เรื่องของพลัดพราก จากเรือนกาย ที่จิตอาศัยนั่น มันน่ากลัว คราวนี้ เมื่อยังมีกายอยู่ มีกายเป็นมนุษย์นั่น ยังมีคนคอยช่วยเหลือ เกื้อกูลให้ มีข้าวปลาอาหาร ให้ไดขบเคี้ยว บางทีเราไปเห็นคนป่วยติดเตียง ก็ว่าทุกข์แล้ว
แต่เมื่อจิตออกจากกาย ..นั้น ที่ว่าเหลือแต่จิต ..ไม่มีอารมณ์ ไม่มีกายรองรับ ทุกข์ยิ่งกว่า ตอนมีกายเสียอีก ที่เค้าว่า จิตเวียนว่ายตายเกิด ไปตามวัฏฏะ ที่ตนเองสะสมมาเอง นั่นจึงเป็นเรื่องราว..ที่ว่าน่ากลัวสำหรับจิตทุกข์ดวง ทีว่า เมื่อมีกายเป็นมนุษย์ก็รีบสะสมบุญกุศลบารมี มีโอกาสให้เลือก ทางที่จิตจะไป เมื่อหมดกายมนุษย์ ..จิตจะเดินทาง ไปที่สุข หรือ ทุกข์ ก็อยู่ที่ ..เค้าให้โอกาสได้กายมนุษย์
มีแต่กายมนุษย์เท่านั่น ที่สามารถเลือก.ทางเดืนของจิตตัวเองได้ จะไปทางที่ทุกข์ หรือ ทางที่สุข เค้าจึงว่า เกิดมาพบพระศาสนาขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ศึกษาเรียนรู้ขึ้นมา สร้างบุญกุศลขึ้นมา ..ให้เรารู้จักคำว่าบุญนั่นมีความสำคัญต่อจิต ..อต่นั้นแหละ มันก็ยาก..เพราะเวลาเดินมาถึงกึ่งพุทธกาล ไม่เหมือนสมัยต้นพุทธกาย ที่มีแต่จิตที่สูงมาจากเทพยดามาเกิด ก็มีความเอื้ออาทร เกื้อกูล เห็นอกเห็นใจ สามารถที่ประพฤติปฏิบัติธรรม ไปตามรอยที่พระท่านชี้ทางให้ .
พอมาถึงยุคกึ่งพุทธกาล .จิตที่มาจากสถานที่ทุกข์มาเกิดในกายมนุษย์มาก เพราะเคยอยู่สถานที่ทุกข์มานาน ถูกทุกข์บีบคั้นมานาน พอได้กายมนุษย์ ก็หลงเพลิดเพลิน ไม่สามารถเรียนรู้ ไปตามทางที่พระชี้ให้ เค้าก็ไม่เห็นว่าเรื่องศาสนาเป็นเรื่องสำคัญ เค้าก็มุ่งมั่นหาวัตถุปัจจัย ..ก็ใช้กายมนุษย์มุ่งหาวัตถุ มาบำเรอกาย ให้กายเป็นสุข
..แต่เค้าก็ไม่รู้จักคำว่าจิต ..ของตนเองที่เป็นนามธรรม ต้องออกจากกาย ไปรับกรรม ..แล้วมันก็เป็นเรื่องราวที่ยากสำหรับจิตทุกดวง ที่จะเรียนรู้ ..ขึ้นมา ..ส่วนมากเค้าก็เรื่องสร้างบุญกุศลบารมี เป็นเรื่องราวไร้สาระ เอาเวลาไปเพลิดเพลินกับอารมณ์ที่ปรุงแต่งให้สนุกกว่าเยอะ
คราวนี้ ถ้าหากเราเรียนรู้จัก ..คำว่า กรรม ได้พบเห็นเรื่องราว ของจิตที่หมดกายบ้าง ..พบเห็นแล้วรับรู้เรื่องของจิตที่ไม่มีกาย เรื่องราวที่ว่ามาขอบุญกุศล .เราก็จะค่อยหมั่นทบทวนได้ว่า เมื่อหมดกาย ทำไมเค้าต้องการบุญกุศล ยิ่งเห็นผู้ที่มีทรัพย์สินเงินทอง เมื่อไม่มีกาย ..จิตเค้าไปอยู่ในสภาพอย่างไร ทำไมมาเรียกร้องหาบุญกุศล ช่วยด้วยๆ ร้องโหยหวน ช่วยฉันที
