เมื่อวาน เวลา 12:56 • การศึกษา

ขอซื้อเวลาของฉันคืน

ครั้งล่าสุดที่เคยไปเดินตีนเปล่า ใช้หัวแม่โป้งนิ้วเท้าเขียนทรายเล่นที่ริมหาดทรายชายทะเล ที่ไหน เมื่อไหร่
จำบรรยากาศในเต็นท์ ที่ต้องนอนตัวขดตัวงอ เพราะอากาศมันหนาวตอนตีสามตีสี่ได้หรือเปล่า ร้างรามากี่ปีแล้วที่ไม่ได้สัมผัสน้ำค้างบนยอดภู ยามหน้าหนาว
รู้สึกใช่ไหมว่าโปร่งโล่งสบาย หายใจได้เต็มปอด ตัวเบาเป็นปุยนุ่น เมื่อพาตัวเองหลุดออกไปจากรัศมีทำการของสัญญาณอินเตอร์เน็ต ไร้เสียงรบกวนจากโทรศัพท์ ราวกับหลุดไปอยู่ในโลกส่วนตัวที่ถูกตัดขาดการติดต่อลงชั่วคราว
นี่คือสภาพอิสระ ที่ไม่ต้องแบกรับภาระหน้าที่กับงานประจำที่ต้องคอยตอบคำถามซ้ำๆ เอาอกเอาใจลูกค้า ทั้งที่บางเวลาก็ไม่ได้มีอารมณ์สุนทรีจ๊ะจ๋าอะไรขนาดนั้น แต่ต้องเทคแคร์ดูแลลูกค้า ด้วยเหตุผลว่าลูกค้าคือพระเจ้า บริษัทส่วนใหญ่มักยึดถือนโยบายแบบนั้น
โดยไม่มีข้อแม้
มีตัวอย่างตลกฝืดเรื่องหนึ่งจะเล่าให้ฟัง จริงเท็จไม่ยืนยัน ได้ยินมาว่าประตูทางเข้าหน้าบริษัทแห่งหนึ่ง ติดป้ายประกาศ เตือนความทรงจำพนักงานด้วยกฎสั้นๆ แค่ 3 ข้อเพื่อให้จำได้ง่าย ว่า
หากเกิดข้อขัดแย้งกับลูกค้า ให้แก้ปัญหาด้วยการอ่านกฎ 3 ข้อนี้
ข้อ 1. สันนิษฐานไว้ก่อนว่าลูกค้าเป็นฝ่ายถูก
ข้อ 2. หากไม่แน่ใจว่าใครผิดใครถูกกันแน่
ข้อ 3. ให้กลับไปอ่านข้อ 1.ใหม่
คนทำงานจำนวนหนึ่งจึงต้องทนอึดอัดอยู่กับลูกค้าบางจำพวก ที่เอาแต่ใจตัวเอง ใช้ตัวเองเป็นที่ตั้ง เจ้าอารมณ์ ไม่รับฟังเหตุผล และที่สำคัญ ไม่ว่าจะผิดถูกอย่างไร ฉันต้องเป็นฝ่ายถูกเท่านั้น
เพราะฉันเป็นลูกค้า ลูกค้าคือพระเจ้า
เคยแยกแยะเวลาทั้งปี 365 วันบ้างหรือเปล่า ว่าเป็นวันทำงานจริงๆ กี่วัน เป็นวันหยุดกี่วัน
หนึ่งปีมี 52 สัปดาห์ จะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์เสาร์อาทิตย์เสีย 104 วัน วันหยุดนักขัตฤกษ์อีก 20 วัน รวมเป็นวันหยุดทั้งปี 124 วัน หรือคิดเป็นหนึ่งในสามของเวลาทั้งปี
สัดส่วนวันทำงานต่อวันหยุด จะเป็น 2 : 1 หรือพูดง่ายๆ เท่ากับทำงาน 2 วัน หยุด 1 วันนั่นเอง
เราต้องมาทนทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ 2 วัน แล้วสลับไปทำสิ่งที่ใจอยากทำ 1 วัน ทำไมไม่ย้าย 2 วันที่อึดอัดใจมารวมกับอีกฝั่ง จะได้ทำสิ่งที่อยากทำทุกวัน
เสียดายเงินเดือน หากออกจากงานเดิม แล้วหางานใหม่ไม่ได้ ตกงานขึ้นมาคงลำบาก คิดไปคิดมาสามตลบ ก็กลับไปนั่งที่เดิม
เจอเพื่อนฝูงทีไรก็บ่นแต่เรื่องเดิมๆ เบื่องานที่ทำ จนเพื่อนรำคาญ
เป็นไปไม่ได้ที่จะรินน้ำลงไปในแก้วที่มีน้ำอยู่เต็ม สองทางเท่านั้นที่จะเปลี่ยนน้ำได้
หักดิบเทน้ำเก่าทิ้งทั้งหมด แล้วรินน้ำใหม่เข้าไปแทน หรือใจไม่แข็งพอ ก็เอาทีละครึ่งแก้วก็ได้
