โชค = โอกาส + ความพร้อม
เราเป็นคนโชคดีหรือเปล่า?
คนโชคดีต้องมีโชคไหม
คนโชคดีเค้าเพิ่มแต้มบุญกันยังไง
แล้วเค้าทวีคูณโชคกันแบบไหน
มาค่ะ ... ตามมา จะพาไปฟัง
พี่โจ้ ธนา เจ้าของเพจ เขียนไว้ให้เธอ
อรรถรสให้ฟังค่ะ 😊
------------------------------
ใครคิดว่าตัวเองโชคดีบ้าง?
นั่นเป็นประโยคแรกที่พี่โจ้ ธนา เธียรอัจฉริยะถามคนที่ได้มาฟัง talk ของพี่โจ้ในหัวข้อ “โชค” ค่ะทุกคน เพื่อน ๆ ตอบว่าอะไรกันบ้างคะ ... คิดว่าตัวเองโชคดีหรือเปล่า เบ็นยกมือตอบพี่โจ้ว่า “เบ็นคิดว่าเบ็นเป็นคนโชคดี”
จากนั้นพี่โจ้ก็ถามว่าแล้วใครคิดว่าตัวเองโชคร้ายบ้าง แต่ละมื้อ แต่ละเดย์ แต่ละงานก็คงมีคนยกมือกันบ้างประปราย ก็เนอะ .... บางวันมันก็อาจจะเป็นวัน Bad Hair Day ของใครบางคนจริง ๆ อ่ะเนอะ แต่เชื่อเถอะค่ะว่าต่อให้ทั้งวันร้ายมาแค่ไหน เมื่อได้มาเจอพี่โจ้ ... เจ้าตัวโชค ... ดี ๆ ก็เริ่มวิ่งเข้ามาหาเราแล้วล่ะ 🥰 เพราะเราจะได้ฟังอะไรดี ๆ ที่ทำให้ชีวิตของเราเปลี่ยนไป 💖
พี่โจ้บอกว่าคนโชคดีส่วนใหญ่มักจะคิดว่าตัวเองโชคดี คงเหมือนกับที่เค้าพูด ๆ กันว่าทุกอย่างเริ่มต้นที่ mindset นะคะ ถ้าเราคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันดี ถ้าเรามี positive thinking เราก็จะเห็นกระดาษสีขาวที่มีโอกาสอีกมากมาย มากกว่าเห็นจุดเปื้อนเล็ก ๆ สีดำบนกระดาษนั้น
แต่โชคมันคาดเดาไม่ได้ โชคมันควบคุมไม่ได้ โชคมันไม่แน่นอน แม้แต่ AI ที่เจ๋งที่สุดในโลกนี้ก็ไม่สามารถทำนายโชคได้ เราจะอธิบายการถูกหวยเลข 48 ของป้าข้างบ้านที่ได้คำใบ้หวยมาจากอาจารย์ว่า 7 ... 7 ยังไง? … AI จะเอา pattern แบบใด๋มา forecast ป้าที่เอา 7 คูณ 7 ได้ 48?
คูณเลขผิดปกติชีวิตจะ “บ้ง” แต่ป้าถูกหวย “โบ๊ะบ๊ะ” กลายเป็นบิลเลี่ยนแนร์ แบบนี้เรียกว่าป้าโชคดีใช่ไหม?
มีโอกาสแค่ 1 ในล้านเท่านั้นที่เด็กอเมริกันคนหนึ่งจะได้มาอยู่ในโรงเรียนที่ชื่อว่า Lakeside School ในซีแอตเทิล ที่โรงเรียนนี้มีครูที่เชื่อในเรื่องของการเรียนรู้จากการลงมือทำ ครูเชื่อว่าคอมพิวเตอร์เป็นอนาคต จึงชวนผู้ปกครองมาเปิดท้ายขายของหาทุนเพื่อซื้อคอมพิวเตอร์ให้เด็ก ๆ ได้ลองใช้งาน
คอมที่สมัยนั้นแพงม๊ากกกก แพงระยับ จึงมีใช้งานกันอยู่แค่ในองค์กรใหญ่ ๆ แต่โรงเรียนนี้มีคอมพิวเตอร์ 1 เครื่องเป็นของตัวเอง! และบังเอิญว่านักเรียน 1 ในล้านคนนั้นคือ Bill Gates! ... AI จะเอา data ก้อนไหนมาทำนาย “โชค” อันนี้ และอันถัดไป ...
