รีวิว "แม่หยัว" แบบละเอียด
จบไปเรียบร้อย รร.
ช่อง One และ Netflix
สำหรับ "แม่หยัว"
ก็ต้องถือว่าเป็นละครไทย
อีกเรื่องที่น่าสนใจ
การเดินเรื่องค่อนข้างกระชับดี
ชวนติดตาม
ผ่านเรื่องราวของตัวเอกคือ "แม่จินดา"
หรือ "ท้าวศรีสุดาจันทร์" ซึ่งเรา
เคยชมมาใน part ของหนัง
พระสุริโยทัยมาแล้ว
โดยข้อมูลทางประวัติศาสตร์
เท่าที่ทราบคือนางเป็นคนไม่ค่อยดีนัก
ตามเรื่องที่เล่าขานกันมา
ดูไปแล้วก็ไม่ค่อยต่างกับ
หนังจักรๆ วงศ์ๆ ของไทย
ในอดีตเท่าไหร่นัก
เพียงแต่ production
การถ่ายทำ ถ่ายภาพ
จะเนี้ยบกว่า ดีกว่าแค่นั้นเอง
ด้านการแสดงก็ถือว่า
ทำได้ดีหลายคน
ไม่ว่าจะเป็น "เป้ย ปานวาด"
ในบทของพระสนมเอก
แม้ส่วนตัวไม่ค่อยเห็นด้วย
กับการแคสติ้งดารานำ
ที่เอาลูกครึ่งมาแสดง
เป็นคนไทยแท้ในอดีตกาล
คือมันไม่ได้เข้ากันเลย
สูงระหงทรงสง่าแขนขายาว
ขาวเนียนหน้าฝรั่งอย่างใหม่
ยังไม่เหมาะกับการ
สวมบทจินดาโดยสิ้นเชิง
ถ้าเป็นตัวละครฝรั่งมังค่า
ที่ "หลุยส์ สก๊อต"
แสดงในบุพเพสันนิวาส
ก็ว่าไปอย่าง
แต่ก็ยอมรับว่าใหม่
แสดงได้เยี่ยมมากทีเดียว
หรือบทของพระชัยราชาธิราช
กษัตริย์นักรบก็ตีความ
ให้นักแสดงอย่าง "ตุ้ย ธีรภัทร"
โอเวอร์แอคติ้งสุดประมาณ
ขี้โมโหก้าวร้าวตลอดเรื่อง ไฃ
ไม่ค่อยจะมีความเป็นมนุษย์เลย
รวมถึงชายชู้อย่างวามนท์ก็เช่นกัน
บทโอเวอร์เยอะมาก
เหมือนจะกลัวคนดู
ไม่รู้ว่าเป็นคนไม่ดี
ด้านทีม costume
โดยภาพรวมก็ดูดี
แต่ก็ยังมีข้อติอยู่บ้าง
กรณีตุ้มหูนั้นใส่เหมือนกัน
ทั้งเจ้านายและบ่าวหญิงชาย
ไม่รู้ความจริงเป็นเช่นไร
ตัวชายชู้วามนท์กับพ่อ
เครื่องแต่งกายก็เหมือน
มาจากดินแดนภารตะเลยทีเดียว
คือพอเข้าใจได้ว่าเป็นพราหมณ์
มาจากดินแดนละโว้
นอกนั้นก็เป็นเรื่องฉาก
ที่หลายฉากไม่สมจริง
เช่นตามไทม์ไลน์
เวลาผ่านไปร่วม 10 กว่าปี
ทุกคนก็ไม่มีใครแก่ขึ้นเลยแม้แต่น้อย
หรือฉากเจ้ายอดฟ้าโดนงูพิษกัดในพระเกี้ยว
ก็ไม่น่าเป็นไปได้ ระดับเจ้าชาย
ไม่มีใครตรวจสอบก่อนนำ
ขึ้นเกี้ยวเลยเชียวหรือ
ตาE แล้วก็ไม่มีการพิสูจน์หลักฐาน
ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร
ฉากวามนท์ปลงพระชนม์
พระไชยราชาฯ ก็อ่อนมาก
มีการออกกำลังประทุษร้าย
ทหารหน้าประตูห้อง
ไม่มีใครได้ยินกันเลย
ออกมาพระเจ้าอยู่หัวสวรรคต
ก็ไม่มีการพิสูจน์หลักฐาน
ว่าสวรรคตด้วยเหตุอะไร
หลังจากวามนท์เข้าเฝ้า
เพียงคนเดียวทั้งที
มันน่าสงสัยเป็นที่สุด
แต่เรื่องกลับเงียบ
บทของเป้ยปานวาด พระสนมเอก
ตอนแรกก็มาเข้มข้น
พอหลังๆ หายไปจากจอเลย
ร่วมสี่ห้าตอนมาโผล่อีกที
เหลือตอนเดียวก่อนจะจบ
มีแต่น้อง "เฟิร์น นพจิรา"
ที่สวมบท "แม่น้อย ตันหยง"
เดินเรื่องเป็นหลัก
คู่กับแม่จินดามาตลอด
ยิ่งดูหลายตอนนางยิ่งมีออร่ามากขึ้น
ฉลาดและสง่างาม
ตอนแรกก็เป็นคู่กัดกับนางเอก
พอพลัดตกน้ำในสระด้วยกันเท่านั้นแหละ
กลายเป็นสารภาพบอกรักนางเอกซะงั้น
จากนั้นก็กลายเป็นคนอีกคนราวพลิกฝ่ามือ
คอยช่วยเหลือนางเอกมาตลอดจนจบ
แบบนี้ไม่รู้ว่าได้ถวายงานพระเจ้าอยู่หัว
บ้างหรือเปล่า..งงครับ
ยุคนี้มีด้วยหรือ?
ได้ฝึกท่าพับเป็ดมั้ยหนอ 55
แต่รวมความก็ถือว่า
นางแสดงได้ดีเด่นมากเลยครับ
สมบทบาทดี
พอดูจนจบเรื่องก็สรุปได้ว่า
แม่จินดาหรือท้าวศรีสุดาจันทร์
นางไม่ได้เป็นตัวของตัวเองเลย
โดนกำกับด้วยพ่อและ
ชายคนรักมาตลอด
ตอนหลังก็มีแม่น้อยเป็น
พี่เลี้ยงข้างเวทีคอยกำกับอีกคน
นางมีความขัดแย้งอยู่ในตัวเอง
ไม่ได้เป็นคนเลวโดยสันดานแต่อย่างใด
ทำไปเพราะความคาดหวังของคน
ที่ตัวเองรักในเรื่อง
ของการแย่งชิงอำนาจ
สุดท้ายต้องจบชีวิตลงอย่างอนาถ
นับว่าเรื่องนี้ใส่มุมการสงครามน้อยมาก
เน้นเรื่องการวางยาและดราม่ากัน
ตามประสาละครไทย
มีอิจฉาริษยา กันตลอด
ส่วนเรื่องทรมานน้องแมว
ตรงนี้ขอประกาศจุดยืนชัดเจน
ว่าไม่ปลื้ม ไม่ถูกต้องอย่างแรง
ขณะเดียวกันก็อยากให้
แยกประเด็นกันกับทีมนักแสดง
อย่าไปลงที่เขาเลยครับ
ทีมที่เกี่ยวข้องควรว่าไปตามผิด
และคิดให้จงหนักในทุกงานจากนี้
📌 สรุปให้คะแนน 6.5/10 ครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
