9 ธ.ค. เวลา 14:43 • ปรัชญา
ทุกเช้าก่อนออกจากบ้าน
พี่จะสำรวจต้นพะยอมหน้าบ้าน
ว่ามันเปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อวานอย่างไร
พี่ทำแบบนี้มานานเนื่องจากพี่จะจดจำทุกเรื่องเป็นภาพ
ตอนเด็กๆพี่แทบไม่เคยอ่านหนังสือสอบเลย
พี่จะจำได้ว่าอาจารย์อธิบายถึงเรื่องนี้ว่าอย่างไร
จำได้แม้กระทั่งชุดที่อาจารย์ใส่มาสอนในวันนั้น
ในขณะที่พี่กำลังยืนพิจารณาต้นไม้อยู่เงียบๆ
ใบไม้สีเขียวก็ร่วงลงมาที่โคนต้น
เหมือนจะแสดงธรรมให้พี่เห็น
และสอนพี่ว่าไม่ใช่ใบไม้ที่มีสีเหลืองเท่านั้น
ถึงจะร่วงลงมาได้ใบไม้สีเขียวที่อ่อนแอไม่แข็งแรง
ก็ร่วงมาได้เช่นกันพี่กอดต้นไม้และขอบคุณ
1
ที่สอนให้พี่ไม่ประมาทแต่ไม่ใช่ว่าพี่กลัวตาย
แต่พี่ยังมีภารกิจในการส่งต่อเรื่องราวที่พี่รู้
ให้กับผู้คนอีกจำนวนมากต่อจากนี้ก็คงจริงจัง
กับการออกกำลังกายในทุกวัน
ขอบคุณต้นพะยอมหน้าบ้านที่เตือนสติพี่
พี่ชอบนั่งอ่านหนังสือของน้าอี๊ดไพลิน รุ้งรัตน์
ที่ใต้ต้นพะยอมในวันหยุดและสร้างโลกในใจ
ขึ้นมาเพื่อเดินทางไปกับเรื่องราวในหนังสือที่อ่านครับ
1
โฆษณา