Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
นิราจันทรา
•
ติดตาม
23 พ.ย. เวลา 09:06 • ไลฟ์สไตล์
คุณค่าของการมีชีวิตอยู่
เราคิดว่าเราอยากแชร์เรื่องนี้มาก มากกว่าการป่วย อาการป่วยด้วยซ้ำ เพราะสิ่งนี้เป้นผลมากกว่า การป่วยคือเหตุ เมื่อเร็วๆนี้เราพึ่งตกผลึกกับความคิดตัวเอง หลังจากเข้าๆออกทั้งโรงบาลรัฐ เอกชน และประกันสังคม เราเป้นคนหนึ่งที่คิดว่าชีวิตเราเนียะมาถึงจุดนี้ก้อเกินต้นทุนมาไกลล่ะ และเราก้อจัดว่าเป้นคนรักตัวเองพอสมควรเลย แต่เมื่อเกิดอีเวนซ์หนึ่งเข้ามาความคิดเราก้อถูกท้าทายย ส่วนตรงนี้เราจะขอเล่าให้กระชับที่สุดแล้วค่อยไปขยายอีกถ้ามีโอกาสคุยในอนาคต
เราเจอก้อนเนื้อน่าสงสัย เชื่อได้ว่าอาจเป็นมะเร็งไทรอยด์ด้วยความบังเอิญพร้อมกะไทรอยด์เป้นพิษ และ SLE เนื่องด้วยการเห้นภาพซ้อน
หลังจากนั้นเราตัดสินใจผ่าแบบเปิดตามคำแนะนำของคุณหมอ เราเรื่อยเฉื่อยมาก 3 เดือนถึงได้เอามันออก อาจเพราะ secound opinion อยากเผื่อได้ใช้ประกันสังคม เน้นเปิดโอกาส แต่ก้อลืมไปมันมาพร้อมกะความเสี่ยงด้วยที่เราเปิดรับ สุดท้ายเราเอาออกเกือบทั้งหมดเหลือเพียงพาราไทรอยด์เท่านั้นหลังจากผ่าเสร็จจบไป 4 วันให้หลัง ผลก้อออกมา ชิ้นเนื้อเป็นมะเร็งไทรอยด์ ขนาด 1 ซม. ยังนอนแอดมิทอยู่เลย คนปกติ 2 หรือ 3 วัน ของเราใช้เต็มแมกซ์ 1 อาทิตย์ไม่ขาดไม่เกิน555 นี่ขนาดเตรียมใจล่ะน่ะยังดราม่าแด๊กซ์ไปอย่างน้อย 5 วันหลังจากนี้
มันมีแต่ความคิดมืดมนทำร้ายตัวเอง ทำร้ายคนรอบข้าง แล้วก้อคำถามว่าไงต่อ ป้ายต่อไปกลืนแร่ยังไงดี เพราะเรามีโรคหลักที่เราก้อต้องระวังด้วย มันทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ต้องเข้มแข็งตลอดเวลาก้อได้ บางครั้งมันก้อมีเวลาที่เราต้องการสภาวะทิ้งตัวดิ่งอยู่ มีคนพร้อมจะซัปพอร์ตอยู่ แต่คุณแค่ไม่ส่งสัญญาณเอง ปกติเราไม่ชอบความอ่อนแอ และเราก้อไม่ชอบแสดงมันออกมาด้วย
ข้อคิดจากเรื่องนี้มันได้ทั้งเรื่องการดูแลตัวเอง รายละเอียดของโรค เพื่อนร่วมป่วย กัลยาณมิตร สุดท้ายความคิดเรานี่แหละที่เปลี่ยน
●
การให้อภัย ไม่ต้องรอตายก่อนก้อได้ จะแบกไว้ทำไม
●
ความรักต่อตัวเอง ต่อคนที่เรารัก บางที่ความรักนี่แหละที่ทำให้เรายังคงอยู่ แม้ว่าความเสื่อมจะทรมานเรามากแค่ไหน(ความเสื่อมทางร่างกาย)
