ประตูแห่งกาลเวลา ณ วัดพระงาม อยุทยา
วัดพระงาม (Wat Phra Ngam) เป็นวัดเก่าแก่ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ซึ่งมีจุดเด่นสำคัญคือ "ประตูแห่งกาลเวลา" หรือซุ้มประตูโบราณที่ถูกปกคลุมด้วยรากต้นโพธิ์ที่แผ่กิ่งก้านอย่างงดงามจนกลายเป็นภาพสัญลักษณ์สำคัญของวัดนี้
ที่มาของ "ประตูแห่งกาลเวลา"
ประตูแห่งกาลเวลา
1. ซุ้มประตูโบราณ
ซุ้มประตูนี้เคยเป็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างวัดที่ถูกสร้างขึ้นในสมัยอยุธยาตอนต้น ตัวประตูทำจากอิฐที่เรียงต่อกันอย่างประณีต โดยมีรากไม้ใหญ่ (ส่วนใหญ่เป็นต้นโพธิ์) เติบโตแทรกตามกาลเวลา
2. บทบาทของธรรมชาติ
หลังจากวัดถูกปล่อยให้รกร้างในช่วงหลังการเสียกรุงครั้งที่ 2 (ปี พ.ศ. 2310) ธรรมชาติได้เข้ามาครอบครองพื้นที่ ต้นโพธิ์เติบโตขึ้นและรากค่อยๆ แผ่ไปตามโครงสร้างของซุ้มประตู กลายเป็นการรวมตัวที่งดงามระหว่างศิลปะมนุษย์และพลังของธรรมชาติ
ศิลปะจากธรรมชาติของต้นไม้
3. ความเชื่อและจิตวิญญาณ
ประตูแห่งกาลเวลามีลักษณะเสมือนทางเชื่อมระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ซึ่งเป็นสิ่งที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวและผู้ศรัทธาให้มาสัมผัสความศักดิ์สิทธิ์ หลายคนเชื่อว่าการเดินลอดผ่านซุ้มประตูนี้จะนำมาซึ่งความโชคดีและเป็นเสมือนการก้าวผ่านกาลเวลาสู่ความสำเร็จใหม่ในชีวิต
จุดเด่นทางวัฒนธรรมและการท่องเที่ยว
ซุ้มประตูนี้ได้รับการบูรณะและดูแลอย่างดี เพื่อคงความงดงามของรากไม้และโครงสร้างเดิมไว้
นักท่องเที่ยวมักเดินทางมาเพื่อถ่ายรูปและสัมผัสความงามที่ไม่เหมือนใคร
สถานที่นี้ยังเป็นจุดที่เหมาะแก่การนั่งสมาธิและเชื่อมต่อกับธรรมชาติและจิตวิญญาณ
การเกิดขึ้นของประตูแห่งกาลเวลา เป็นผลจากการผสมผสานระหว่างงานสถาปัตยกรรมในอดีตและการสร้างสรรค์ของธรรมชาติที่ใช้เวลาหลายร้อยปีในการหลอมรวมกัน ถือเป็นมรดกทางวัฒนธรรมและธรรมชาติที่น่าทึ่งของไทย
มองเห็นความแปลกประหลาด
ซุ้มประตูแห่ง "วัดพระงาม" และโครงสร้างของวัดพระงามโดยรวมเป็นศิลปะที่สร้างขึ้นใน สมัยอยุธยาตอนต้น (ประมาณพุทธศตวรรษที่ 19-20) ซึ่งมีลักษณะเด่นของศิลปกรรมดังนี้:
ลักษณะศิลปกรรมในสมัยอยุธยาตอนต้น
1. โครงสร้างอิฐและปูน
นิยมใช้อิฐก่อเป็นวัสดุหลัก เนื่องจากเป็นยุคที่การก่อสร้างหันมาใช้อิฐเป็นตัวเชื่อมโครงสร้างสำคัญของวัดและอาคารทางศาสนา
ลักษณะของซุ้มประตูเป็นแบบเรียบง่าย เน้นความแข็งแรงและความกลมกลืนกับพื้นที่
2. การออกแบบโครงสร้างที่สะท้อนถึงความศรัทธา
ประตูหรือซุ้มทางเข้าโบราณมักถูกสร้างเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของการเชื่อมต่อระหว่างโลกมนุษย์กับโลกของสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ซุ้มประตูวัดพระงามมีความเรียบง่าย แต่สร้างขึ้นด้วยสัดส่วนที่สมมาตร สะท้อนความสมดุลทางศาสนา
3. อิทธิพลจากศิลปะขอมและสุโขทัย
ศิลปะสมัยอยุธยาตอนต้นยังคงได้รับอิทธิพลจากศิลปะขอม (โดยเฉพาะการใช้ลวดลายแบบเขมร) และสุโขทัย เช่น การวางผังวัดและการตกแต่งประตูหรือเจดีย์
4. ความโดดเด่นของธรรมชาติร่วมกับศิลปะ
ในกรณีของวัดพระงาม ธรรมชาติที่เข้ามามีบทบาทในการครอบคลุมซุ้มประตู เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายหลังวัดรกร้างและไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเจตนาตั้งต้นในการสร้าง
ดังนั้น ซุ้มประตูแห่งกาลเวลาของวัดพระงามเป็นตัวอย่างของ ศิลปะอยุธยาตอนต้น ที่เรียบง่ายและเต็มไปด้วยพลังของศรัทธาในยุคนั้น ผสานกับความงดงามจากธรรมชาติที่เสริมสร้างเอกลักษณ์ในยุคปัจจุบัน.
ขอบคุณข้อมูลดีๆจาก chat gpt และภาพสวยๆจากคุณอนุสรณ์คงกำเนิดมากๆครับที่ไปเที่ยวอยุธยาและนำภาพมาให้พวกเราชมครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
