6 ธ.ค. เวลา 01:25 • ปรัชญา
ถ้าเป็นวันหยุดที่พิเศษจริงๆ คือ อยู่ห้องค่ะ ทำความสะอาดเอง... ฟินมากกกกกกก .... หยุดและได้พักจริงๆคือ อยู่กับตัวเอง ฟังเสียงตัวเองนี่แหละ ไม่ต้องออกไปไหน ไม่เจอใคร ไม่คุยกะใคร ...ชอบมาก แต่เสียดาย.. เวลาให้ตัวเองแบบนี้มีไม่บ่อย...
ถ้าวันหยุดทั่วๆไป ก็กลับไปหาพ่อกับแม่ค่ะ ฟังเสียงของพ่อกับแม่.... เสียงที่รอให้ลูกมาฟัง เหมือนตอนเราเด็กๆที่รอพ่อแม่ฟังเรา แล้วเราจะได้เห็นความสุขของท่าน รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ เสียงพูดคุยในแบบของท่าน ในสิ่งที่ท่านอยากพูดมันออกมาเพื่อให้ใครสักคนรับฟัง
ใครที่ยังมีคุณพ่อคุณแม่ คิดว่าจะค่อยๆเรียนรู้การอยู่ร่วมกับท่านในทุกวัน ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่ถดถอย เห็นความเสื่อมที่ค่อยๆมากขึ้น... แล้วเราจะเห็นคุณค่าของการอยู่ร่วมกันด้วยเวลาที่ดีทุกๆนาที
ใช้เวลาที่มีอยู่ร่วมกันในทุกวันให้พิเศษและมีความสุขค่ะ... รับฟัง ใส่ใจ ดูแลกัน ให้อภัยกันบ่อยๆ
อยู่อย่างรู้ว่า สักวันจะไม่มีท่านแล้ว....ไม่รู้ใครจะส่งใครก่อน 😊... แต่เมื่อถึงเวลานั้น เราจะไม่เสียดายหรือเสียใจโอกาสของการใช้เวลาร่วมกัน....
5 ธันว่า พาพ่อเที่ยว พ่อไม่ได้มีความสุขที่ได้เที่ยวหรอก ชีวิตเขาผ่านอะไรมาเยอะ แต่พ่อมีความสุขที่ได้อยู่กับลูก ที่ลูกพาเที่ยวค่ะ...
เขามีความสุขจริงๆ...
โฆษณา