เพื่อนรักที่ร่วมก่อตั้งบริษัทเขียนโปรแกรมกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมกับ Bill Gates น่าจะเป็น co-founder ของ Microsoft กลายเป็นคนที่โลกลืม เพราะไปปีนเขาแล้วตกเขาตายก่อนจบมัธยม เค้าว่ากันว่าโอกาสที่คนจะเสียชีวิตจากการปีนเขาตอนอยู่มัธยมคือ 1 ใน 1,000,000 ... อันนี้ก็ “โชค” ใช่ไหม โชคร้ายหรือโชคดี
เพื่อน ๆ รู้จัก Kokura Luck ไหมคะ บางที “โชค” ก็ได้มาแบบ ... อิหยังวะ แค่มีสามีภรรยาคู่นึงไปเที่ยวเกียวโต ก็ทำให้โลกต้องบันทึกประวัติศาสตร์ที่เปลี่ยนไป ... ไกล ... หลายร้อยกิโล
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ตอนจะไปทิ้งบอมบ์เพื่อให้ญี่ปุ่นยอมแพ้ เค้าก็มีการเสนอชื่อกันค่ะว่าควรไปทิ้งบอมบ์ที่ไหนดี คัดกันไปมาก็ได้มา 4 ลำดับตามนี้ค่ะ เกียวโต ฮิโรชิมา โคคุระ นีงาตะ ... สังเกตอะไรไหมคะ มันไม่มีนางาซากิเนาะ
ชื่อแรกที่จะอยู่ในลิสต์คือเกียวโต เพราะเป็นเมืองที่เป็นจุดยุทธศาตร์หลายอย่าง ... ทั้งไม่เคยโดนบอมบ์ ทั้งเป็นเมืองหลวงเก่า แล้วยังเป็นเมืองแห่งการศึกษา บอมบ์ที่นี่จะทำให้ญี่ปุ่นเสียขวัญและกำลังใจได้มาก และ “ทานอส” ประชากรคุณภาพไปได้ด้วย
แต่ เฮนรี สติมสัน Secretary of War ในขณะนั้นมีความผูกพันกับเกียวโตค่ะ ท่านและภรรยาเคยมาฮันนีมูนที่นี่ เลยพยายามหว่านล้อมให้เปลี่ยนพิกัด ซึ่งคนเล่าบอกว่าหว่านล้อมตั้ง 2 รอบเลยนะคะ ปรากฏว่าสำเร็จ หวยไปออกที่ “โคคุระ” ซึ่งถูกเลื่อนอันดับขึ้นมาเป็นเป้าหมายที่ 2 ค่ะทุกคน และ “นางาซากิ” ที่ไม่เคยมีชื่อในโผมาก่อนเลย ก็ถูกใส่เข้าไปเป็นรายชื่อสำรองในลำดับที่ 4 (เอ้า ... กรำ นี่จะเรียกว่าโชคได้ไหม)
ความโชคฟว่ำนำพา ... เครื่องบินบินไปโคคุระแล้วนะทุกคน ปรากฏว่าเมฆบัง ... ทิ้งบอมบ์ไม่ได้ ซึ่งความจริง “นีงาตะ” ต้องเป็นเป้าหมายลำดับถัดมาใช่ไหมคะ ทุกข์ซ้ำกรำซัด ดวงมันจะเป็นเช่นนี้ ปรากฏว่าเครื่องบินเหลือน้ำมันไม่พอค่ะ นีงาตะมันไกลไป นางาซากิจึงกลายเป็นเป้าหมายในที่สุด TT__TT ... นี่ก็โชคใช่ไหมคะ โชคดีของโคคุระ นีงาตะ แต่เป็นโชคร้ายของนางาซากิ
มีอะไรที่คาดเดาได้บ้าง ใครจะรู้ว่าคุณสติมสันจะเคยมาเที่ยวเกียวโต ใครจะรู้ว่าวันนั้นเมฆจะบังที่เวลานั้นพอดี เค้าว่ากันว่าพอบินออกไปนิดเดียว เมฆที่โคคุระก็เปิดด้วยนะคะ โชค ... เป็นสิ่งที่ไม่อาจคาดเดาจริง ๆ
แม้แต่ตัวพี่โจ้เองก็ใช้โชคช่วย ... พี่โจ้บอกว่าตัวเองเป็นคนกลาง ๆ ค่ะ เรียนกลาง ๆ หน้าตากลาง ๆ ทุกอย่างกลาง ๆ ตอนจบมาจากเมืองนอกพี่โจ้สมัครงานเป็นร้อยที่เลย (ไม่เก่งต้องขยันเนาะ เอาจำนวนเข้าสู้ สถิติมันต้องทำงานมั่งละวะ 555 อันนี้พี่ฌจ้ไม่ได้กล่าว่ะ เบ็นเติมเอง 🤣🤣🤣)
จาก 100 บริษัท มี 2 บริษัทเรียกบริษัทนึงเป็น บ.เงินทุน อีก บ. เป็นบริษัทหลักทรัพย์ ทายสิคะว่าพี่โจ้เลือกบริษัทไหน ด้วย criteria อะไร ... พี่โจ้บอกว่าไม่รู้จักทั้งเงินทุนและหลักทรัพย์ ไม่รู้ว่าทำอะไร เนื้องานเป็นไง เลยใช้โยนหัวก้อยเอาค่ะ 555 ...
