18 ธ.ค. เวลา 03:22 • นิยาย เรื่องสั้น

เรื่องผีสั้นๆ “บ้านร้าง”

ผมกำลังเดินอยู่บนทางเท้าริมถนนในเส้นทางกลับบ้านตามปกติ...
ทางนี้จะมีบ้านไม่สองชั้นร้างหลังหนึ่งที่ตั้งตระหง่านท้าสายลม แสงแดดและน้ำฝนมาอย่างยาวนานตั้งแต่ที่ผมจำความได้ ไม่มีใครรู้ว่ามันร้างมานานแค่ไหนแล้ว แต่.. ถ้าหากดูจากพงหญ้าและต้นไม้ที่รกครึ้มอยู่ทั่วไปหมด น่าจะนานหลายสิบปีเลยทีเดียว
ในขณะที่ผมเดินกำลังจะผ่านบ้านร้างหลังนั้น ก็สังเกตเห็นชายชราคนหนึ่ง ผมสีขาวโพลนทั้งศีรษะกำลังยืนอยู่บนทางเท้าหน้าบ้าน พร้อมกับเงยหน้ามองไปที่ชั้นสองของบ้านหลังนั้นนิ่งอยู่ราวกับรูปปั้น
ผมกำลังจะเดินผ่านเขาไป แต่.. ด้วยความสงสัยเลยมองตามทิศทางที่ชายชรามองไป สิ่งที่เห็นก็มีเพียงหน้าต่างบานหนึ่งที่หลุดออกเพราะความเสื่อมสลายของกาลเวลา จนทำให้เห็นภายในบ้านที่มืดมิดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น!?
มันไม่ได้มีอะไรน่าสนใจ ผมเลยหันกลับมาที่ทางเท้าเพื่อเดินต่อ
ชายชราคนนั้นหายไป!?
ผมหยุดยืน มองไปโดยรอบจนทั่ว
เขาหายไปจริงๆ หายไปราวกับไม่เคยมีตัวตนมาก่อน!?
มันเป็นไปไม่ได้สำหรับคนอายุขนาดนั้นที่จะวิ่ง 100 เมตร แบบไร้เสียงหายไปดื้อๆ หรือถ้าหากเขาเดินเข้าไปในบ้านร้างผมก็ต้องเห็น เพราะเป็นทิศทางที่มองอยู่พอดี
ถึงแม้ว่าภายในใจจะหวาดกลัวเป็นอย่างมาก ผมก็ยังทำใจดีสู้เสือเดินต่อไป
โดยแสร้งทำเป็นว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น!!!
ถ้าหากใครสนใจอยากอ่านเรื่องราวเหนือธรรมชาติ ตำนานของเหล่าภูตผี ปีศาจ ตำนานเมืองและความสยองขวัญมากมายจากทั่วทุกมุมโลก สามารถติดตามอ่านได้ที่
โฆษณา