คำสาปแห่งที่ดิน: ภาคจบ (การหลุดพ้นหรือการเริ่มต้นใหม่?)
พ่อหาญนั่งอยู่ในห้องมืดของบ้านเก่าหลังนั้น ทุกอย่างเงียบสงบเหมือนทุกสิ่งรอบตัวเขากำลังหยุดนิ่ง แต่เขารู้สึกถึงสิ่งที่ไม่สามารถสัมผัสได้—บางอย่างที่เคลื่อนไหวอยู่ในเงามืด สิ่งนั้นกำลังมองเขา รอคอยคำตอบจากเขา
เสียงของนายสมชายดังขึ้นในหัวเขาอีกครั้ง “มึงยังไม่เข้าใจใช่ไหม…”
พ่อหาญพยายามข่มความกลัวที่ปั่นป่วนในใจ เขาพยายามยืนหยัดและคิดว่าเขาทำทุกอย่างเพื่อปลดปล่อยตัวเองจากคำสาปนี้แล้ว แต่สิ่งที่เขาไม่รู้คือ… เขากลับไม่ได้หลุดพ้นจากมันเลย
กระจกที่สะท้อนความจริง
พ่อหาญเดินไปที่กระจกบานใหญ่ในห้องนั้นอีกครั้ง ภาพของตัวเขาในกระจกดูแปลกประหลาด—เขาเห็นใบหน้าของตัวเองที่บิดเบี้ยวไปในแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ก่อนที่ภาพในกระจกจะเปลี่ยนไปเป็นใบหน้าของนายสมชาย ที่กำลังยิ้มให้เขาด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด
พ่อหาญสะดุ้งอย่างตกใจ แต่แล้วทุกอย่างก็สงบลง กระจกนั้นกลับเป็นแค่กระจกธรรมดา ไม่มีอะไรสะท้อนอยู่ในนั้นอีกเลย
การเปิดเผยที่ไม่คาดคิด
เขาหันหลังกลับไปที่โต๊ะทำงานในห้อง มองไปที่สมุดบันทึกเก่าที่เขาค้นพบก่อนหน้านี้ ข้อความที่เขาเคยเห็นในนั้นตอนแรกเริ่มรบกวนใจเขามากขึ้นทุกที “มันจะจบลงเมื่อทุกอย่างถูกทำลาย…”
เขาเปิดสมุดบันทึกขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้มันมีข้อความใหม่ถูกเขียนไว้ในหน้าที่สุดท้าย “การทำลายมันไม่ใช่การจบลง… มันคือการเริ่มต้นใหม่”
พ่อหาญใจเต้นรัว เขาไม่เข้าใจว่าใครเป็นคนเขียนข้อความนี้ แต่ในตอนนั้นเองที่เสียงประตูดังขึ้นอีกครั้ง พ่อหาญหันไปทันที และเขาก็พบว่า… นายสมชายยืนอยู่ที่หน้าประตู ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเศร้า
“มึงคิดว่ามึงจะหลุดพ้นได้จริงเหรอ?” นายสมชายถามเสียงต่ำ
พ่อหาญตอบด้วยเสียงที่สั่นเครือ “ถ้าผมไม่ได้หลุดพ้นจากคำสาปนี้ คุณจะทำยังไง?”
พ่อหาญมองไปที่ใบหน้าของนายสมชายและรู้สึกเหมือนถูกตีความจริงที่เจ็บปวดเข้ามาในใจ ร่างของนายสมชายค่อยๆ จางหายไปในความมืดรอบตัวเขา
การหลุดพ้นที่ไม่เคยเกิดขึ้น
ทันใดนั้น ความเงียบที่คุ้นเคยเข้ามาอีกครั้ง ทุกอย่างรอบตัวเขาเริ่มจางหายไป พ่อหาญหันไปมองรอบตัว แต่ที่ดินนี้กลับไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ทุกสิ่งยังคงเหมือนเดิม บ้านเก่าก็ยังคงเป็นบ้านเก่า—เหมือนทุกครั้งที่เขาพยายามหลบหนีและกลับมาที่จุดเดิม
เขาเริ่มเข้าใจแล้วว่า การหนีจากคำสาปไม่ได้ทำให้เขาหลุดพ้น แต่อาจจะเป็นเพราะการยอมรับและเข้าใจว่าเขาคือส่วนหนึ่งของมัน
และในขณะที่เขากำลังคิดถึงสิ่งนี้… พ่อหาญก็ได้ยินเสียงกระซิบดังขึ้นจากด้านหลังเขา “มึงหนีมันไม่ได้”
จบบบบ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
