10 ธ.ค. เวลา 22:14 • ปรัชญา
วายวุ่นไม่วายจะวุ่น
จนต้องวุ่นวาย
เมื่อได้ยินเสียงหัวใจ
โลดแล่นเร้ารุกให้ออกเดิน
แท้จริงแล้วกายนอกยังตื้นเขิน
กายในถูกเร้ารุกให้ออกเดิน
เข้าไปสู่สังคมร้อนลุ่มแสนวุ่นวาย
บอกใจให้ใช้ ไฟในใจเดินกลับ
จะได้ไม่หลับลับไปในไฟหลง
มองให้เห็นสิ่งที่ไม่เป็นดั่งใจแล้ว
ปลดปลง หยุดลงตรงที่“พักพิง”
ที่ใจตนตลอดเวลา
โฆษณา