6 ธ.ค. เวลา 01:32 • ความคิดเห็น
ชวนคิดชวนมองแบบนี้ค่ะ
– เราไม่ได้เป็นคนเกเร ก็ดีแล้ว
– เราไม่ป่วยซะเอง ก็ดีแล้ว
– เราอยู่ในฐานะที่พอจะช่วยผู้อื่นได้ ก็ยิ่งดี!!
อันที่จริง ทุกคนย่อมเจ็บป่วยได้ทั้งนั้น ไม่ได้เกี่ยวกับการเป็นคนดีหรือคนเกเร แต่ถ้าอดไม่ได้ที่จะเอามาเชื่อมโยงกัน จะมองว่าเป็นผลกรรม ผลแห่งการกระทำ บลาๆๆ ก็ดึงสติตัวเองกลับมาก่อนค่ะ
ตั้งสติให้มั่น อย่าให้กรรมเก่าของผู้อื่น มาส่งผลหรือมีอิทธิพลเหนือการสร้างกรรมใหม่ของเราค่ะ ถ้าความเมตตาของเรายังไม่ได้แก่กล้าพอขนาดจะแผ่ไปช่วยใครได้ อย่างน้อยก็เริ่มจากวจีกรรมและมโนกรรมของเราเองค่ะ ใครทำอะไรไว้ เราแค่อย่าเอามาพูดต่อ-คิดต่อ-ขยายความ-ตอกย้ำซ้ำเติม
1
สรุปคือเริ่มต้นจากตัวเรานี่แหละค่ะ ห้ามวาจา-ห้ามความคิดของตนได้ ครองใจให้เป็นปกติให้ได้แม้มีอะไรมากระทบ มองให้เป็นเรื่องปกติ ชีวิตเราก็จะเป็นปกติสุขไปเองล่ะค่ะ
1
โฆษณา