6 ธ.ค. เวลา 12:17 • หนังสือ

Trap of Love - ชีวิตรักที่ใช้ย๊ากยากกกก

ความยุ่งเหยิงในความสัมพันธ์ ทำมาซึ่งความวุ่นวายในชีวิตประจำวัน
ทุกคนยังจำความรู้สึกแรกตอนคุณกับเพศตรงข้าวได้มั้ยครับ
ความรู้สึกตื่นเต้น แม้เพียงเห็นคำว่า อ่านแล้ว ขึ้นบนแชท
ความรู้สึกใจฟู และอยู่ดีๆก็มีเพื่อนมาทักเราว่า เป็นอะไรยิ้มกับโทรศัพท์อยู่ได้
แบบนั้นแหละครับ ผมว่าทุกคนน่าจะมีความรู้สึกร่วมกันอยู่นะครับ
แต่ความรู้สึกสนุน มีความสุข และสิ่งที่รู้สึกด้านบวกนั้นจะหายไปอย่างรวดเร็วเลยครับ
เมื่อเราต้องไล่ตามอีกคนมากเกินไป ไล่ตามไปเรื่อยๆ
ความจริงแล้วคนที่ไล่ตามอยู่ผมคิดว่าพวกเรารู้นะว่าผลสุดท้ายแล้วจะไม่สมหวัง
แต่ผมเข้าใจดี....เหตุที่เราไล่ตามอยู่อย่างนั้น เพราะว่าเราอยากได้ความรู้สึกหอมหวานในตอนแรก ความใจฟู การที่ยิ้มกับหน้าจอโทรศัพท์ และอื่นๆอีกมากถ้าคิดออก
ผมเลยลองมามองว่า บางครั้ง...ไม่สิ...ส่วนใหญ่สิ่งที่เราไล่ตาม ไม่ใช่คนอีกคนนึง แต่เราไล่ตามความรู้สึก "เป็นพิเศษ" พวกนั้นตั้งหาก
ความรู้สึกเหล่านั้นเป็นเหมือนน้ำผึ้งที่หอมหวานมาก มากจนกลายเป็นเสพติด
เมื่อไม่ได้รับ(ความรู้สึกเหล่านั้น) ตัวเราก็จะไม่มีแรง หมดแรง หมดอาลัยตายหยากกับชีวิต
สภาพเป็นเหมือนกับคนติดบุหรี่ เหล้า และยาเสพติด แล้วขาดสิ่งพวกนี้เลยครับ
แต่ส่วนที่ต่างกัน คือ ถ้าเลิกรัก แบบค่อยๆบำบัด มันจะไม่หายขาด
ตัวเราจะกลับไปอยู่ในวังวนของทาสความรู้สึกเป็นพิเศษอีกเสมอๆ
ฉะนั้น วิธีการที่ผมคิดขึ้นมาได้ คือ การหักดิบ
แม้จะรุนแรง และ เจ็บมากเพียงใด
แต่ความจริงอย่างนึงของโลก...สอนให้รู้ว่า
เจ็บมีวันหายแน่นอน
ผมเลยเลือกที่จะเจ็บหนักๆ ดีกว่าการติดกับดักไปตลอดชีวิต
อ่านดีกว่าไม่อ่าน?
ผู้เขียน สุวิจักร บิ๊ก
เครดิตรูปภาพ : https://pin.it/4tieuHICI
โฆษณา