27-29 กันยายน 2015
มอหินขาว-เขื่อนลำปาว-ผาหัวนาค-บ้านไร่แสนรัก
"คุณเคยออกเดินทางเพื่อตามหาความหมายของสิ่งที่อยู่ในใจไหม? บางที...ความรัก ความจริงใจ หรือแม้แต่ความสงบในจิตใจ อาจรอเราอยู่ที่ปลายทางใดสักแห่ง"
ปลายดาวอินฟินิตี้
สักวา คืนหนาว ดาวสะท้อน
ฟ้าสีหม่น หมอกอ่อน ค่อยคล้อยหาย
ลมกระซิบ ปลอบปลุก สุขทั้งกาย
พริ้มใจกาย ฝากฝัน พันธนา
---
การเดินทางครั้งนี้เริ่มต้นด้วยความหวัง—ความหวังที่จะสัมผัสธรรมชาติ และบางที...อาจจะพบคำตอบบางอย่างในใจที่ยังเฝ้าถวิลหา...
"มอหินขาว" เป็นจุดแรกที่เรามุ่งหน้าไป ดินแดนที่หินตั้งตระหง่านเหมือนถูกสลักด้วยมือแห่งกาลเวลา ลมเย็นพัดผ่านใบหน้า หัวใจเหมือนได้หยุดพักไปชั่วขณะ เรามองออกไปยังขอบฟ้าที่ไกลสุดสายตา อยากเอื้อมมือแตะขอบฟ้านั้น หวังว่าความรักจริงใจที่ตามหาอาจรออยู่ตรงไหนสักแห่ง...
จากนั้นเราแวะที่ "เขื่อนลำปาว" สายน้ำกว้างใหญ่สะท้อนฟ้ากระจ่างเหมือนกระจกเงา ต้นไม้เรียงรายริมขอบเขื่อนเป็นพยานเงียบๆ ของกาลเวลา ทุกคนต่างหามุมสงบเพื่อซึมซับบรรยากาศ ในใจลึกๆ ฉันหวังว่า "เขื่อน" นี้จะช่วยเก็บกักความทรงจำดีๆ ไว้ในใจฉัน เช่นเดียวกับที่มันกักน้ำไว้ให้ผู้คน
และสิ่งที่เติมเต็มความสมบูรณ์แบบให้การเดินทางนี้ คือการล่องแพไปตามสายน้ำของเขื่อนลำปาว แพไม้ที่เคลื่อนตัวช้าๆ ไปกับกระแสน้ำทำให้ทุกอย่างดูเรียบง่าย ฉันทอดสายตามองไปรอบๆ น้ำสีฟ้าสะท้อนฟ้ากระจ่างเหมือนภาพวาด ทิวไม้ที่ล้อมรอบเขื่อนให้ความรู้สึกเหมือนโลกใบนี้มีเพียงเรา
บนแพนั้น เรานั่งพูดคุย หัวเราะ และปล่อยให้ลมเย็นพัดผ่าน เสียงน้ำกระทบไม้กล่อมให้หัวใจสงบ ฉันหลับตาลงชั่วขณะและปล่อยให้ธรรมชาติพาฉันไปไกลแสนไกล ในใจคิดว่า บางที...ความรักที่ตามหาอาจอยู่ตรงนี้—อยู่ในความเรียบง่ายที่อบอุ่นจนไม่ต้องการอะไรเพิ่มเติม
ช่วงเย็น เราไปต่อยัง "ผาหัวนาค" ที่ซึ่งพระอาทิตย์ตกค่อยๆ กลืนหายไปในขอบฟ้า มองแสงสุดท้ายแล้วอดคิดไม่ได้ว่า แม้ความมืดกำลังมาเยือน แต่ความหวังก็ยังคงอยู่เสมอ เช่นเดียวกับความรัก ที่แม้จะเลือนราง แต่ก็ยังรอให้เราออกตามหา...
จุดพักคืนแรกของเราคือ "บ้านไร่แสนรัก" สถานที่ที่ไม่ต้องอธิบายคำว่า 'อบอุ่น' เพราะทุกมุมของที่นี่ตอบคำถามนั้นได้เอง บ้านไม้หลังเล็กที่ล้อมรอบด้วยวิวหลักล้าน อากาศเย็นๆ ที่แทรกซึมมากับสายหมอกทำให้ฉันหลงรักบรรยากาศที่นี่จนหมดหัวใจ❤️
ฉันนั่งมองดาวที่พร่างพราวเหนือยอดไม้ สายน้ำที่สะท้อนแสงดวงจันทร์เต้นระริกราวกับกำลังบอกเล่าเรื่องราวของคืนนี้ แม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่ทุกวินาทีมีค่าเหมือนได้ฟังเสียงหัวใจตัวเอง
ที่พูดอย่างชัดเจนที่สุด
คืนนี้ฉันนอนใต้ผ้าห่มนุ่ม อิงแสงดาวที่ลอดผ่านหน้าต่างไม้ มันชวนให้ฉันคิดถึงความรักที่เคยหวังไว้ ไม่ว่ารักนั้นจะอยู่ที่ขอบฟ้าไกลหรือใกล้เพียงลมหายใจ ฉันรู้เพียงอย่างเดียวว่า การเดินทางครั้งนี้ช่วยเติมเต็มอะไรบางอย่างในใจฉัน...
---
สักวา คืนนี้ มีรักเฝ้า
ฟ้าพร่างพราว ดาวหล่น คนใฝ่หา
ดินแดนไหน ซ่อนรัก สมัครมา
สายลมพา พบสุข ปลุกใจเอย
---
"แล้วคุณล่ะ เคยพบ 'ขอบฟ้า' ที่ทำให้หัวใจคุณสงบสุขเหมือนฉันไหม? หรือยังมีดินแดนไหนที่คุณเฝ้าฝันอยากไปสัมผัสสักครั้งในชีวิต?"
ฉันอยากจะฟังเสียงหัวใจของคุณ...เผื่อมันจะบอกเล่าเรื่องราวที่งดงามไม่แพ้กัน"
....
ปลายดาวอินฟินิตี้
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
