Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ความเรียงในวันที่นึกได้
•
ติดตาม
5 ธ.ค. เวลา 04:30 • นิยาย เรื่องสั้น
เธอเพิ่งจะรู้ว่ามีพี่ชายต่างพ่ออยู่ด้วย
มีอะไรเดือดร้อนก็ไปบอกพี่เขาก็แล้วกันนะ แม่บอกพี่เขาไว้แล้ว
เสียงของแม่ดังอยู่ในโสตประสาทแม้ในยามที่จากเธอไปชั่วกาล
ตั้งแต่จำความได้เธอไม่เคยรู้ว่ามีพี่ชายกับเขาด้วย รู้แค่ว่าเธอเป็นลูกสาวคนเดียวของแม่ พ่อเสียไปนานแล้วจากอุบัติเหตุ
แต่ตอนนี้เธอกำลังเข้าตาจน
เจ้าหนี้รุมล้อมอยู่หน้าบ้านเพิ่งจะกลับเมื่อไม่พบตัวเธอแน่นอนแล้ว
แล้วกูจะทำไงดีวะเนี่ย
เธอรำพึงอย่างอ่อนใจ คิดไม่ตก
...
เบอร์โทรศัพท์เบอร์นี้เป็นเบอร์แปลกตาแต่มันคือหมุดหมายสุดท้ายที่พอจะเป็นความหวังให้กับเธอได้
...
เสียงตอบกลับเป็นเสียงผู้ชายห้าวลึก พูดด้วยภาษาอังกฤษชัดเจน
พี่ นั่นพี่เหรอ?
ปลายสายเงียบไปไปแล้วตอบกลับเป็นภาษาไทย ถามไถ่เรื่องราวต่างๆเพื่อตรวจสอบข้อเท็จจริง
และเมื่อแน่ใจแล้วปลายสายจึงวางหูแล้วโทรเข้ามือถือของเธอแทน
เธอจึงรับรู้เรื่องราวของพี่ชายที่เธอไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนพร้อมขอความช่วยเหลือที่รีบเร่ง
ปลายสายเงียบไปเหมือนจะตัดสินใจอะไรบางอย่างแล้วส่งความช่วยเหลือให้เธอทันทีตามที่ร้องขอ
ขอบคุณมากค่ะพี่
เธอกล่าวขอบคุณทั้งน้ำตาด้วยความโล่งอกและรู้สึกอบอุ่นใจที่เธอยังไม่ไร้ญาติขาดมิตร
มิตรมีก็ช่างหัวมัน สู้พี่น้องไม่ได้หรอก
เธอบอกกับตัวเองอย่างนั้น
พ่อพี่กับแม่ไปอยู่เมืองนอกหลายปี พอเขาเลิกกันแม่ก็ย้ายกลับมาเมืองไทย พ่อกับพี่ทำงานอยู่ที่นี่จนได้เข้าหุ้นโรงแรมเล็กๆ เลยอยู่มาเรื่อยๆจนพ่อพี่เสีย
เสียงเล่าความหลังเมื่อเธอถาม
พี่ติดต่อกับแม่ได้ถึงรู้ว่ามีน้องสาวอีกคน แม่กำชับไว้ให้คอยช่วยเธอทุกๆเรื่อง พี่ก็รับปาก
ยกมือขึ้นเหนือหัวสาธุแม่ที่ทำให้เธอมีทางรอดออกไปได้
พี่ชายที่เธอยังไม่เคยเจอตัวเป็นๆเลย
...
เสียงสนทนาข้ามทวีปออกรสเมื่อเธอแวะเวียนโทรคุยและไถ่ถามความเป็นไปของพี่ชาย มันทำให้ความสนิทสนมนั้นเพิ่มขึ้น
และที่ตามมาคือการขอความช่วยเหลือทางการเงินเป็นระยะๆ
เธอรู้วิธีและจังหวะในการขอที่ไม่ทำให้อีกฝ่ายเอือมระอาว่าโทรมาก็เพราะเรื่องเงินอย่างเดียว แม้ว่าอีกฝ่ายจะนั้นให้ความช่วยเหลือโดยมิได้ถามอะไรให้มากความ
เธอเป็นน้องของพี่ มีเรื่องอะไรพี่ก็ต้องช่วยเธออยู่แล้ว
เสียงปลายสายย้ำหนักแน่น
น้ำตาแทบร่วง
ตอนนี้พี่อยู่ที่เมืองไทยนะ พักโรงแรม ไม่ต้องหรอก พอดีแวะมาทำธุระอะไรหน่อยน่ะ เออ มาเจอกันก็ดีนะ
ปลายสายดูดีใจที่จะได้เจอเธอ
...
