ข้าพเจ้าไม่รู้อดีตว่ามาจากไหน รู้แต่มาเป็นลูกของพ่อและแม่ เริ่มต้นสมมุติของการเป็นลูก ได้เรียนหนังสือจนจบเป็นผู้ใหญ่ ได้ทำงานเล่นบทสมมุติใหม่เป็นลูกน้อง/หัวหน้า และแต่งงานมามีสมมุติเพิ่มจากเดิม เป็นบทสามี/ภรรยา แล้วเพิ่มสมมุติเล่นบทพ่อ/แม่ เมื่อมีลูก แล้วถ้ามีโอกาสได้เล่นบทสมมุติปู่ ย่าตายาย น้า อา ของใครๆ จนอายุขัยตายไปทิ้งบทสมมุติทั้งหมดจะไปไหนก็ไม่รู้เหมือนกับตอนมา โลก (สมมุติ)นี้จะหมุนเวียนเป็นเช่นนี้อนันตกาล