มีระยะหนึ่ง เราไปนั่งสมาธิ นั่งตรงไหนก็ถูกมดคันไฟมากัด ทั้งที่ ก็ดูว่า แถวนั้นไม่มีมด ..ครั้งแรกที่ไปนั่ง เค้าว่า นั่งครึ่งชั่วโมง พออธิษฐานเสร็จ เริ่มนั่ง ..ก็มีมดไปกัด ในสะดือ มันก็กัด อยู่อย่างนั้น .กัดเหมือนมันเขี้ยว ทำเอาขนลุกขนพอง เวลาไปนั่งที่มียุงเยอะ อย่าไปแยกกลุ่ม เพราะยุงมันจะรุมคนเดียว ต้องจักการความเสี่ยง เผื่อแผ่ไปให้ยุง ได้กินเลือดตัวละนิดตัวละหน่อย ควรนั่งให้เลยเวลาหัวค่ำไป ..ยุงก็จะน้อยลง นี่หมายถึง ไปนั่งในที่แจ้ง ที่เค้าทำเป็นลานปฏิบัติ
เรื่องมด ..เราเล่าให้พระท่านฟัง ว่าเราไม่ค่อยถูกกับมด .ท่านก็บอกว่า ทำกายนิ่ง จิตนิ่ง มดเค้าไม่กัดหรอก เมื่อเราไปสวดมนต์ .ก็มีมดไต่ขึ้นมาที่ขา ประมาณเกือบสามสิบตัว เราก็นั่งสวดมนต์ไป ไม่ไปสนใจมด ..ก็สวดไปเรือยๆ ..พอใกล้จะจบ ..ก็สังเกตดู ทำไม่มดเค้าเงียบ ไม่กัด ..ก็หันไปดู ..มดเค้าทำท่าเหมือนคนนั่งยอง ตัวตั้งตรง เอาหัวตั้ง นั่งเหมือนคนเลย แล้วก็ทำท่าพนมมือ เราก็เลย ได้เรียนรู้อีกแบบหนึ่ง เหมือนยืนยันที่พระท่านบอกว่า กายนิ่ง จิตนิ่ง เค้าก็ไม่รบกวน
มีเรื่องหนึ่ง ..เรื่องของอารมณ์ บางทีที่ตรงนั้น ก็ไม่มียุงอะไร ..แต่มันก็มีความรู้สึก เหมือนยุงกัด ..นั่นก็เป็นอารมณ์ที่รบกวนจิตอีกเหมือนกัน บางทีก็แสร้ง บินกัดตรงนั้นตรงนี้ จิตเราก็จะไม่นิ่งไม่เฉย จะไปยึดอารมณ์ที่เหมือนยุงกัด
. ที่จริง.หากเป็นเรื่องอย่างนี้ เค้าสอนให้รู้จักอดทนต่ออารมณ์ ปากยุงปากเล็กๆ ..เรายังทนไม่ได้ แล้วจะไปทนอะไรได้กับปากคน .เค้าสอนให้รู้จักรักษากายนิ่ง นิ่งเฉย ..ปลดเปลื้อง ไม่ไปวุ่นวายกับอารมณ์ สิ่งนั่นก็จะค่อยเกิดคำว่า บารมี. เป็นปัญญาที่รักษากายนิ่งจิตนิ่งได้ . สิ่งที่ได้จิตก็ได้ความขันติอดทน จิตก็จะค่อยๆเข้มแข็งขึ้นมา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