เอ๊ะ หรือจะเรียกว่าเสี่ยงโชคดีไหมนะ (ที่จริงคงเป็นการ confirm ความคิดมากกว่า เพราะพี่โจ้บอกว่าถ้ามันออกตรงกันข้าม พี่โจ้ก็คงเสี่ยงใหม่จนกว่ามันจะได้อันที่เลือกอยู่ดี ... อ้าววว)
นั่นแหละค่ะแม้ว่า “โชค” จะดูเหมือนควบคุมไม่ได้ คาดเดาไม่ได้ แต่บางทีเราก็ทำให้โชคอยู่ข้างเราได้ถ้าเรา “ทำมากพอ”
พี่โจ้เล่าถึงเรื่องของคุณต้นสน สันติธาร เสถียรไทยให้ฟังค่ะ เกิดเป็นคุณต้นสนก็มีภาระที่ต้องแบกเหมือนกันนะคะ ชีวิตของ “ลูกไม้” ที่เกิดใต้ไม้ใหญ่ใบหนา ประสบความสำเร็จมาก ๆ มันยากนะพคะทุกคน คุณต้นสนอยากเรียน Harvard ค่ะ ซึ่งเข้ายากมาก สอบเท่าไหร่ไม่ติดสักที พยายามมาหลายปีมาก จนปีสุดท้ายที่คุณต้นสนคิดว่าถ้าไม่ได้จะเลิกละ คุณต้นสนไปหาอาจารย์ท่านนึงคะ ท่านเก่งมาก ๆ และถ้าคุณต้นสนได้ paper จากการทำงานร่วมกับอาจารย์ท่านนี้ก็จะมี % มากว่า Harvard จะรับแน่นอน
อาจารย์งานยุ่งมาก คุณต้นสนพยายามหลายครั้งจนในที่สุดอาจารย์ก็ยอมให้ทำงานด้วย แต่อาจารย์ไม่มีเวลามาดูงานให้เลย ได้แต่ให้โจทย์ + สมมิตฐานมา ปรากฏว่าทำ ๆ ไปทางที่อาจารย์ guide มันไม่น่า work คุณต้นสนเจอทางที่ดีกว่า แต่อาจารย์ไม่ว่างให้ปรึกษา คุณต้นสนเลยทำมันไปทั้ง 2 แบบกันไปเลยค่ะ
วันส่งงานอาจารย์มีเวลาให้น้อยมาก ๆ คุณต้นสนเสนอ paper แรก ... อาจารย์เฉย ๆ บอกว่ามันก็ดีนะแต่มัน average ง่ะ ว่าแระว่าต้องไม่ work (เอ๊า ...) อาจารย์จะกลับ คุณต้นสนบอกว่าแพ้บฮ้าฟฟฟ (แน่นอนว่าภาษาเบ็น ไม่ใช่ภาษาคุณต้นสน 55) โชคดีที่ไอมีอีก paper ... ปรากฏว่าอาจารย์ดูแล้ว Ureka มาก มันดียยย์ แต่ไม่มีเวลาอ่าน งั้นต้นสนยูไปกะไอ อาจารย์ให้คุณต้นสนบินไปด้วยกัน ถกกันอยู่ 3 วัน ถึงได้เซ็นต์เปเปอร์ให้ ว่าแล้วคุณต้นสนก็เอาไปยื่นเข้า Harvard ได้ในที่สุดง่ะทุกคน
แบบนี้เรียกว่า “โชคดี” ได้ไหม
#โชคดีแบบคุณต้นสน
มันเกิดจากสมการนี้ค่ะ
โชค = โอกาส x การเตรียมพร้อม
เราเพิ่มโชคให้กับตัวเองได้ด้วยการหาโอกาสและเตรียมตัวให้พร้อมเสมอ คุณต้นสนคงไม่โชคดีเข้า Harvard ได้ ถ้าไม่พยายามหาโอกาสพบอาจารย์ และถึงมีโอกาสแล้วถ้าวันนั้นมีมี paper 2 พร้อมอยู่แล้ว ... โชคก็คงลื่นหลุดมือไป ... สำหรับเบ็น นี่มันแปลว่าถ้าอยากมีโชค เราต้องพร้อมมากกว่าคนอื่นหลาย ๆ หลาย ๆ เท่าเลยค่ะทุกคน
หรือบางที ...
