กายนี้เป็นสมมุติชั่วขณะหนึ่ง ให้จิตของผู้ที่กรรม หลงใหลใช้อารมณ์กรรม มีพฤติกรรม หลงใหล ไม่รักใครเสมอด้วยชีวิตของตัวเอง สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น ด้วยกรรม ..ที่เคยสะสมมา ..กรรมก็ไหลมา ก็หลงใหล .. บ้างก็ว่า ..นี้ตัวรู้ ..รู้ว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้..แล้วก็ทำไปตามตัวรู้ แล้วอารมณ์กรรม โลภโกรธหลงหมดไปมั้ย ..รู้แล้วๆ ละอะไรได้บ้าง ที่เค้าสมมุติให้ ..ปลดเปลื้องสมมุติไม่ได้เลย ..จิตก็จมอยู่กรรมนั้นต่อไป พอจิตออกจากกาย ..ก็มีรูปสมมุติให้อีก นรก สัตว์ เปรต อสุรกาย เทพอินทร์พรหม
ที่เค้าสมมุติให่กายมาเกิดแก่เจ็บตายชั่วขณะหนึ่ง ..รู้จักเรื่องสิ่งต่างๆที่ไหลออกมาจากกายนี้ .. มันมีอะไรบ้าง .ทำไมต้องมามีกาย ..เค้าให้กายมาทำอะไร ..จิตนั้นได้อะไรจากการมีกายนี้บ้าง หลงใช้กายนี้ ไปสร้างอะไร ..ที่เค้าสมมุติให้มา คงไม่ยาวนานนัก ..นี้ก็เห็นคนคอยๆทยอยกันตาย บ้างก็พ่อแม่จัดงานศพให้ ..ตายตั้งแต่ยังหนุ่มสาว ..แล้วจิตนั่นได้อะไรไป ..แต่นั้นแหละ ..มันก็ยาก ที่จิตนั้น จะเรียนรู้จักจิตของตัวเอง ..แล้วจิตเราอยู่ตรงไหน ในกายนี้ .เราเอาอารมณ์เป็นจิต ..เค้าก็ว่านั้นแหละ จิตที่หลงสมมุติ
เราก็ฟังมาว่า ผู้ที่ที่ท่าน รู้จักโลกที่เค้าสมมุติให้มาสร้างกรรม ท่านเจ้าไปอยู่ป่ากัน ไปด้วยเสื้อผ้าชุดเดียว ทิ้งทรัพย์สมบัติ บริวาร .ไปอยู่ป่า .ทิ้งเรื่ิองราวของคำว่า ทุกข์ ว่าแต่ว่า เราอยู่กับทุกข์ เรายึดทุกข์จมอยู่กับทุกข์ ..จึงทิ้งทุกข์ที่เค้าสมมุติให้ไม่ได้เลย แถมยังชอบเสียอีก ไปกินเนื้อกรรมเค้าเอร็ดอร่อย .พอถูกเค้ามากินเอร็ดอร่อย .ก็คร่ำครวญ ..ใครเหล่าจะช่วยจิตในกายนั้นได้ ..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
