การตัดสิน
เช้าวันนี้เราตื่นมาพร้อมกับความรู้สึกว่ายังมีปมปัญหาที่ยังค้างคาในใจอยู่ มีภาพในอดีตย้อนเข้ามาในหัว จึงสงสัยว่าเรื่องเมื่อในอดีตที่ผ่านมาเนิ่นนานแล้วทำไมถึงย้อนกลับเข้ามาอีก เรายังมีปมปัญหาอะไรติดขัดอยู่อีกหรือเปล่า เราค่อยๆสำรวจตัวเองว่า ยังมีความขุ่นมัวตรงไหน ยังมีความอิจฉา ยังมีความคาดหวัง ยังให้อภัยไม่ได้ อยู่อีกหรือ? เราตั้งคำถามกับตัวเองในใจ ค่อยๆสำรวจจิตใจตัวเอง
เราค่อยๆย้อนภาพไปดู พิจารณาการกระทำของบุคคลเหล่านั้น ดูไปเรื่อยๆ จึงรู้สึกตัว เอะ! เรากำลังทำอะไรอยู่ เรากำลังตัดสินผู้คนเหล่านั้นจากการกระทำของพวกเขา เราอยู่กับการตัดสินผู้คนมาโดยตลอด มันยากมากที่จะไม่ตัดสินใคร จากการกระทำ คำพูด ที่เขาปฏิบัติออกมา รวมถึงการไม่กระทำ ก็ถือว่าเป็นการปฏิบัติเช่นเดียวกัน เช่น การนิ่ง การเงียบ ซึ่งล้วนเป็นการแสดงออกทางภายนอกให้คนอื่นรับรู้
คำถามคือ แล้วเราจะหลุดออกจากปมปัญหานี้ยังไง ?
เรากลับมาอยู่กับปัจจุบันของตัวเอง หายใจเข้าลึกๆ นิ่ง ดูจิตใจตัวเอง เราเห็นว่า การตัดสินมันมีเส้นบางมากๆ ระหว่างความจริงกับความคิดเห็น(อคติ) เราเอาสองอย่างนี้มาปนกันแล้วนำมาตัดสินผู้อื่น เราไม่รู้ว่าเราคิดถูกไหม บางครั้งเราก็เอาความคิดเห็นของผู้อื่น อคติของผู้อื่น มารวมกับความเป็นจริงที่เรารู้อยู่แล้ว หรือเห็นอยู่ข้างหน้า แล้วมองออกไปที่คนๆนึง การมองออกไปนั้นมันทำให้เราตัดสินเขา ว่าเขาเป็นคนอย่างนั้น อย่างนี้ ตามความคิดเห็นของเราที่มีความคิดเห็นของคนอื่น(อคติ) มาเจือปน…
เกิดเป็นการตัดสินที่ว่า คนนั้นเป็นอย่างนี้นะ คนนั้นไม่ดีนะ คนนั้นนิสัยไม่ดีนะ จนเป็นเหตุให้ปิดกั้นตัวเราเองจากคนๆนั้น หากเป็นคนที่อยู่ในความสัมพันธ์ เช่น เพื่อน คนรัก ครอบครัว ก็จะเป็นเรื่องราวที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น เกิดเป็นความไม่เข้าใจกัน จบความสัมพันธ์กันในที่สุด เสียโอกาสดีๆที่จะได้ทำความรู้จัก ได้มีชีวิตร่วมกับคนๆหนึ่ง
เราได้เรียนรู้จากประสบการณ์ที่ผ่านมา มันเจ็บปวดมาก จากการที่เราเสียคนที่เราแคร์ ได้หล่นหายออกไปจากชีวิต โดยที่เราไม่ได้รู้อะไรเลย (เพราะความไม่เข้าใจกัน)
ดังนั้นเมื่อเรารู้ปัญหา จึงได้กลับมาคิด การที่เราไป judge ตัดสินใคร มันส่งผลกับโอกาสในชีวิตเขามาก เขาอาจเสียโอกาสที่จะมีเรื่องราวที่ดีเกิดขึ้นกับชีวิตของเขา จากคำพูดของเราที่ไปตัดสินเขาก็ได้ เกิดเป็นกรรมขึ้นมาอีก(ตามความเชื่อของศาสนาพุทธ)
เราคงต้องมองโลกให้เป็นกลางมากขึ้น ความจริงเป็นสิ่งที่มีอยู่แล้ว อยู่ที่ว่าเราใช้ความจริงให้เป็นประโยชน์กับเราได้มากน้อยเพียงใด ไม่มองผู้คนจากภายนอก ไม่มองผู้คนจากเปลือกที่เขาแสดงให้เห็น มองผู้คนผ่านม่านความจริง(ปัญญา)ของเรา ไม่ตัดสินใคร
แต่หากมีความจำเป็นที่ไม่อาจเลี่ยงไปได้ ก็ต้องแยกความจริง กับความคิดเห็น(อคติ)ทั้งของเราและของผู้อื่น ออกจากกัน ใช้ความจริง(ปัญญา)ของเราเป็นตัวตัดสิน
ยังมีเรื่องราวอีกมากมาย ที่เราต้องถ่ายทอดออกมา เพื่อเป็นประโยชน์ให้กับผู้คน ให้กับโลกใบนี้
ขอบคุณที่ติดตามอ่าน ขอบคุณ
หากชอบฝากติดตาม หรือสนับสนุนเพจ เพื่อเป็นกำลังใจต่อไป ขอบคุณครับ 🌟🌏🌈
- 10
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
