วัยรุ่นเป็นช่วงวัยที่เขากำลังสร้างตัวตน การปลีกตัวจากพ่อแม่ในช่วงนี้ ไม่ใช่เรื่องน่ากังวลอะไรค่ะ ถ้าเขาติดแหง็กกับพ่อแม่ อันนี้จะน่ากังวลกว่านะคะ อีกทั้งถ้าอยากสนิทกับลูกในระดับที่หวังว่าเขาจะเล่าทุกอย่างให้ฟัง นี่ก็อาจจะเป็นการตั้งเป้าหมายที่ไม่ค่อยถูกต้องนักนะคะ
ชีวิตวัยรุ่นคือมิติพิศวงดินแดนลี้ลับสำหรับพ่อแม่ค่ะ บอกเลย!!
คู่ที่สนิทกันไม่ว่าจะเกี่ยวข้องกันในฐานะใดก็ตาม พ่อลูก สามีภรรยา พี่น้อง บัดดี้ เจ้านายลูกน้อง ฯลฯ "ความสบายใจ" คือคีย์หลักค่ะ ในทางกลับกัน สิ่งที่มักขวางกั้นทำให้คนเราไม่สนิทกัน ก็คือความไม่สบายใจ
ดังนั้น "คนที่สนิทที่สุดคือ คนที่เรารู้สึกสบายใจที่สุดเมื่ออยู่ด้วย" แค่นั้นเองค่ะ ไม่ซับซ้อน
ความรัก ห่วงใย หวังดี ต่างๆนานา ลูกรับรู้ได้อยู่แล้วค่ะจากการแสดงออกของพ่อแม่ มิใช่ด้วยคำพูดที่พร่ำบอก แต่สิ่งที่ลูกวัยรุ่นต้องการที่สุดคือ "ความเข้าใจ" แม้เจ้าตัวเขาอาจจะไม่ค่อยเข้าใจตัวเอง แถมยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองต้องการอะไร พ่อแม่จึงต้องเป็นฝ่ายเข้าใจเขาก่อน
เพราะไม่มีลูกคนไหน เคยเป็นพ่อแม่
แต่พ่อแม่ทุกคน เคยเป็นลูกมาก่อน
ถ้าพ่อแม่สามารถ "รักเขาอย่างที่เขาเป็น" การเข้าใจธรรมชาติของเขาก็ไม่ใช่เรื่องยากค่ะ อย่าเอาความรักไปทุ่มใส่ลูก โดยไม่เข้าใจธรรมชาติของลูกค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
