ก่อนอื่นขอร่วมฉลองวันเกิดกับเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขเสมอไป ขอให้สุขภาพแข็งแรง เปี่ยมด้วยสติปัญญาบารมี ขอให้บุญกุศลอันยิ่งใหญ่นานาที่ได้สร้าง ส่งผลให้เจ้าของกระทู้ได้พบพานแต่คนดี คู่คิดและกัลยาณมิตรที่สวยด้วย และใจดีมากๆด้วย หาได้ยากด้วยนะคะ
ประสบการณ์ตรงของเราคือ สถานการณ์ความยากลำบากในปีต้มยำกุ้ง'40 ธุรกิจของครอบครัวคือธุรกิจนำเข้าสินค้าสำหรับนิคมอุตสาหกรรม ได้รับแรงกระแทกตรงๆ จากการลอยตัวค่าเงินบาท เรายังไม่จบป.ตรี หน้าที่เราคือเร่งตามเก็บหนี้และรับเช็คจากบริษัทในนิคมฯ ที่ได้รับเครดิตและถึงกำหนดต้องชำระ แต่ทุกบริษัทล้วนได้รับผลกระทบ เหมือนใกล้จะหมดลมหายใจ เราโทรไปทวงหนี้กับฝ่ายบัญชี เราถูกกรอกหูอยู่แค่คำว่า "เห็นใจพวกเราคนไทยด้วยกันเถอะ ที่ผ่านมาเราไม่เคยที่จะไม่จ่าย" แต่หากเราเห็นใจพวกเขา ธุรกิจครอบครัวเราก็จะตายตามไปด้วย
ความเครียดเริ่มกัดกินอารมณ์ทุกคน พี่ชายเราเอาแต่บ่นว่า ทำไมเราโง่เง่าไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมฝ่ายบัญชีการเงิน หน้าที่คนพวกนี้คือการประวิงเวลาจ่ายๆ เราได้แต่ถามตัวเองว่า แล้วเราต้องทำอย่างไร จะช่วยพี่ชายได้ยังไง ประสบการณ์ก็ไม่มี เราคิดแบบบ้องตื้นว่า ก็ต้องไปตื้อเอามาให้ได้ เราไปรอถึงหน้าบริษัท นั่งรอหน้าห้องฝ่ายบัญชีการเงิน เราเริ่มตีหน้าเศร้าแล้วก็เริ่มเล่าความเท็จ จน MD บริษัทคู่ค้ายอมเซ็นเช็คมาให้ เราทำแบบนี้กับลูกหนี้ทุกราย ที่สุดเราตามเก็บหนี้ได้จนครบ
มันเป็นความภาคภูมิใจ
ที่เรามักจะบอกเล่ากับคนอื่น
ว่าปี'40 เราเจ็บตัวน้อยมาก เพราะตามเก็บหนี้ได้ครบ
มันเป็นความภาคภูมิใจที่พี่ชายเรา
มักเล่าให้คนอื่นฟังถึงความสามารถของน้องสาว
มันทำให้เราค้นพบว่า
เส้นทางที่ใครคิดว่าง่าย มันผ่านความยากมาทั้งนั้น
เป็นคนดีบริสุทธิ์ผุดผ่องมันยากกว่าที่คุณคิด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
