29 พ.ย. เวลา 04:23 • ความคิดเห็น
คำถามคือคุณภาพชีวิต หมายถึงชีวิตใคร? แน่นอนก็ต้องตอบว่าชีวิตมนุษย์ ดังนั้น เราจึงควรวัดที่สุขภาพกายและสุขภาพใจค่ะ ไม่น่าจะถูกต้องนัก ที่เราจะนำเอาสิ่งเร้าภายนอกมาเป็นตัวชี้วัดคุณภาพชีวิตมนุษย์
1. สุขภาพกาย คือการที่คุณมีสุขพลานามัยที่ดี ยังคงสามารถใช้งานอวัยวะทุกส่วนของร่างกายได้อย่างมีประสิทธิภาพ คุณสามารถที่จะมีอาหารที่มีสุขอนามัย สำหรับการรับประทานอย่างเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย มีน้ำดื่มที่สะอาด มีเวลาสำหรับการออกกำลังกาย มีเวลาสำหรับการนอนหลับพักผ่อนอย่างพอเพียง มีเวลาสำหรับการผ่อนคลาย
2. สุขภาพใจ คือการที่คุณมีจิตใจที่เบิกบานแจ่มใส มีความสุขได้ด้วยตัวเอง อยู่กับตัวเองได้อย่างเป็นปกติสุข มีความรู้ความสามารถ เพียงพอที่จะประกอบกิจกรรมประจำวัน หรือการงานต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ แม้ว่าคุณจะเกิดความเครียด วิตกกังวลใจ หรือต้องเผชิญอุปสรรคปัญหาใด คุณก็สามารถจะเข้าใจสถานการณ์ ปล่อยวาง ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น เรียนรู้ความผิดพลาดล้มเหลว และสามารถจะเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ
คุณลองคิดดูว่ามนุษย์ที่จะมีทั้ง 2 ประการข้างต้นได้
ต้องเกิดจากองค์ประกอบอะไรบ้าง
คุณอาจเคยเห็นผู้คนโพสต์ภาพท่องเที่ยวต่างประเทศ ไปดูแสงเหนือนอร์เวย์ หรือไปยืนทำเท่ห์ที่สวิสเซอร์แลนด์ ดูแล้วชีวิตดีดี๊มีคุณภาพ คุณอาจไม่ทราบว่าเบื้องหลังพวกเขา ติดหนี้บัตรเครดิตจนแทบจะหมุนเงินไม่ทัน ต้องซมซานขอหยิบขอยิมเอากับเพื่อนร่วมงาน ถูกเพื่อนทวงถามหนี้ ประจานกันยกใหญ่ในที่ทำงาน
คุณอาจเห็นบอสพอล มีแต่คนประจบเอาใจในความร่ำรวยอู้ฟู้ ดูมีจิตใจงดงาม โอบอุ้มช่วยเหลือ สร้างงานให้ผู้คน แต่เบื้องหลังไม่ต่างกับหมอบุญ แต่ละคนคือปีศาจในคราบนักบุญ
เด็กที่เรียนโรงเรียนอินเตอร์บางคน พ่อแม่ทำงานหัวหกก้นขวิดเพื่อหาเงินมาจ่ายค่าเทอม แต่ละคืนต้องนอนก่ายหน้าผาก หาที่หยิบยืมเงินจนหัวหมุน เพียงเพื่อโอ้อวดกับคนอื่นว่า อยากให้ลุกมีคุณภาพชีวิตที่ดี ทั้งที่คำว่าคุณภาพชีวิตที่ดี ก็ควรอยู่แค่ ที่เราได้กล่าวมาข้างต้น
โฆษณา