#โชคก็อยู่ที่มายด์เซ็ท ค่ะ
💖
#โชคแบบพี่โจ้_คิดบวก
ตอนอายุ 33 พี่โจ้นำหนักเยอะมาก เพราะทำงานนั่งโต๊ะ เครียด กินวนไป จนวันนึงพี่โจ้เจ็บหัวใจหนักมากต้องเข้า CCU ... วันนั้นถ้าพี่โจ้คิดว่าทำไมซวยแบบนี้ คนอื่นสูบบุหรี่กินเหล้ายังไม่เป็นอะไรเลย ชีวิตก็คงวนเวียนอยู่แค่นั้น แต่พี่โจ้คิดว่าตัวเองโชคดีค่ะ โชคดีที่กลับมาได้และกลับมามองตัวเองว่าทำไมเราเป็นแบบนี้ โชคดีที่กลัวตายเลยเปลี่ยนวินัยใหม่หมด ออกกำลังกาย ดูแลตัวเอง จนฟิตเป๊ะ
วันนี้ ... ในวัย 50 กว่าพี่โจ้บอกว่าพี่โจ้ชอบไปงานเลี้ยงรุ่นมาก ๆ เพราะเพื่อนวัยเดียวกัน “สมวัย” ไปหมดแล้ว มีพี่โจ้นี่แหละหล่อนำเพื่อนอยู่คนเดียว เวลากลับไปโรงเรียน ครูบาอาจารย์ เพื่อนฝูงทักว่ายังเด็กอยู่เลย มันชุ่มชวยหัวใจ 555 เอ็นดู
💖
#โชคแบบเฮียวิทย์_คิดขยาย
พี่โจ้เล่าว่าพี่โจ้กับเฮียวิทย์มีความ “ฮะ” กัน คือดวงสมพงษ์กันว่างั้น มารวมกันแล้วดี รวมกันแล้วเสริมกัน พี่โจ้เจอเฮีบวิทย์ครั้งแรก น๊านนนน แล้วค่ะ ตอนนั้นพี่โจ้พาลูกไปเล่นไอซ์สเก็ตแล้วเจอเฮียวิทย์มาหัดเล่น ไถล้ม ไถล้ม พี่โจ้เลยถามเฮียว่ามาเรียนทำไมไม่อายเด็กเหรอ เฮียบอกว่าเฮียชอบขยาย comfort zone ชอบลองอะไรใหม่ ๆ มันทำให้หัวใจเต้นดี พี่โจ้ได้แต่ส่ายหน้าเบา ๆ ไม่ไหวม๊างงง
สองอาทิตย์ต่อมา ... พี่โจ้ไปลานสเก็ตอีก เจอเฮีบอีก แต่ ... แต่เฮียไม่ล้มแล้ว เฮีบเล่นได้แล้วค่าทุกโคนนนน นั่นเป็นแรงบันดาลใจให้พี่โจ้ออกจาก DTAC ที่กลายเป็น Comfort Zone ของพี่โจ้ไปแล้ว ไม่ตื่นเต้นแล้ว ... และ ใช่ค่ะ พี่โจ้ได้ล้มลุกคลุกคลาน ตื่นเต้นสมใจ อย่างที่เรารู้ ... ซึ่งกลายเป็นประสบการณ์มากมายที่พี่โจ้ได้ “ขยายวง” มากขึ้นเรื่อย ๆ
