lucy
“ลื้อต้องมีลูกเป็นผู้ชายเท่านั้น”
ประโยคประกาศิตของผู้เป็นอาม่าของบ้านเอ่ยกับลูกสะใภ้ในวันแต่งงานโดยตั้งเงื่อนไขของการเป็นสะใภ้แห่งตระกูลวรลักษณ์ว่าจะต้องสร้างทายาทเป็นผู้ชายเท่านั้น
ในความเป็นจริงการจะมีทายาทมันไม่สามารถที่จะกำหนดเพศสภาพของลูกในท้องได้หรอก ถ้าเด็กมันจะเกิดมันก็ต้องเกิดไม่ว่าจะเพศไหนเธอก็ต้องดูแลลูกให้ดีที่สุดเท่าที่แม่คนนึงจะทำได้
หลังจากแต่งงานได้ 3 เดือนสะใภ้แห่งตระกูลวรลักษณ์ก็ได้ตั้งท้อง ลูกคนแรกของเธอเป็นลูกผู้ชายตามที่อาม่าได้ตั้งเงื่อนไงเอาไว้ทำให้อาม่าไม่ได้มีทีท่าจะว่าร้ายอะไร
ลูกคนแรกเธอตั้งชื่อว่า ลุค ในภาษาอังกฤษมันไม่ได้มีความหมายอะไร ก็แค่สามีชอบชื่อนี้ก็แค่นั้น
ถัดมาอีก 1 ปีเธอก็ได้มีลุกอีกคนหนึ่ง แต่เด็กคนนี้ดันเป็นลูกสาว สำหรับเธอและคนในครอบครัวคนอื่นๆ ก็ยินดีปรีดากับเธอยกเว้นแต่กับอาม่า
“ไปเอาออกซะ”
“แต่นี่ลูกหนูนะคะคุณแม่”
“อั๊วบอกว่าไง บ้านนี้ตระกูลนี้ต้องการแค่ลูกผู้ชายเท่านั้น”
“คงไม่ได้หรอกค่ะ เพราะเขาคือลูกของหนู ในเมื่อเขาเกิดมาแล้วหนูก็ต้องลูแดเขาจะมาให้หนูมาเอาเขาออกคงไม่ได้หรอกค่ะ”
“นี่ลื้อคิดจะขัดคำสั่งของอั๊วอย่างงั้นรึ อั๊วจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย เอาเด็กในท้องออกซะ”
หลังจากเหตุการณ์นั้นเธอยอมรับว่าเครียดเอามากๆ และด้วยความเครียดมันกลับทำให้เธอยิ่งมีอาการแย่ลงมีอาการดิ่งจนสามีของเธอเห็นได้ชัด ศินที่รู้เรื่องจึงเข้าไปคุยกับผู้เป็นแม่
“ม๊าไม่มีสิทธิมายุ่งเรื่องครอบครัวของผม”
“ทำไมอั๊วจะยุ่งไม่ได้ เมียลื้อมันไม่ได้เรื่อง ฉันต้องการลูกชายมันก็ยังทำไม่ได้เลย”
“ทำอย่างกับม๊าทำได้งั้นแหละ”
“นี่ลื๊อเถียงอั๊วอย่างงั้นรึ!!”
“แล้วมันจริงมั้ยละ ตอนม๊าคลอดพวกผมม๊ากำหนดได้มั้ยว่าต้องได้ลูกผู้ชายทุกคนน่ะ ก็ไม่ได้ ทีม๊ายังคลอดลูกชายหนึ่งลูกสาวสามเลย แล้วม๊าจะบังคับให้เมียผมคลอดลูกผู้ชายอย่างเดียวเนี่ยนะ บ้าป่ะ”
“นี่-”
“ผมยังไม่พูดไม่จบ ครอบครัวผมผมเป็นคนดูแล ครอบครัวผมผมเป็นคนออกค่าใช้จ่าย ม๊ายุ่งได้แต่อย่าเยอะ ถ้าข้ามเส้นเมื่อไหร่ต่อให้ม๊าผมก็ไม่ไว้หน้านะ”
คำประกาศิตของศินทำให้ผู้เป็นแม่ต้องยอมลดถอยทำให้ครอบครัวของเขากลับมามีความสุขดังเดิม แต่มันก็แช่ช่วงขณะเมื่อวันนึงเขาและภรรยาจำเป็นต้องไปดูงานที่ต่างประเทศ
“เดี๋ยวแม่กับพ่อต้องไปดูงานที่ต่างประเทศลุคกับลูอยู่กับป้าอรได้มั้ย”
“ได้ครับ เดี๋ยวผมช่วยป้าอรดูลูด้วย” คนเป็นแม่เอื้อมมือลูบผมเจ้าลูกชายวัย 7 ขวบด้วยความเอ็นดู “งั้นแม่ฝากน้องด้วยนะ”
“ครับ”
“สู้ๆ นะคะ” ลูกสาวตัวน้อยเข้ากอดผู้เป็นแม่ก่อนเธอจะยกมือกอดตอบ
“จ๊ะ แม่ไปก่อนนะ”
พอพ่อกับแม่จากบ้านไปลุคกับลูซี่ก็ต้องอยู่กับป้าๆ พี่ๆ แม่บ้าน ถึงแม้จะเหงาไปบ้างแต่มันก็ไม่เหงาถึงขั้นทำให้ต้องเศร้าใจกันขนาดนั้น ในขณะที่กำลังอยู่ในช่วงความสุขจู่ๆ วันนึงอาม่าก็มาที่บ้าน วันแรกที่ลูซี่เจอกับอาม่าเธอก็เข้าไปทักทายเธออย่างเป็นมิตรเพื่อหวังให้อาม่าเอ็นดู
“อั๊วไม่อยากสนทนากับลื้อ”
ประโยคทำหัวใจเจ็บทำเอาลูซี่ในวัย 6 ขวบถึงกับน้ำตาเอ่อ เธอทำผิดอะไรทำไมอาม่าถึงพูดแบบนั้นกับเธอ แต่ลูซี่ก็ไม่ยอมแพ้เธอพยายามเข้าหาอาม่าทุกครั้งที่มีโอกาส เธอพยายามเข้าไปคุยไม่ก็ทำนู่นทำนี่เอาไปให้แต่ก็ถูกอาม่าผลักไสและโยนของใส่กลับมาทุกครั้ง
หนักสุดก็คงเป็นการ์ดวันเกิด ลูซี่นั่งเขียนตั้งแต่ 2 ทุ่มจนถึงเที่ยงคืน เธอตั้งใจเขียนตั้งใจวาดและพับกระดาษหัวใจเอามากๆ ถึงขั้นโดนกระดาษบาดตั้งหลายแผล เมื่อเขียนเสร็จเธอก็เอาไปให้อาม่าแต่ยังไม่ทันที่อาม่าจะเปิดอ่านเธอก้ฉีกจดหมายนั่นก่อนจะปาใส่เธอทิ้งราวกับเป็นเศษขยะ
“ไร้สาระ เอาไปทิ้งซะ”
ลูซี่เม้มปากแน่นก้มเก็บเศษจดหมายที่กระจายอยู่บนพื้นทั้งน้ำตา ทำไมกันนะทำไมอาม่าถึงต้องรังเกียจเธอขนาดนี้ เธอทำอะไรผิดหรอ เธอน่าตาเกลียดหรอถึงได้ไม่อยากคุยกับเธอ
ผ่านมาวันแล้ววันเล่าอาม่าก็ยังทำกับเธอไม่ดีทุกครั้ง ไม่ด่าก็ไล่เธอให้ไปตายบ้าง หนักสุดก็โดนไล่ให้ไปนอนข้างนอกบ้าน
“มานั่งทำอะไรตรงนี้อ่ะ” ลุคยืนมองน้องสาวที่ทำท่าจัดเตรียมที่นอนอยู่หน้าบ้านหมาอย่างสงสัย
“อาม่าบอกให้มานอนตรงนี้น่ะ” ลูซี่ตอบกลับอย่างหน้าตาใสซื่อถึงแม้จะภายในใจเธอจะรู้อยู่แล้วก็ตาม
ลุคดึงตัวลูซี่ให้ยืนขึ้นก่อนจะดันตัวน้องสาวเข้าบ้านเข้าไปนอนบนที่นอนของเขา “วันนี้นอนตรงนี้นะ”
เธอก็ยอมเชื่อคำของพี่ชายแต่พอมารู้ตอนหลังว่าลุคไปนอนหน้าบ้านหมาแทนเธอ ตอนที่เธอรู้เรื่องเธอร้องไห้โวยวายมาก แต่ลุคก็มักจะพูดกับเธอเสมอว่าไม่เป็นไร มันเป็นหน้าที่ของพี่ชายที่ปกป้องน้อง
ลูซี่กับลุคสนิทกันมากมีอะไรก็มักจะบอกและช่วยกันเสมอแต่จู่ๆ วันหนึ่งทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไป อาม่ากลับรักและเอ็นดูลุคมากขึ้นกลับกันลูซี่ยังคงโดนเกลียดอยู่เหมือนเดิม ลุคกับลูซี่เริ่มค่อยๆ ห่างกันเรื่อยๆ ความสนิทเริ่มค่อยๆ น้อยลง
ลูซี่เริ่มมีความอิจฉาเริ่มมีความโกรธพี่ชายจนในที่สุดมันก็กลายเป็นความเกลียด เธอเกลียดลุคมากเกลียดจนไม่อยากเรียกพี่ แต่ถึงแบบนั้นลุคก็ยังคงคอยปกป้องเธออยู่ตลอดเหมือนเดิมไม่เคยละเลย
“ทำแบบนี้ทำไม”
