิทกันดี
ป๊าอั๊วเขาไปตามสังขารน่ะ ไม่ได้เจ็บป่วยอะไรรุนแรง
ได้ยินมาว่างั้นครับ
เจ๊นั่งคุยไปเรื่อย ผมไปไหว้พระแล้วเดินไปเคารพผู้วายชนม์ตามธรรมเนียม
ตัวพิธียังจัดแจงไม่เรียบร้อย คงเพราะกระทันหันมากกว่าอย่างอื่น
...
ดูกำหนดการก็พบว่าจะจัดประชุมเพลิงเมื่อครบกำหนดก็ให้สงสัย
เฮียเลยบอกว่าป๊าอั๊วสั่งไว้ก่อนว่าถ้ามีอะไรขึ้นมาให้เผาว่ะ ไม่ต้องฝังไม่ต้องอะไรทั้งนั้น
อ้าว ไม่ฝังรวมกับตั่วกิ๋ม(ภรรยาตั่วกู่ ท่านเสียไปนานแล้ว)เหรอ เจ๊ถาม
ไม่ว่ะ ป๊าอั๊วสั่งเด็ดขาดให้ขุดเอากระดูกขึ้นมาเผาไปด้วย ปล่อยแต่ฮวงซุ้ยไว้อย่างนั้น ให้คนที่นั่นดูแลกันไป
ทำไมล่ะเฮีย
เขาว่ารุ่นเรากับรุ่นหลานยังจำได้ไหว้เป็น แต่รุ่นถัดๆไปเขาไม่เหมือนเราหรอก เผลอๆไม่ไหว้ ปล่อยให้รกร้าง สู้เผาแล้วลอยอังคาร เก็บแต่รูปไว้ก็พอ
แล้วอากิ๋มล่ะ...
ตอนแรกพวกกูก็หนักใจเพราะม้าเขาจะให้ฝังไม่เผา(มึงก็รู้ว่าม้ากูเป็นใหญ่) แต่คราวนี้ป๊ากูสั่งกำชับหนักแน่นเลยเอาตามนั้น
อ้อ
พวกกูต้องให้คนไปขุดกระดูกม้าขึ้นมาทำความสะอาดก่อน ใส่โลงแล้วประกอบพิธีแล้วเผาไปพร้อมกันเลย พิธีอื่นๆก็จัดเต็มที่ อ้อ งานนี้งดรับซองนะเว้ย แล้วไม่ต้องแต่งชุดไว้ทุกข์นะ แต่งสีๆได้
ใช่ครับ ตามธรรมเนียมจีน ถ้าผู้วายชนม์อายุมากแล้ว ลูกหลานหรือผู้มาร่วมงานไม่ต้องไว้ทุกข์ครับ แต่งสีสันได้เลย ถือว่าผ่านโลกมามากแล้ว ไม่มีอะไรให้ต้องเศร้าหรอกนะ
แต่อย่างว่าครับ ก็คงต้องเป็นสีอ่อนหรือสุภาพไว้ก่อน คงไม่ได้ฉูดฉาดอะไร
มิน่า ไม่เห็นแต่งชุดกระสอบอะไรตามธรรมเนียม ทั้งยังใส่ชุดปกติเพียงแต่เป็นสีอ่อนหรือสีสุภาพเท่านั้น
งานเดินไปตามปกติขั้นตอนตั้งแต่สวดจนถึงแสดงเคารพผู้วายชนม์ แล้วลูกหลานแสดงความขอบคุณผู้มาร่วมงาน
ขณะนั่งเล่นก่อนพระสวด ญาติๆมากันเยอะ ต่างทักทายเพราะไม่เจอกันมานาน บางคนก็กล่าวขอบอกขอบใจที่ช่วยติดต่อเป็นธุระเรื่องธุรกิจบ้าง เรื่องฟ้องร้องขึ้นโรงขึ้นศาลบ้าง อ้อ ไม่ก็มีใครจะไปเป็นทัศนศึกษาที่ไต้หวันบ้างไหม ติดต่อมาได้นะ มีระเบียบการให้ดูด้วย
คอนเนคชั่นเหนียวแน่นตั้งแต่รุ่นแรกๆยันรุ่นหลาน ส่วนถัดไปจากนี้คงยากหน่อยแล้วเพราะไม่ค่อยสนิทกัน แค่รู้จักกันเฉยๆ
น่าเสียดายถ้าจะห่างกันไป
เอ่อ ยังไงให้พ้นเรื่องนี้ก่อน แล้วค่อยเรียกโต๊ะแชร์กัน
คนประสานงานญาติพี่น้องฝั่งนี้บอกกล่าวมา
...
ผมหลบไปเข้าห้องน้ำ ออกมาก็เจอหมอเลยทักทายตามปกติ คุยกันเรื่องสัพเพเหระ
แล้วก็ถามหมอเล่นๆว่าเป็นโควิดบ้างไหมเพราะหมอดูท่าทางจะเจอคนไข้ที่เป็นโควิดบ่อย
โห เป็นดิ ไปทำฟันแล้วมีอาการ สว๊อปก็ขึ้นขีดชัด เลยลางานไป2-3วัน อาการเอาเรื่องอยู่แต่ทนได้ แล้วก็กลับมาทำงาน
ตอนนั้นเป็นเหมือนกันนะ แต่อาการไม่มาก
น่าจะเคยเป็นมาก่อนแล้วไม่รู้ตัว เพราะคนที่เคยเป็นมาแล้วพอเป็นซ้ำอาการจะไม่หนักเท่าเป็นครั้งแรก
น่าจะจริง
คุยเรื่องสุขภาพอื่นๆพอหอมปากหอมคอ หมอก็ถูกผู้ใหญ่เรียกไปคุยซักถามเรื่องตรวจสุขภาพกันให้ว่อน
สังเกตว่างานนี้เหมือนงานพบปะญาติมากกว่าจะเป็นงานไว้อาลัยแบบสุดๆ
ลูกหลานแต่ละคนก็ไม่มีใครร้องห่มร้องไห้อะไร น่าจะเตรียมใจกันมานานแล้ว
ม้าชอบบอกว่างานแบบนี้ถ้าเศร้ามากก็อาจเพราะผู้วายชนม์เป็นที่รักของทุกคนมากเลยทำใจไม่ได้ ส่วนอีกเหตุคือขัดสนเงินทองมากจนเศร้าเพราะเรื่องจัดงาน แต่ถ้ายิ้มแย้มแจ่มใสแสดงว่าไม่ได้เศร้าหดหู่เกินหรือทำใจได้แล้ว อีกทั้งมีเงินมากพอจะจัดงานได้โดยไม่เดือดร้อนอะไร
ผมขอแสดงความเห็นว่าน่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า
แม้งานจะไม่ได้เศร้ามากอย่างที่คิดแต่คงอดใจหายไม่ได้ว่า เออ คนเคยเห็นหน้า เคยรู้จัก เป็นผู้ใหญ่ที่น่าเคารพนับถือ เสียใจด้วยเหมือนกัน (แต่ตกใจน่ะมากกว่าครับ)
ผมบอกที่บ้านว่าคงมาวันนี้วันเดียว วันธรรมดาคงไม่ไหว รถติดเหลือเกิน เพราะเคยมาวัดนี้กว่าจะถึงใช้เวลา2-3ชั่วโมง
ม้าว่าไม่เป็นไร มายากก็ไม่ต้อง แต่ม้าคงมาทุกวัน
เจ๊บอกเขาอยากมาเจอพี่น้องเขา อายุมากกันแล้วทั้งนั้น มีเรื่องคุยกันเยอะ
กูก็ว่างั้นแหละ มันจะมีงานอะไรที่จะให้เจอกันถ้าไม่ใช่กินแชร์ แต่งงานหรืองานแบบนี้
เออ จริงของมึง
เผาแล้วคงไปลอยอังคารกันแถวสมุทรปราการนี่ล่ะ แถวนั้นเขามีลอยอังคารอยู่แล้ว
เฮียว่าให้ฟัง
ขอแสดงความเสียใจอีกครั้งมา ณ.ที่นี่ด้วยครับ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