จากนั้นพี่โจ้ก็นำพาเฮียมาขยายวงที่ The Standard ตอนที่พี่โจ้อยากทำรายการเกี่ยวกับ Wealth ให้ SCB … แล้วเฮียวิทย์ก็มีรายการประวัติศาสตร์และอื่น ๆ ออกมาให้เราได้ติดตามกันเยอะเลย ... เนี่ยค่ะ มันเกิดจากอะไรนะ อยู่ ๆ ใครจะรู้ว่าการคิดขยายของใครคนนึงจะมีผลสะท้อนกลับไปมาให้แต่ละคนขยายโชคให้กันและกันต่อไปเรื่อย ๆ ได้แบบนี้ ... ฮะ
💖
#โชคแบบอากู๋และพี่เล็ก_คิดดี
พี่โจ้บอกว่าคุณไพบูลย์ ดำรงชัยธรรมและคุณบุษบา ดาวเรือง มักจะบอกใคร ๆ เสมอว่าตัวเองโชคดี โชคดีที่มีกัลยาณมิตรดี ทำให้ตัวเองประสบความสำเร็จ คนคิดดี ให้เกียรติผู้อื่น อยู่ที่ไหนย่อมมีแต่โชคดี ... จริงไหมคะ (ไม่แน่ใจว่าพี่โจ้เล่าอะไรอีกบ้าง ช่วงนี้มัววิ่งไปมาฟังได้แค่นี้ค่ะ 555) และคนที่มองหาเรื่องดี ๆ ในเรื่องร้าย ๆ ที่เกิดขึ้นได้ ย่อมประสบกับโชคดี 😊
คุณริชารด์ ไวส์แมนให้ปัจจัยแห่งโชคไว้ 4 ข้อที่คนโชคดีต้องมีค่ะ
1. วิ่งหาโอกาสใหม่ เป็นมิตร เปิดกว้าง
2. ใช้สัญชาติญาณ (Gut Feeling)
3. มองโลกในแง่บวก (Optimistic)
4. ลุกได้เสมอ (Resilience)
ซึ่งพี่โจ้บอกว่าอากู๋และพี่เล็กมีครบหมดทั้ง 4 ข้อเลย ถ้าเราอยากมีโชค ... เราคงต้องเริ่มข้อแรกให้ได้ก่อน ... คิดเสมอว่า “เราเป็นคนโชคดี” ... โชคดีที่หัวใจมาเตือนว่าร่างกายพังละนะ ดูแลมันบ้าง โชคดีที่ไม่ต้องทนกับงานที่เราไม่ได้รับ เพราะมันทำให้เราได้ทำอีกงานที่เจ๋งไม่แพ้กัน ... แต่ใด ๆ อย่าหลอกตัวเองนะคะ การมองโลกในแง่ดีกับลการหลอกตัวเองห่างกัน ... นิ๊ดเดียวว
💖
#โชคดีแบบคุณกระทิง_โชคดีที่ไม่มีโชค
คุณกระทงบอกว่าโชคดี 4 แบบค่ะทุกคน
1. ถูกหวย
2. ได้รับมรดก
3. อยู่ถูกที่ถูกเวลา
4. ไม่มีโชค
คุณกระทิงไม่มี 3 ข้อแรก แต่คุณกระทิงก็บอกว่าตัวเองโชคดี โชคดีที่ไม่มีโชค เพราะมันทำให้คุณกระทิงทำงานหนักมากและมาได้ถึงวันนี้ค่ะ จากเด็กยากจนที่ไม่มีอะไรเด่น ไม่มีคนยอมรับ แค่คำชมของครู 1 คำว่าออกเสียง ร เรือเพราะ ทำให้เด็กชายกระทิงฝึกอ่านเป็นบ้าเป็นหลัง ชนะการอ่านออกเสียง ชัยชนะที่ 1 นำพาไปสู่ชัยชนะต่อ ๆ ไปจนกลายเป็นเด็กกำแพงเพชรคนแรกที่สามารถคว้าเหรียญทองฟิสิกส์โอลิมปิกระดับประเทศได้
