มีเรื่องราว หนึ่งที่คนเค้าทำบุญ มาดี มุ่งมั่นสร้างบุญกุศล หวังร่ำรวย ทำบุญด้วยความโลภ ..ไม่ได้ทำบุญเพื่อสละ แผ่เผื่อปัจจัย สละความยึดถือออกไป ..ทำแล้วยึดถือว่าเป็นของตน มีคนมีเงินมีทอง เค้าไปสร้างกุฏิถวายพระ ..พอสร้างเสร็จ ..เค้าบอกว่า อย่าไปเอาของคนอื่น เข้ามาในกุฏิของเค้า
..นั่นก็คือ ..เค้าทำบุญยึดว่า นี่กุฏิของฉัน ..เค้าไม่สละความยึดถือโลภโกรธหลงออกไปเลย ไม่ได้ไปแก้ไข นิสัยสันดานเห็นแก่ได้เห็นแก่ตัว .จะว่าไปก็คือ ถวาย..พระไม่จริง .. สลัดความยึดถือไม่ได้ เคยมีนิสัยเอารัดเอาเปรียบยังไง มีความเก่งสร้างกรรมยังไง โกงยังไง มันก็มีแต่เพิ่มพูน ..โลภที่จะโกง ..เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว ..สำคัญตนว่าเป็นคนฉลาด เวลาทำบุญ ก็ทำบุญเอาหน้า หวังชื่อเสียง คำสรรเสริญเยินยอ พวกนี้เราดู ..เวลาเค้าทำบุญ เค้าจะทำตนยิ่งใหญ่กว่า เครื่องหมายของธรรม ..คือ ผ้ากาสาวพัสตร์ .
คนโง่เป็นเยื่อของคนฉลาด คนฉลาดเป็นเยื่อของกรรม บางเรื่องราว มันก็เหมือนว่า เป็นไปตามยุคสมัย ที่เค้านิยมวัตถุ .ยุควัตถุนิยม ..เค้าก็เอาจิต..ที่มีกรรม มีความโลภมากๆ มาเกิด เอาจิตที่ไม่มีบุญมาเกิด จิตบางดวง ..ที่เค้าเคยสร้างบุญมาดี ไปเป็นเทวดา ด้วยบุญ .แต่ไม่ลดละอารมณ์กรรมตัวกระทำ ประพฤติปฏิบัติธรรม .พอเเกิดมาใหม่ .ก็มีเงินมีทอง คราวนี้ล่ะ ชาตินี้แหละ ที่หลงว่าร่ำรวย ยิ่งใหญ่ ..หลงตัวตน .เหมือนโลกเค้าส่งเสริม ให้คนเค้าชื่นชมเรียนแบบหลงใหลตามกันไป พอหมดชาตินี้ .ไปแล้วไปลับ เป็นโกฏเป็นกับทุกข์ทรมาน
เคยเห็นคนที่บริจาค ทำบุญ ..สร้างวัด ..หลงยึดว่า วัดนี้เป็นวัดของเรา ..พอจิตออกจากร่าง เอ๊ะ..ทำไมเป็นตัวสูงๆ เฝ้าอยู่ที่ ที่วัด ..ไปไหนไม่ได้ อดอยากหิวโหย ..เรื่องกรรม เรื่องบุญกุศล .ต้องเรียนรู้จัก เรียนรู้ ..ดูไปว่า จิตออกจากกายนั้นไปไหน ..แต่นั้นแหละมันบอกกันยาก
เมื่อไม่นาน ก็เจอคนที่ร่ำรวย ไม่มีกายเสียแล้ว ไปงานเค้า ..เค้าก็มาแสดงให้ดูตัวสูง เท่าต้นตาล หัวเล็กนิดเดียว จิตออกจากกาย แล้วเค้าไปเป็นอย่างนั้น..เคยคุยกับเค้าตอนมีชีวิต เค้าว่า ..เค้าทำบุญเยอะ ..ทำบุญหวัง ..โลภปัจจัยทรัพย์สินเงินทอง..โลกเค้าก็ส่งเสริมให้ ..เหมือนว่า ทำบุญ .อยากได้ยังงั้นอย่างนี้ จิตมันก็จมอยู่กรรม ..หาบุญกุศลที่บริสุทธิ์จากกายวาจาใจไม่ได้เลย
เรื่องบุญกุศลนั่น มีพระท่านแนะนำว่า เวลาทำให้รวบรวม กายบิดามารดา ธาตุทั้งสอง ธาตุทั้งสี่ วิญญาณทั้งหก ..ทำให้กายนิ่งจิตนิ่ง ให้เกิดเป็นความบริสุทธิ์ ปราศจากอารมณ์ .พูดออกไป ใช้กิริยาที่นอบน้อม ในการทำบุญ ..เพื่อที่จะบันทึกการกระทำของตน เก็บไว้กับธาตุทั้งสี่ของตน ในการใช้กายนี้มาสร้างบุญกุศล .เพื่อจะทำให้กายนี้ เป็นกายบุญ พูดไปเลย (ให้หูเราได้ยิน บันทึกเก็บไว้) ให้กายบิดามารดาอนุโมทนา เพราะเราเอากายนี้อยู่ ..
เมื่อกายนี้เป็นกายบุญเกิดขึ้น ..ก็อาศัยกายบุญ ..กระจายบุญกุศล อาศัยธาตุนะโม ..กระจายบุญกุศล เผื่อแผ่ออกไปให้จิต ผู้ที่อดอยากหิวโหย เรื่องราวธรรมนั่นมีรายละเอียดมากมายก่ายกอง ให้เราได้เรียนรู้
พอรู้จักเรื่องราวการทำบุญทานที่ถูกวิธี ..บางทีก็นึกเสียดายว่า น่าจะรู้จักวิธีการทำบุญ..ที่ถูก ตั้งแต่เล็ก จะได้ไม่ต้องไปใช้กาย ใช้ความอดทน ทนนั้นทนนี้ ทนอุปสรรคต่างๆเสียมากมาย ยิ่งไปเห็นคนที่เค้า ทำบุญที่ใจ ..นึกได้ก็เป็นบุญแล้ว เห็นแล้วก็สงสาร เพราะตัวเอง ก็เคยเชื่ออย่างนั้นมาก่อน .
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
