การแข่งขันกีฬา Olympics ปีนี้จบลงไปนานแล้ว
แต่ผมเพิ่งจะได้ค้นพบ moment
ที่น่าประทับใจของนักกีฬาคนหนึ่ง (และคุณพ่อของเธอ)
นักกีฬาคนนั้นคือนักกีฬาว่ายน้ำที่ชื่อว่า Andrea Spendolini-Sirieix
มันเป็นชื่อที่ท่านผู้อ่านอาจจะไม่ได้คุ้นหูเท่าไหร่นัก
เพราะสำหรับ Olympics ปีนี้ Andrea ไม่ใช่นักกีฬา
ที่คว้าชัยชนะมาอยู่ในมือไว้ได้สำเร็จ
อย่างไรก็ตาม moment ที่ถือเป็น highlight สำหรับผม
คือ moment ที่เกิดขึ้นหลังจากที่ Andrea ได้พ่ายแพ้ไปแล้ว
ตอนนั้น Andrea กำลังยืนคุยอยู่กับคุณพ่อของเธอ
และสีหน้า ท่าทาง น้ำเสียงของ Andrea ก็แสดงออกชัดเจนว่า
เธอรู้สึกเสียใจและผิดหวังกับผลงานของตัวเองเป็นอย่างมาก
แต่กระนั้น Andrea ก็พยายามให้กำลังใจตัวเอง
ด้วยการพูดว่า “It wasn’t meant to be.”
และตอนนั้นเองที่คุณพ่อของ Andrea (ชื่อ Fred Sirieix)
พูดต่อจาก Andrea ว่า “It wasn’t meant to be today.”
Fred เติมคำพูดเพียงแค่ 1 คำต่อท้ายประโยคของ Andrea (คำว่า today)
แต่ผมมองว่ามันเป็น 1 คำที่มีพลังมหาศาลเลยครับ
คำว่า today ของ Fred สะท้อนให้เห็นว่า
แม้วันนี้จะไม่ใช่วันของ Andrea
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า
วันพรุ่งนี้จะเป็นของ Andrea ไม่ได้
คำว่า today ของ Fred สะท้อนถึง
การยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น
พร้อมๆกับการเติมความหวังให้กับ Andrea ในเวลาเดียวกัน
ผมคิดว่าพวกเราทุกคนล้วนสามารถ “ขโมย”
สิ่งที่ Fred พูดกับ Andrea ในงาน Olympics
มาใช้กับชีวิตของเราได้ไม่ยากเลยครับ
ยกตัวอย่างเช่น
เวลาที่เราพยายามเลิกสูบบุหรี่
และเรา “ตบะแตก” จนสูบไปหลายมวน
แทนที่เราจะพูดกับตัวเองว่า “ฉันเลิกบุหรี่ไม่ได้”
เราก็อาจจะพูดกับตัวเองว่า “ฉันยังเลิกบุหรี่ไม่ได้ในวันนี้”
เวลาที่เราพยายามสอบ
ภาษาอังกฤษ TOEIC ให้ได้ 550 คะแนน
และผลการสอบเราได้ไม่ถึง 550 คะแนน
แทนที่เราจะพูดกับตัวเองว่า “ฉันสอบไม่ผ่าน”
เราก็อาจจะพูดกับตัวเองว่า “ฉันยังสอบไม่ผ่านในครั้งนี้”
เวลาที่เราตั้งใจจะสั่งสอนลูกด้วยคำพูดน้ำเสียงดีๆ
แต่เรารู้สึกยัวะกับพฤติกรรมซุกซนของลูกจนเราขึ้นเสียงใส่ลูก
แทนที่เราจะพูดกับตัวเองว่า
“ฉัน fail กับการควบคุมอารมณ์ตัวเองตอนอยู่กับลูก”
เราอาจจะพูดกับตัวเองว่า
“ฉัน fail กับการควบคุมอารมณ์ตัวเองตอนอยู่กับลูกในวันนี้”
เป็นต้น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
