หมีควายวัยรุ่น วิ่งกระเสือกกระสนกลับมาหาแม่ กรีดร้องฟูมฟายว่าจะกลับไปแก้แค้นผึ้งรังนั้นที่ทำร้ายมัน
แม่หมีถามไถ่จนได้ความว่า หมีควายวัยรุ่นอยากกินน้ำผึ้งเลยปีนขึ้นไปเขย่ารังผึ้ง จนถูกผึ้งต่อยที่ตาข้างซ้าย เจ็บปวดทรมานมาก
แม่หมีเลยบอกมันว่า
"หมีอย่างพวกเราชอบกินน้ำผึ้งที่สุด แต่รังผึ้งก็เป็นบ้านของผึ้ง พวกเค้าถึงต้องปกป้องด้วยชีวิต
รู้ไหมว่าเมื่อผึ้งปล่อยเหล็กในออกมาก็จะต้องตาย
เจ้าบาดเจ็บที่ตา แต่ผึ้งแลกมาด้วยชีวิตเลยนะ
ทุกอย่างมีราคาที่ต้องจ่าย
เจ้ายังอ่อนประสบการณ์ แต่อยากไปเก็บรังผึ้ง ผลจึงเป็นแบบนี้
เจ้าต้องรู้จักอดทนต่อความเจ็บปวด และรู้จักข่มใจต่อความอยาก หากประเมินแล้วว่ายังไม่พร้อมก็ต้องอดทนรอ
เมื่อเจ้ารู้จักอดทนต่อความเจ็บปวดได้แล้ว แม่จะพาเจ้าไปเก็บรังผึ้ง"
หมีควายวัยรุ่นจำต้องอดทนต่อความเจ็บปวดที่ดวงตาข้างซ้าย ความเจ็บปวดจนทำให้มันแทบไม่ได้นอน
แม่หมีแม้จะสงสารแต่ก็ต้องข่มใจไว้ เพื่อให้ลูกรู้จักอดทนต่อความเจ็บปวดได้
พอผ่านไปได้ 3 วัน ความเจ็บปวดที่ดวงตาข้างซ้ายของหมีควายวัยรุ่นก็ทุเลา
เมื่อแม่หมีเห็นว่าลูกชายอดทนต่อความเจ็บปวดได้แล้ว ก็ให้มันพาไปหารังผึ้งรังนั้น
หมีควายวัยรุ่นพาแม่หมีไปที่รังผึ้ง ด้วยท่าทางที่สงบและสุขุมขึ้นกว่าเมื่อก่อน
พอใกล้จะถึง มันก็ชี้ให้แม่หมีดูรังผึ้งที่อยู่บนต้นไม้นั้น
แม่หมีมองไปที่รังผึ้ง แล้วค่อย ๆ เดินเข้าไปหา
พอถึงโคนต้นไม้ก็ปีนขึ้นไปที่รังผึ้งด้วยความระมัดระวัง
ก่อนที่ผึ้งทั้งรังจะรู้ตัว แม่หมีก็ใช้กงเล็บปาดเข้าไปที่ส่วนหัวรังให้หลุดลงมา แล้วรีบปีนลงจากต้นไม้
หมีควายวัยรุ่นรีบวิ่งเข้ามาเก็บส่วนหัวรังที่หล่นอยู่ ซึ่งเต็มไปด้วยน้ำผึ้ง
มันรีบเอาเข้าปากแล้วเคี้ยวทันที
แม่หมีมองมันกินรังผึ้งอย่างเอ็นดู
หมีควายวัยรุ่นถามแม่ว่า
"ทำไมถึงตัดออกมาแค่ส่วนหัวรังที่มีน้ำผึ้งละ ทิ้งส่วนโคนรังไว้บนต้นไม้ทำไม"
แม่หมีตอบว่า
"ถ้าเรารู้จักเสียสละทิ้งส่วนโคนรังที่เป็นที่อยู่ของตัวอ่อนผึ้งไว้ ผึ้งก็จะสามารถต่อเติมรังขึ้นมาใหม่ได้ ตัวอ่อนก็จะเติบโตเป็นผึ้งงาน ช่วยหาน้ำผึ้งและสร้างรังต่อไป หมีอย่างเราก็จะสามารถมาเก็บน้ำผึ้งได้อีก"
หมีควายวัยรุ่นที่ดูจะไม่สนใจกับคำตอบนัก แต่ก็ยังพยักหน้างึก ๆ เพราะกำลังเพลิดเพลินกับรังผึ้งที่ชุ่มไปด้วยน้ำผึ้งอยู่เต็มปาก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