เธอพาลูกมาด้วยเพื่อแสดงความเคารพและทำความรู้จักไปในตัว
ธุระที่นี่เรียบร้อยแล้ว พี่ว่าพรุ่งนี้เย็นๆก็จะกลับ
อ้าว ไม่อยู่ต่ออีกหน่อยหรือพี่
พอดีมีงานด่วนที่โน่นน่ะ
เธอพยักหน้ารับ
...
ไว้คราวหน้าเธอกับลูกไปเที่ยวที่โน่นบ้างสิ จะเปิดห้องไว้ให้ เรื่องตั๋วไม่ต้องห่วง จะมาก็บอก พี่จะจัดการให้
เสียงบอกอย่างเอื้ออารี
เธอรับปากรับคำอย่างซาบซึ้งในความอารีนั้น
สวมกอดกันแนบแน่นแล้วจึงแยกย้ายกันไป
เธอนั่งดูภาพของโรงแรมที่ตอนนี้พี่เธอเป็นเจ้าของบนโซเชียลมีเดีย
ดูมันออกไปทางLGBTQ+ยังไงไม่รู้
เมื่อดูรายละเอียดต่างๆแล้วจึงแน่ใจ แต่เธอก็ยักไหล่อย่างไม่สนใจ
เรื่องส่วนตัวของเขา เราไม่เกี่ยว ไม่ต้องไปถามอะไรให้มากความ
เธอคุยให้ลูกฟัง
...
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
เธอรับสายแล้วบอกว่าไปว่าไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเคลียร์ให้
คนทวงถามพูดอย่างสุภาพแล้ววางสาย
เธอถอนหายใจอีกเฮือก
รู้งี้เล่นได้แล้วเลิกก่อนดีกว่า แม่งเอ๊ย!
เธอสบถในใจแล้วโทรออกถึงพี่ชายที่อยู่ต่างแดน
ขุมทรัพย์ประจำตัว
หลังกลับจากไปหาพี่ชาย เธอก็ได้ข่าวว่าเขาไม่ค่อยสบายจึงโทรถามอาการ
พี่ยังไหว แค่เหนื่อยหน่อย หมู่นี้ลูกค้าเยอะ
เพลาๆเรื่องงานมั่งก็ได้มั้งพี่
นี่ว่าเรียบร้อยแล้วก็จะลาพักเหมือนกัน
...
ข่าวจากโซเชียลมีเดียทำเอาเธอตกใจจนต้องอ่านซ้ำ และเมื่อหายตกใจเธอก็รีบโทรไปทันที
ปลายสายไม่ใช่เสียงพี่ชายของเธอ แต่รู้เรื่องเธอเป็นอย่างดี แล้วแจ้งเรื่องราวต่างๆให้เธอรับทราบ
พี่ชายของคุณเสียชีวิตแล้วนะ
เธอตกตะลึงอีกครั้งแล้วรีบถามรายละเอียดอื่นๆก่อนจะบินไปร่วมงาน
...
พินัยกรรมระบุไว้ชัดเจนครับว่าคุณจะได้อะไรบ้าง พี่ชายของคุณจัดการทุกอย่างไว้เรียบร้อยก่อนจะเสียแล้วล่ะครับ
เธอคุยกับทนายความทั้งที่โน่นและเมืองไทยเมื่อได้รับเอกสารต่างๆแล้ว
เงินก้อนใหญ่ที่พี่ชายของเธอทิ้งไว้ให้มันจะทำให้เธอสุขสบายไปตลอดถ้าไม่มีเรื่องอบายมุขอะไรมาข้องแวะกับชีวิตเธอ
เธอยิ้มทั้งน้ำตาเมื่อนึกถึงความกรุณาของพี่ชายคนนี้
เธอเดินไปเคารพหลุมศพของพี่ชาย
ยืนมองเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง แล้วค่อยๆเดินออกมา
ทุกอย่างที่เธอได้มาจากพี่ชายคนนี้ทั้งนั้น
ชีวิตที่ดีกว่าเดิม
ไม่มีหนี้พนันแล้ว
เงินทองความมั่งคั่งจากพินัยกรรม
เธอยิ้มเศร้าก่อนจะเดินออกมาจากสุสาน พลางนึกถึงความอารีที่มีให้กับเธอทั้งที่ความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันก็เพียงมีแม่คนเดียวกันเท่านั้นเอง ไม่ได้สนิทสนมใกล้ชิดนัก
พี่บอกแล้วไง พี่จะดูแลเธอเอง แม่สั่งเอาไว้แล้ว ไม่ต้องกลัวนะ
พี่...
เสียงพูดคุยยังดังก้องอยู่ในหัว
เธอยิ้มทั้งน้ำตารื้นเมื่อนึกถึงคำพูดนั้น แล้วเดินออกไป
ลมพัดเบาๆ...
บันทึก
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
เรื่องสั้นกับนิยาย
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย