หนังหมาบ้ากับรถผีสิงที่ตอนออกฉายโดนเมิน แต่ดันกลายเป็นมีสาวกไปได้
ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 สตีเวน คิง นักเขียนนิยายสยองขวัญสร้างผลงานจำนวนมากที่กลายเป็นที่ชื่นชอบในหมู่นักอ่าน และหลายเรื่องก็ถูกนำมาดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ อย่างไรก็ตาม แม้ชื่อเสียงของคิงจะโด่งดังเพียงใด แต่การดัดแปลงนิยายของเขาในยุคนี้กลับไม่ได้ประสบความสำเร็จเสมอไป โดยเฉพาะเรื่อง Cujo และ Christine ที่ทั้งคู่ออกฉายในปี 1983
ทั้งสองเรื่องถือเป็นตัวอย่างของภาพยนตร์ที่ล้มเหลวในเชิงรายได้และการตอบรับจากผู้ชมในเวลานั้น ทั้งสองเรื่องทำรายได้ใกล้เคียงกันคือ ประมาณ 21 ล้านเหรียญ จากทุนสร้างเรื่องแรก 6 ล้านเหรียญ และเรื่องหลัง 10 ล้านเหรียญ ซึ่งสตูดิโอคาดหวังตัวเลขที่สูงกว่านี้มาก ซ้ำร้ายทั้งสองเรื่องถูกวิจารณ์หนัก โดยเฉพาะคูโจในเรื่องความรุนแรง ส่วนคริสทีนนั้นจะผสมทั้งดราม่าและสยองขวัญแต่ไปไม่ได้สักทาง
Cujo เป็นเรื่องราวของแม่และลูกชายที่ถูกจู่โจมโดยสุนัขพันธุ์เซนต์เบอร์นาร์ดขนาดใหญ่ที่ติดเชื้อพิษสุนัขบ้า หนังเน้นบรรยากาศที่ตึงเครียดและกดดันตลอดทั้งเรื่อง แต่กลับไม่ได้สร้างความพึงพอใจให้กับผู้ชมจำนวนมาก สาเหตุหนึ่งคือโครงสร้างของเรื่องที่ค่อนข้างหนักอึ้งและมืดมน แม้ว่าตอนจบในภาพยนตร์จะเปลี่ยนไปให้ต่างจากในนิยายที่จบอย่างโศกเศร้า แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้คนดูรู้สึกเชื่อมโยงหรือชื่นชมเรื่องราวมากขึ้น
ยิ่งไปกว่านั้น การตลาดของหนังที่มุ่งเน้นภาพลักษณ์ของภาพยนตร์สยองขวัญทั่วไป ทำให้ผู้ชมผิดหวังเมื่อพบว่าหนังมีเนื้อหาหนักไปทางดราม่าเชิงจิตวิทยา
สำหรับ Christine เล่าเรื่องราวของรถยนต์ปี 1958 ที่มีชีวิตและกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้าย ความคิดของการนำเสนอรถยนต์ผีสิงเป็นตัวละครที่น่าสนใจ แต่กลับไม่ได้สร้างความหวาดกลัวที่เข้าถึงใจผู้ชมเช่นเดียวกับผีหรือปีศาจ เนื้อเรื่องพยายามผสมผสานระหว่างดราม่ากับสยองขวัญ แต่ผลลัพธ์กลับขาดพลังในด้านใดด้านหนึ่งอย่างชัดเจน แม้ว่าผู้กำกับอย่างจอห์น คาร์เพนเตอร์ จะมีชื่อเสียงและความสามารถในการสร้างหนังแนวสยองขวัญ แต่เรื่องนี้กลับไม่ได้รับการตอบรับที่ดีเท่ากับผลงานก่อนหน้าของเขา เช่น Halloween
ปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อความล้มเหลวของทั้งสองเรื่อง คือการลดทอนความลึกซึ้งในเชิงจิตวิทยาที่มีในนิยายของคิง ทำให้ขาดเสน่ห์และเอกลักษณ์ที่ดึงดูดใจผู้อ่าน ประกอบกับการคาดหวังที่สูงจากชื่อเสียงของสตีเวน คิงในยุคนั้น ผู้ชมต่างหวังว่าภาพยนตร์ดัดแปลงจะมีคุณภาพทัดเทียมกับนิยายต้นฉบับ แต่ผลลัพธ์กลับไม่สามารถสร้างความประทับใจได้
นอกจากนี้ การแข่งขันในตลาดภาพยนตร์สยองขวัญที่กำลังรุ่งเรืองในยุคนั้น ก็เป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่ทำให้หนังจากนิยายของคิงไม่โดดเด่นพอเมื่อเทียบกับคู่แข่งอย่าง Friday the 13th และ A Nightmare on Elm Street
แม้ว่า Cujo และ Christine จะไม่ได้ประสบความสำเร็จในเชิงรายได้และคำวิจารณ์ในเวลานั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไป ทั้งสองเรื่องก็ได้รับการยอมรับ โดย Christine กลายเป็นหนังคัลท์คลาสสิกในหมู่แฟนหนังสยองขวัญ ขณะที่ Cujo ยังคงได้รับคำชมในเรื่องการสร้างบรรยากาศที่กดดันและการแสดงอันยอดเยี่ยมของนักแสดงนำ เรื่องราวของสองเรื่องนี้จึงกลายเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์การดัดแปลงนิยายสยองขวัญที่น่าสนใจในยุค 1980
ทั้งสองเรื่องผมได้ดูในโรงและชอบทั้งสองเรื่อง โดยเฉพาะ Cujo ตอนนั้นมีความรู้สึกว่ามันเครียดมาก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