“เพราะพี่คือพี่ชายไง หน้าที่ปกป้องน้องมันคือหน้าที่ของพี่ ถ้าพี่ไม่ปกป้องน้องแล้วใครจะปกป้องล่ะ”
“เกลียด”
“อยากเกลียดก็เกลียดไปเถอะ แต่พี่ก็ยังจะทำแบบเดิม”
เกลียดเขา เกลียดทุกสิ่งทุกอย่าง ทำท่าเป็นพี่ทั้งที่เธอไม่ได้ต้องการด้วยซ้ำ
จนกระทั่งวันหนึ่งมันดันเกิดเหตุบางอย่างขึ้นมา เหตุการณ์ที่จะทำให้เธอเปลี่ยนความคิดไปตลอดกาล
ในช่วงมัธยมปลายขณะที่กำลังเดินเท้าไปตามฟุตบาทจู่ๆ เธอก็โดนคนในชุดสูทจับเธอขึ้นรถตู้ พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองอยู่ในโกดังแห่งหนึ่งซึ่งไม่รู้ว่าที่ไหน แต่เธอก็ไม่กระโตกกระตากตั้งสติและคอยดูสถานการณ์อย่างเงียบๆ
กลุ่มคนที่จับเธอมาคือพวกคู่แข่งทางธุรกิจ ที่พวกมันต้องการคือเงินและยึดธุรกิจของตระกูลวรลักษณ์ แต่เมื่อต่อสู้อย่างสุจริตมันไม่ได้ผลดั่งใจทำให้พวกมันเบี่ยงเบนมาใช้วิธีสกปรกแทน
หลังจากที่คอยดูสถานการณ์พอหาจังหวะที่จะหนีเธอก็เริ่มจัดการคนพวกนี้ทีละคน ลูซี่เริ่มฝึกศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่มอต้น ใช้เวลานับชั่วโมงในการจัดการคนพวกนั้นเหลืออีกเพียงไม่กี่คนแล้วจะกำจัดเสร็จ
จังหวะที่เธอกำลังต่อสู้หัวหน้าของพวกมันยันตัวลุกฉวยโอกาสที่ลูซี่หันหลังลั่นไกใส่กว่า 3 นัด แต่ว่าเธอกลับไม่โดนเลยสักนัด เพราะว่าลุคมาทันก่อนจะวิ่งเอาบังจนตัวเองโดนแทน
ร่างของลุคร่วงลงต่อหน้าต่อตาลูซี่ที่เห็้นสภาพของพี่ชายเต็มไปด้วยเลือดถึงกับใจหล่นวูบ ความโกรธความเกลียดที่เคยมีทุกอย่างมันหายไปหมด มีเพียงความห่วงและได้แต่ภาวนาขอให้เขารอด
หลังจากส่งไม้ต่อให้ตำรวจร่างของลุคถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดเขาเสียเลือดมากจนต้องขอรับบริจาคเลือด โชคดีที่ลูซี่กับลุคมีกรุ๊ปเลือดเดียวกันเธอจึงสามารถให้เลือดได้
ภายในห้องผ่าตัดที่เงียบสนิทมีเพียงเสียงของอุปกรณ์ผ่าตัดดังเป็นระยะ ขณะที่หมอกำลังทำการผ่าตัดชีพจรหัวใจของลุคก็เกิดหยุดเต้นขึ้นมาทำให้ต้องทำการปั๊มหัวใจทันที
ลูซี่เหลือบมองภาพความวุ่นวายภายในห้องผ่าตัดภาพที่หมอทุกคนช่วยกันปั๊มหัวใจของพี่ชายเธออย่างสุดกำลัง น้ำตาค่อยๆ เอ่อออกมาเรื่อยๆ ได้แต่พูดขอโทษอย่างไม่หยุด
เป็นเพราะเธอแท้ๆ ถ้าเธอฟังเขาตั้งแต่แรกลุคคงไม่ต้องมาเจ็บแบบนี้
ขอโทษนะพี่ ขอโทษที่หนูทำตัวไม่ดีเอาแต่ดื้อมาตลอด พี่คงจะเหนื่อยมากสินะ ต่อจากนี้ไปหน้าที่ดูแลครอบครัวให้เป็นหนูเอง
lucy
.................
แบบติดเหรียญ จะติดเหรียญ ลงทุกวันจนครบตอน
ส่วนตอนพิเศษที่เล่าเรื่องสั้นของตะวละครหลักจะเปิดให้อ่านฟรี!!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