“ความกันดารคือสินทรัพย์” ... ของแทร่
ทุกครั้งที่มีกำแพง
คุณกระทิงก้าวข้ามมันไป
ด้วยความอุตสาหะเสมอ
ทุกครั้งที่ไม่มีโชค
คุณกระทิงหาโอกาสให้ตัวเองเสมอ
และนั่นคือ “การปลูกต้นไม้เพิ่มโชค” ค่ะ ปลูกต้นไม้เยอะ ๆ ก็มีโอกาสที่บางต้นจะงอก นั่นแหละค่ะโอกาสก็เป็นแบบนั้น พี่โจ้บอกเราว่าให้ปลูกไปเหอะ ปลูกไปเรื่อย ๆ ถ้าเราไม่เสียอะไร งอกบ้าง ไม่งอกบ้างก็ไม่เป็นไร แต่ถ้ามันงอก ไอ้ต้นที่งอกมันอาจจะ Fluke เป็น Jackpot เลยก็ได้
#โชคร้ายคือโชคดีที่ปลอมตัวมา
🔵
คุณสุทธิชัย หยุ่น ชอบภาษาอังกฤษมาก ๆ อยากเป็นนักข่าวในสำนักข่าวต่างประเทศ ก็ฝึกภาษาเข้าไปฝึกหนัก ๆ รอโอกาสมา ว่าแล้วโอกาสก็มาตอนเรียนมัธยม มีสำนักข่าวเปิดรับสมัคร แต่เค้ารับ ป.โท ยังนุ่งขาสั้นอยู่เลยทำไงดี อยากสมัครต้องได้สมัคร แต่ก่อนไปสมัครคุณสุทธิชัยเขียนจดหมายไปคอลัมน์ Letter To Editor ก่อน ... พอได้ลงก็หนีบติดมือไปด้วย
ตามคาดแหละค่ะ เค้าไม่รับ เค้าบอกว่าไม่รับเด็กมัธยม คุณสุทธิชัยบอกว่าขอลอง แล้วเอา Letter to Editor ให้ดู เลยได้รับโอกาสทดสอบการเขียน และได้งาน ... ถ้าคุณสุทธิชัยไม่ปลูกต้นไม้ไว้เป็นการฝึกเขียน การส่งจดหมายไปหา editor และการดื้อขอโอกาส ... คุณสุทธิชัยก็คงไม่มี “โชค”
🔵
คุณสมชาย เหล่าสายเชื้อ เจ้าของ Toyota ดีเยี่ยม เป็นโรคบกพร่อมทางด้านความจำ ทำให้มีปัญหาในการเรียน เรียนไม่จบ ไปสมัครงานศูนย์ Toyota เถ้าแก่จะไม่รับ แต่คุณสมชายยื่นข้อเสนอ 3 ข้อที่ทำให้ได้งาน (1) ให้ทำอะไรก็ได้ (2) เงินเดือนเท่าไหร่ก็ได้ (3) ทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด เถ้าแก่เลยรับและคุณสมชายก็ทำแบบนั้นจริง ๆ จนเป็นที่รักของเถ้าแก่ พอเถ้าแก้เสียชีวิต คุณสมชายก็ทำเองต่อ ทำจนใหญ่กลายเป็นอาณาจักรครบวงจรที่มีมค่ามากกว่า 1 พันล้านบาท!