นอกจากสองวิธีนี้แล้ว ไม่มีทางอื่นที่จะเปลี่ยนน้ำได้
พระเจ้าตากสินมหาราช เคยหักดิบกองทัพ ด้วยการสั่งให้ทหารทุบหม้อข้าวทิ้งก่อนยกทัพเข้าตีเมืองจันท์ เมื่อ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2310 และยึดเมืองได้ในวันรุ่งขึ้น
หากไม่มีทางอื่นให้เลือก คนเราจะทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจสุดกำลังกับเป้าหมายเดียวข้างหน้า ที่ได้ตัดสินใจเลือกแล้วว่าเป็นทางรอด เหมือนม้าแข่งป้องตาที่มองเห็นแต่ช่องวิ่ง ไม่มีสิ่งรบกวนจากสองข้างทาง จึงทุ่มพลังเต็มร้อยเข้าสู่เส้นชัย
แต่การห้อตะบึงไปข้างหน้า ไม่ใช่ลุยไปโดยไม่ดูตาม้าตาเรือ ทุกอย่างต้องใช้สติปัญญาศึกษาข้อมูลเตรียมความพร้อม การใช้แต่อารมณ์มุทะลุดุดัน อย่างไร้เหตุผล ก็ไม่ต่างอะไรกับการเดินหลับตา ไม่ช้าก็ต้องชนกำแพงหรือไม่ก็ตกเหว
ก่อนรู้จักคนอื่นให้ทำความเข้าตัวเองให้ดีก่อน ประเมินข้อดีข้อด้อยโดยไม่เข้าข้างตัวเอง ปรับปรุงในส่วนที่ไม่ถนัด ใช้ข้อดีที่มีให้เหมาะกับงานที่จะเลือก ตามเป้าหมายที่ต้องการ
จัดระบบปฏิบัติ เคร่งครัดในระเบียบวินัย ทำแผนหนึ่งสองสาม รองรับสถานการณ์หากเกิดความผันแปรไม่เป็นไปอย่างที่คาด ต้องยอมรับความจริงว่าแม้จะคาดหวังให้ประสบความสำเร็จ แต่ผลลัพธ์ข้างหน้าย่อมเป็นไปได้ทั้งสำเร็จและล้มเหลว
เหมือนเหรียญที่มีสองหน้า แม้อยากให้ออกหัวแต่ก็มีบางครั้งที่ออกก้อย ใช้ชีวิตด้วยความระมัดระวัง ตลอดเส้นทางเดินของชีวิตมีความเสี่ยงซ่อนอยู่เสมอ
ชีวิตจริงกับการรบก็ไม่ต่างกัน ต้องมีกลยุทธ์ รุกรับแก้ปัญหาไปตามสถานการณ์
แจ็กยอมแลกวัวกับเม็ดถั่ววิเศษ เพราะเล็งเห็นอนาคตว่า เมื่อปลูกลงดินแล้วต้นถั่วยักษ์โตขึ้นจะสูงเทียมฟ้า เป็นสะพานพาไปถึงปราสาทที่เก็บทรัพย์สมบัติ ตามที่แจ็กต้องการได้
โลกนี้ไม่มีอะไรจะได้มาฟรีๆ ทุกอย่างล้วนมีต้นทุนที่ต้องแลกเสมอ
แน่นอนว่ารายได้ (Income) ที่เพียงพอต่อการใช้ชีวิต เป็นความจำเป็นข้อที่ 1 อิสรภาพทางเวลา (Independent) เป็นข้อ 2 และมีผลกระทบเชิงบวกต่อสังคมรอบข้าง (Impact) เป็นข้อที่ 3 ชีวิตที่จะมีอิสระตามที่หลายคนอยากได้ อย่างน้อย ต้องมีสเปค 3ไอ ข้างต้น
หากไม่อยากทนอึดอัดใจกับการรอช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ เพื่อใช้เศษเวลาส่วนที่เหลือจากการขายแลกเงิน ไปตลอดชีวิต ลองกลับมาคิดทบทวนใหม่
ชีวิตไม่มีคำว่าสาย คิดได้เมื่อไร ตัดสินใจปรับเปลี่ยนแล้วรีบลงมือทำ ฤกษ์งามยามดีที่เหมาะสมที่สุดคือเวลาที่เราพร้อม
เตรียมตัวให้พร้อม แล้วขอซื้อเวลาของฉันคืนมา จะได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระ เหมือนปักษาที่โบยบินอยู่ในท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ อันไร้เขตจำกัด
โดย.. พี่ชื่อวิช
โฆษณา