สงครามระหว่าง แมนจู (ชนชาติจูร์เชน/ชิง) และ ราชวงศ์หมิง ของจีน
---
ภูมิหลังของสงคราม
1. ความเสื่อมถอยของหมิง
ราชวงศ์หมิงเริ่มอ่อนแอลงจากปัญหาภายใน เช่น การคอร์รัปชัน ภาวะข้าวยากหมากแพง และการกบฏภายในประเทศ รวมถึงภัยธรรมชาติ เช่น น้ำท่วมและภัยแล้ง
ชนเผ่าจูร์เชนในเขตแมนจูเรียซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของจีนเริ่มมีอำนาจมากขึ้นภายใต้การนำของ นู่เอ่อฮาชื่อ (Nurhaci) ผู้ก่อตั้งชนเผ่าฮูหลัน (กองทัพแปดกองธง)
2. การก่อตั้งอาณาจักรหลังจิน (Later Jin)
นู่เอ่อฮาชื่อรวบรวมชนเผ่าจูร์เชนและก่อตั้งอาณาจักรหลังจินในปี ค.ศ. 1616 โดยเริ่มมีการโจมตีราชวงศ์หมิงเพื่อยึดครองพื้นที่ทางตอนเหนือของจีน
---
ช่วงสงคราม
1. การรุกของจูร์เชน
ปี ค.ศ. 1618 นู่เอ่อฮาชื่อประกาศเจ็ดข้อกล่าวหาราชวงศ์หมิง (Seven Grievances) และเริ่มทำสงครามกับหมิง
ชาวจูร์เชนประสบความสำเร็จในการตีเมืองต่าง ๆ เช่น เสิ่นหยาง (Shenyang) และมุกเด็น (Mukden) ซึ่งกลายเป็นเมืองหลวงของจูร์เชน
2. การขึ้นมาของฮ่องเต้หวงไท่จี๋ (Huang Taiji)
หลังจากการสิ้นพระชนม์ของนู่เอ่อฮาชื่อ บุตรชายของเขา หวงไท่จี๋ (Huang Taiji) ได้ขึ้นมาเป็นผู้นำ
หวงไท่จี๋เปลี่ยนชื่ออาณาจักรจาก “หลังจิน” เป็น “ราชวงศ์ชิง” ในปี ค.ศ. 1636 และเริ่มวางแผนบุกยึดจีนทั้งหมด
3. การล่มสลายของหมิง
ในปี ค.ศ. 1644 ขณะที่ราชวงศ์หมิงกำลังเผชิญกับการกบฏของ หลี่จื้อเฉิง (Li Zicheng) จูร์เชน (ชิง) ใช้โอกาสนี้เข้ายึดกรุงปักกิ่ง โดยได้รับการช่วยเหลือจากแม่ทัพหมิงผู้ทรยศอย่าง อู๋ซานกุ้ย (Wu Sangui)
จักรพรรดิหมิงองค์สุดท้าย จักรพรรดิฉงเจิน ทรงปลิดพระชนม์พระองค์เองในปีเดียวกัน
---
ผลลัพธ์ของสงคราม
1. การก่อตั้งราชวงศ์ชิง
ชาวแมนจูยึดครองจีนและสถาปนาราชวงศ์ชิงที่ครองราชย์ยาวนานถึง 268 ปี (1644–1912)
ราชวงศ์ชิงมีการปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมจีน แต่ยังคงรักษารากเหง้าของชนชาติจูร์เชนไว้
2. จุดสิ้นสุดของราชวงศ์หมิง
ราชวงศ์หมิงล่มสลายหลังจากครองราชย์กว่า 276 ปี (1368–1644)
---
สงครามนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการเปลี่ยนแปลงทางประวัติศาสตร์และการเมืองในภูมิภาคเอเชียตะวันออก โดยสะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบจากความอ่อนแอภายในและการคุกคามจากศัตรูภายนอกที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงของราชวงศ์ในจีน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
