ถ้าหากว่า กายนี้ ไม่มีอารมณ์ อะไรปรุงแต่ง กายนี้มันก็นิ่งเฉย จิตก็เฉย แต่งปัญหามันนิดเดียวเอง เพราะจิตเรา เกิดมาอาศัยกาย ..กายที่นิ่งเฉยไม่ได้ ต้องไปหาปัจจัย ไปหาน้ำเลือดน้ำหนองผู้เองมาหล่อเลี้ยงกาย ไปหาปัจจัยมา มันก็ต้องขยับเขยื้อน ต้องใช้ กายวาจาใจ มีอารมณ์ปรุบแต่งเกิดขึ้น พอมีอารมณ์เกิดขึ้น ขันธ์ห้าก็เปลี่ยนแปลงไปเรื่อย .แต่เราก็ไม่รับรู้ได้ ..การที่อยู่นิ่งเฉยๆได้ กายวาจาใจ เราก็ไม่ขยับเขยื้อนไปสร้างกรรม ไปคล้องเวรกรรม คนนั่นคนนี้
..เมื่อเราทำได้ กายเรามีความสุขขึ้นมั้ย ใจเรามีความสุกมั้ย ..ที่ว่า สุขกายสุขใจ ทำแบบนี้ได้ เค้าเรียกว่า ศีลของจิตเลยเชียวน่ะ ..ธรรมดาเสียเมื่อไหร่ ..มีสติสัมปชัญญะ ..หยุดนิ่ง ยับยั้ง อารมณ์จร ..เรารู้ว่าอารมณ์เค้าจรมา ..เราก็หยุด ..เหยียบเบรคๆ ..ให้กายนิ่ง ..จิตนิ่งๆ เดียวอารมณ์มันก็ผ่านไป อารมณ์จรมามันก็สะบัดร้อนสะบัดหนาว ..ก็ต้องทน นิ่ง รักษากายนิ่ง จิตเฉยไว้ ..ให้อารมณ์ดีนั้นพัดผ่านไป..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