“ถ้าประตูมันล็อค
ก็จงเดินทะลุประตูไปเลย”
พี่โจ้ ธนา
--------------------
วิธีเพิ่มโชค
เริ่มต้นสูสี สิบปีไม่เท่ากันนะคะทุกคน มันขึ้นอยู่กับ “กัลยานมิตร” ค่ะ เราจะเพิ่มโชคได้ด้วย
- นายที่ดี
- เพื่อนร่วมงานที่ดี
- ลูกน้องที่ดี ที่รักเรา
- โค้ชที่ดี
#นายที่ดี นายที่รักเราค่ะ นายรักซะอย่างสบายไป 8 อย่างจริงไหมคะทุกคน เราจะทำให้นายรักได้ยังไง? … พี่โจ้ หนึ่งในเจ้านายแห่งชาติบอกว่า พี่โจ้รักลูกน้องที่ “ทำงานสำเร็จไม่ใช่ทำงานเสร็จ” สำเร็จกับเสร็จต่างกันนะคะ
พี่โจ้ยกตัวอย่างเลขาค่ะ ... เลขาที่ทำงานเสร็จคือเลขาที่เราบอกให้ไปนัดลูกค้าให้ แล้วเราต้องไปตามว่าสรุปนัดได้ไหม ไม่ได้ค่ะ อ้าวทำไม เค้าไม่ว่างค่ะ แล้วเค้าว่างเมื่อไหร่ เดี๋ยวไปถามให้นะคะ ... ว่าจะรู้เรื่องว่านัดได้วันไหน เมื่อไหร่ ที่ไหน ยังไง ต้องคุยกลับไปกลับมา 8 รอบ
ในขณะที่เลขาที่ทำงานสำเร็จคือคนที่กลับมารายงานผลพร้อมทางเลือก พี่โจ้คะลูกค้าไม่ว่างวันที่พี่โจ้ขอนัดไปค่ะ แพทดูตารางแล้วพี่โจ้มีว่างเวลานี้ ๆ ๆ ตรงกับลูกค้าที่ slot นี้ แพทนัดให้แล้วนะคะ ร้านและเมนูแพทให้ทางลูกค้าซึ่งเป็นผู้ใหญ่เลือกเรียบร้อยแล้วนะคะ ถ้าพี่โจ้จะสั่งอะไรพิเศษเพิ่มแพทหาเมนูมาไว้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะ
ถ้าเราเป็นเลขาแบบที่ 2 นายรักตายเลย เพราะเรามาช่วยทำงาน ไม่ได้มาช่วยสร้างงานเนาะ
#เพื่อนร่วมงานดี ก็คือเพื่อนร่วมงานที่รักเรา เพื่อนจะรักเราต้อง “นิสัยดี” มีความเป็น giver รู้จักให้เกียรติและให้ก่อน 😊
#ลูกน้องดี ก็คือลูกน้องที่รักเราอีกเช่นกัน เราก็ต้องสอนงานน้อง ดูแลใจน้อง คอย support น้อง ไม่ take credit อะไรใด ๆ จงมี leadership
#โค้ชหรือเมนเทอร์ที่ดี เราจะมีโชคเพิ่มขึ้นได้ เราก็ต้องเก่งขึ้นเรื่อย ๆ จะเก่งขึ้นได้เราต้องมีทั้งโค้ช (คนช่วยนำทาง) และเมนเทอร์ (คนสอนเดินทาง) ที่ดีค่ะ
--------------------
วิธีคูณโชค
--------------------
การเป็น giver จะเพิ่มโชคให้เรา แต่ถ้าเราอยากทวีคูณ คูณ คูณ เราต้องไปอยู่ในแวดวง giver ด้วยกันค่ะ Giver ที่ตกไปอยู่ในวง Taker หรือ Matcher จะถูกด้วยพลังและดูดโชค ... เราให้ฝ่ายเดียวก็ไม่ไหวเนาะ มันต้อง Hai Hai … อ่ะไม่ใช่ละ นั่นเพลง Rack Star 555
อย่าลืมนำพาตัวเองไปอยู่ในวง giver นะคะ การออกไป connect กับผู้คนสำคัญค่ะ แต่แน่นอนว่า connect อย่างเดียวไม่มีประโยชน์ เราต้องพัฒนา connection ให้กลายเป็น relation ออกไปเจอคน 100 คนเราคงสร้างึความสัมพันธ์ทั้งหมดไม่ได้ คนที่ศีลเสมอกับเรา สามารถสร้าง relation กับเราอาจมีเพียง 10 คน และจาก 10 คนนั้น ... ที่พัฒนาจนเกินเป็นความเชื่อใจกันได้อาจมีเพียง 1 เดียว ในความสัมพันธ์ยิ่งวงแคบลงใจยิ่งเข้มข้นขึ้น
Connection Relation Trust
วิธีเอาชนะคนโชคดี
ถ้าเป็นคนกลาง ๆ ไม่ได้โชคดีที่เกิดมาหล่อสวย รวย เก่ง เราต้องทำ 4 อย่างนี้ค่ะ
