ความใฝ่ฝันมันหายไปตั้งแต่จบประถมแล้วแหละ เมื่อออกมาจากรั้วโรงเรียนทุกอย่างไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด จึงดับความฝันกับการมองโลกในแง่ดีเพื่อการใช้ชีวิตอยู่รอดไปวันๆ เพราะกลัวว่าจะผิดหวังซํ้าแล้วซํ้าอีกถ้าเผลอคิดเรื่องดีๆ อาจไม่ได้ดั่งหวัง
ส่วนความรับผิดชอบ...ตอนเป็นเด็กมีความรับผิดชอบมากกว่าเพราะภาระหน้าที่น้อย หาจุดโฟกัสง่าย "ถ้าฉันทำงานง่ายๆนี่ได้ ฉันก็มีเวลาไปเล่นสนุก" แต่กลับกันเมื่อเราโตขึ้นภาระมากยิ่งมาก เวลายิ่งน้อย เต็มไปด้วยการขัดขวางทั้งจากผู้คนแวดล้อมจึงทำให้คนที่ไม่มีความรับผิดชอบแน่วแน่พอจะเลิกล้มความพยายามของตนเองไปเลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
