เราเคยได้ ยินได้ฟังมา เรื่องที่เค้าในนรก มันเต็ม อัดแน่นไปไปหมด ..เค้าก็ปล่อยจิตที่พอจะแก้ไข หมดโทษในเมืองนรกออกมา ..พอออกมาได้กายเป็นมนุษย์ นิสัยสันดาน ที่เคยอยู่กับความทุกข์ทรมาน แย่งกันกินเนื้อ หิวโหย เพราะความอดอยากทุกข์ทรมาน ถูดทรมานมาก
.พอได้กายเป็นมนุษย์ ที่มีวิญญาณทั้งหก ปรนเปรอ รูปรสกลิ่นเสียง มายาในกายในจืต ที่เคยทุกข์ทรมาน หลอกหลอน อาฆาตพยาบาท ..ไม่รู้จักความสุขสงบเลย มันก็เลย ..มีแต่นิสัยสันดายในวิญญาณที่สะสมมา ..มากระทำเรื่ิองราวต่างๆ ยินดีพอใจ .ในทิฐิความคิดเห็นทร่ใหลออกมาจากกาย จากจิตของเค้า ที่เค้าว่า สัตว์นรกมาเกิดได้กายเป็นมนุษย์ เค้าย่อมกระทำเรื่องราวที่ดีไม่ได้ เมื่อหมดกาย ..ก็ต้องกลับที่เก่า หรือ จมลึกลงไปมากกว่าเดิม บางทีมันก็เหมือนว่า ทำชั่วน้อยไม่พอ ต้องให้มันหนักขึ้นๆ จะได้ ไม่มีโอกาสกลับมาเป็นมนุษย์อีก
เรื่องราวพวกนี้ จิตที่มาจากนรก…เค้าไม่รู้จักที่จะสร้างเรื่องราวดีได้ เค้าย่ยมหาความโลภ หาสิ่งบำเรอ .ในสิ่งที่เค้าขาดแคลนติดในนิสันดานของเค้า . เรื่องที่ดีๆ ย่อมเป็นไม่ได้ที่เค้าจะกระทำ..เรื่องความเห็นอกเห็นใจ ..มันไม่มีในดินแดนหฤโหด ..ขุมนรก ..มันก็เลยติดนิสัยสันดานนั้นมา ..ในคำว่า ความกักขฬะ..เยี่ยงอย่าง นิสัยเปรตอสุรกายสัตว์นรก..
นี่ก็มีผู้บอกมาว่า ..เค้าจะเก็บจิตที่มาจากนรก ..กลับเรื่อยๆ ..ท่านว่า..เอาไปเก็บที่ศาลาพันห้องก่อน ..ไปอัดแน่นเหมือนก้อนลูกน้ำแช่แข็งอยู่ที่นั้น ..แต่คนเค้าว่า ..มันไม่จริงหรอก..
เราเคยคุยเรื่องเปรตมันไม่มีเสื้อผ้าจะนุ่ง ..สมัยนี้ .คนเกิดมา มันก็เรื่องราว นุ่งน้อยห่มน้อยมากขึ้น..ไม่รู้ว่า มาจากพวกนั้นหรือเปล่า..เขียนเยอะ ง.เดี๋ยวเค้าโมโหโกรธเอา..เพราะเค้าเห็นว่า เป็นของดี ..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