1. #ทำงานที่ไม่มีใครทำ เพราะไม่ต้องแย่งโอกาสกับใคร และโอกาสดี ๆ มักจะอยู่ที่นั่นเสมอ (ถ้าเราทำดีด้วยน่ะนะคะ) และไอ้งานที่ไม่มีใครทำเนี่ย ถ้าออกมาเริ่ด มันจะเด่นได้ง่ายไงทุกคน
2. #ทำเกิน ทำแม้ไม่มีใครเห็น: คุณพ่อ Steve Jobs สอนว่าให้ทาสีรั้วในสวยเสมอกัน แม้ในจุดที่ไม่มีใครเห็น เราเห็นใช่ไหมคะว่า Apple สวยยันภายใน “ความละเอียดจะมีคนเห็นเสมอ” หรือ ฮั่วเซ่งฮง ที่โด่งดังลูกค้าติด เพราะใส่ทองเกินเสมอ ทำจนกลายเป็น brand หรือ เก้าอี้หวายที่มีคนอินเดียมาสั่งเป็นจำนวนทีละเยอะ ๆ เพราะพลิกเก้าอี้ดูด้านล่างที่ไม่มีใครเห็น ก็สวยเท่ากัน ... 😊
3. #ทำสำเร็จ แบบคุณเลขาฯ ข้างบนโน้น
4. #ทำอะไรไม่รู้ยกมือไว้ก่อน วิ่งใส่โอกาสแบบคุณตันค่ะ นายถามว่าใครขี่มอไซค์เป็นบ้าง ไม่มีใครยก คุณตันยก ... เลยได้เป็นซุป ... คือ supervisor ต้องขี่มอไซค์เป็น แล้วถามว่าขี่เป็นไหม ดูจากแผลเหวอะหวะในวันรุ่งขึ้นก็คือบอกเลยว่า ... ไม่เป็น คุณตันบอกว่าไม่เป็นก็ไปหัดเอา ไม่ใช่ปัญหาค่ะ
ปัญหาในโลกนี้มี 2 แบบไงทุกคน
1. ปัญหาที่แก้ได้ อ่ะก็แก้ไป
2. ปัญหาที่แก้ไม่ได้ นั่นไม่ใช่ปัญหาค่ะ ปล่อยมันไป จะเก็บมากังวลไปใย ก็ในแก้ไม่ได้อ่ะเนาะ
การขี่มอไซค์ไม่เป็นไม่ใช่ปัญหาของคุณตันค่ะ เพราะล้มไม่กี่ที เลือดซิบ (หรือสาดนะ 55) ไม่กี่ครั้งก็แก้ได้ ไม่มีอะไรหยุดคนที่พร้อมสำหรับโอกาสได้นะคะ
พี่โจ้จบด้วยสมการแห่งโชคค่ะ
Controllable Luck = Opportunity x Preparation
บางโชคเราควบคุมได้ ก็แค่ทำตัวให้พร้อมเพื่อรอโอกาส
Universe of Luck = Random x Opportunity x Preparation
แต่โชคส่วนใหญ่ที่เราควบคุมไม่ได้ ไม่รู้เมื่อไหร่มันจะมา เราก็เพิ่มความน่าจะเป็น ความเป็นไปได้ด้วยอีก 2 factor ที่เหลือนะคะ
โชคดีค่ะทุกคน
---------------------
ขอบคุณพี่โจ้ ธนามาก ๆ นะคะสำหรับแรงบันดาลใจและไอเดียกระตุกความคิด อยากให้ทุกคนได้มีโอกาสฟังเองเพราะพี่โจ้เล่าสนุกมาก ๆ และมีรายละเอียดที่พี่โจ้ซ่อนไว้ใน talk อีกเยอะมาก เบ็นจำมาเล่าได้ได้ไม่หมด หรือบางเรื่องก็อาจจะจำคลาดเคลื่อนไปบ้าง ขออภัยไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะ
ที่จริงต้องเรียกว่าเบ็นโชคดีแบบพิเศษใส่ไข่ด้วยนะคะ เพราะได้มีโอกาสฟังพี่โจ้หัวข้อนี้ 2 ครั้งเลย ครั้งแรกตั้งแต่ยังเป็นโครง ตอนพี่โจ้เล่าให้แก็งค์กินข้าวบ้านทอปัดฟัง ก่อนขึ้น talk หัวข้อนี้ครั้งแรกใน creative talk เลยได้เห็นวิธีเรียบเรียงความคิดของพี่โจ้ด้วย special สุด ๆ ไปเลย 😊
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
จากคนโชคดีคนหนึ่งค่ะ
💖💖🥰🥰💖💖
#BennOte #bp_ben
#KnowledgeSharing
#BensGoodWords
#benji_is_drawing
#benji_is_learning
#inspirationalquotes
#perspectiveshift
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