เรื่องราวเหล่านี้ ..เมื่อเราหมั่นสร้างบุญกุศลบารมีขึ้นมา กายเรามีบุญ ..จิตที่ไม่มีบุญเค้าก็มาขอ ..นั่นจึงเป็นคำถามว่า เมื่อไม่มีกายเป็นมนุษย์ จิตที่เป็นนามธรรม เค้าเห็นมนุษย์เกิดลักษณะอย่างไร
..เค้าจะเห็นแต่สิ่งที่เป็นจิตในกายมนุษย์ .ที่เป็นนามธรรม เค้าไม่ได้เห็นที่กายมนุษย์ เค้าเห็นจ้ตที่เป็นนามธรรม จิตมีแสงสว่าง ..ของคำว่าบุญกุศล เค้าก็มาขอ จิตดวงไหน..ไม่มีบุญ ..มีแต่สีกรรม สีดำๆ เค้าก็ไม่เข้ามาขอ เพราะไม่มีบุญจะให้เค้า แล้วใครเค้าไปขอจิตที่จนบุญกุศลบารมี เพราไม่มีอะไรจะให้เค้าได้ ก็เหมือนคนจน เค้าจะไปขอคนจนทำไม เค้าก็ขอคนรวย เวลาทำงาน ก็ต้องไปหาที่เค้าให้เงินทองมากๆ เพราะมีตาเห็นรับรู้ได้
บางทีก็สงสัยเหมือนกัน ทำไมผีไม่ไปขอบุญกุศลกับคนร่ำรวยเงินทอง ยศศักดิ์ ทำไมไปขอกับพระ ไม่มีทั้งทรัพย์สินเงินทอง ยศศักดิ์ก็ไม่มี .ไม่รู้ว่า .ทำไมพระท่านจึงบุญส่งบุญให้ได้ ..เคยมีพระท่านบอกว่า อาหารของจิต ..ก็คือ บุญกุศลบารมี ..ไม่เหมือนกับอาหารที่ไปกินเนื้อเป็ดไก่เอร็ดอร่อย ..
เรื่องราวของจิต .เราเคยคุยกับพระ เรื่องของจิตที่มีอุบัติเหตุ รถชนตายบ้าง เค้ามีการเชื้อเชิญ ให้กลับบ้าน ..เราก็ถามพระว่า ทำได้จริงมั้ย . พระท่านบอกว่า ก็นอนร้องครวญคราง ตรงที่ตายนั่นแหละ เราก็ฟังท่าน ..พอมาเจอจริงๆ ..ก็เห็นเค้าเป็นภาพคนนอนขวางถนน นั่งบนเส้นขาวตัวแดง ถนนเพียงสองเลนส์รถวิ่งสวนกัน มีครั้งหนึ่ง ..น้องที่นั่งมาด้วย เค้่าก็เห็น ก็เอาโทรศัพท์ ขึ้นมาจะโทรแจ้ง 191 เราก็เลยบอกว่า ที่เห็นนั้น ..มันไม่ใช่คน
เรื่องราวของคำว่า จิต..หากเราได้เรียนรู้ พบเห็นจิตที่ไม่มีกายบ้าง มันจะเป็นอุทาหรณ์ ให้เราสำเหนียกในเรื่องราวคำสอนให้เราหมั่นสร้างบุญกุศล อย่างเช่น ได้พบเจอรับรู้ เรื่องของจิต ที่ยังไม่ได้ไปไหนเลยบ้าง ครั้งอยุธยาเมือวเก่า สุโขทัย ย้อนไปถึงยุคพระนางจามเทวีบ้าง ที่จิตของเค้าก็ยังไม่ได้ไปไหนเลย
..ยิ่งมีผู้ใหญ่เก่า เล่าให้ฟังว่า ตอนจิตฉัน ..จะออกจากร่าง ..มันนึกถึง ห่วงบ้านเมือง เพียงแค่นี้ จิตฉันก็ไปไหนไม่ได้เลย เรื่องพวกนี้ มันเหมือนนิยาย ..อย่าเชื่อเราน่ะ มันเหมือนอุปโลกน์เองเออเองเชียวล่ะ..คนเค้าเลยว่า.. เราหลง..ยึดมั่นถือมั่น .แต่เราก็ว่า ..เราก็พยายามถือมั่น ตามที่พระท่านแนะนำสอนให้ เพราะเห็นว่า เป็นเรื่ิองราวให้จิตเราได้เรียนรู้ เข้าใจเหตุผลอะไรมากขึ้น ..เพื่อให้จิตวิญญาณเรามันเติบโตขึ้น ..ให้จิตน้อยๆ ชยับเขยื้อน ให้มีสติสัมปชัญญะรู้จักกรรม มีสติสัมปชัญญะรู้จักธรรม ..ขึ้นมา .
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