●
เมตตา และให้อภัยตัวเอง
●
ยิ้มง่ายๆให้กับเรื่องเล็กๆ ชีวิตมันแสนสั้น รื่นรมณ์กันดีก่า
●
มีความสุขกะเป้าหมายเล็กๆ ระหว่างทางก่อน เพราะไม่รู้จะตุยก่อนเป้าหมายใหญ่ไหม 5555 อะไรก้อเกิดขึ้นได้มันไม่เที่ยงอ่าน่ะ
●
การทำงานถึงจะเครียด แต่มันก้อทำให้ชีวิตคนป่วยมีค่าน่ะ ความเครียดเล็กๆบางทีก้อสร้างผลดี แล้วแต่คนมอง
●
ในเรื่องร้ายๆ มีความใจดีของโลกซ่อนอยู่ ถ้าหาเจอก้อเหมือนเจอสมบัติเล็กๆ
●
คุณค่าของคำว่าครอบครัว ตอนเราปกติ เราคงสนใจแต่ความต้องการของตัวเอง การทำงาน การสร้างอนาคต แต่พอจุดหนึ่งมันอาจกลายเป้นความว่างเปล่า
●
ความเครียดเล็กๆสร้างผลดี แต่ถ้าใหญ่โตเกินไปมันสร้างผลเสียมากกว่าผลดี
●
นั่งสมาธิบ้างก้อดี จะได้อยู่กะปัจจุบันแบบไม่กระเสือกกระสนกะความเปื่อยมากเกินไป อย่างน้อยก้อมีบ้านที่สงบอยู่ในใจเราเอง
●
ออกกำลังกายบ้างมันสร้างสมดุลดีน่ะ ออกเบาๆที่ร่างกายเรารับไว้ ให้ร่างกายขยับนิดๆหน่อย
●
อย่าใส่ใจกะเรื่องเล็กๆให้มากนัก เสียเวลา บางทีก้อขยะเกินไป
●
ช่วยเหลือตัวเองให้เป้นเรื่องปกติ สำหรับเราคนป่วยแค่กาย บางทีใจเราไม่ได้ป่วย ทรีตเราปกติก้อได้ แต่ถ้าไม่ไหวก้อแค่ขอความช่วยเหลือ
●
คน toxic ห่างให้ไกลเลย ไม่มีประโยชน์ที่อยู่ใกล้
●
สุดท้ายเราเคยคิดว่าไม่มีอะไรต้องเสียใจถ้าต้องจากไป
แต่วันนี้เมื่อความตายใกล้มาเยี่ยมเยือน เรารู้สึกว่ายังไม่ได้ทำอะไรอีกเยอะเลย แต่มันจะกลายเป้นเป้าหมายวันต่อวันมากกว่า ให้มันจบเป้นวันต่อวัน และทำต่ออีกในวันต่อไป อย่างน้อยก้อมีก้าวแรก
จิงๆตอนที่เราเริ่มรู้ว่ามีเค้าลางเรื่องนี้ เรากลับไปอ่านสู้ดิว่ะเลยของคุณหมอกฤตไท เพราะทัศนคติของหมอท่านนี้ มันไม่ได้บวกแบบสุดโต่ง แต่มันบวกแบบเอาไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ เหมือนกับอารมณ์ว่าเมื่อความตายมาเยือน ก้อจงยืนรับมันอย่างสง่างาม ใช้เวลาที่เหลือให้ดีที่สุด
ฝากไว้น่ะ เผื่อมีประโยชน์กะเพิ่ลผู้ร่วมเดินทางบนทางสายนี้ อุโมงค์มันไม่มืดตลอดหรอก แค่ตอนนี้ยังไม่เห้นแสงแค่นั้นเอง
มะเร็ง
มะเร็งไทรอยด์
บันทึก
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย