นึกไม่ถึงว่า...
ตอนย้ายมาเปิดร้านใหม่ๆ ผมยังอายุไม่มากเมื่อเทียบกับบรรดาผู้ประกอบการในธุรกิจเดียวกันที่ส่วนมากยังเป็นรุ่นพ่อรุ่นอารุ่นน้า รุ่นเดียวกันก็น้อย
เวลาเจอใครต่อใครที่รู้จักผมก็ต้องเข้าไปทักทายยกมือไหว้จนมือที่เคยแข็งก็อ่อนไปตามสภาพ
ไหว้ไปทั่ว ไม่ยากอะไร
เวลาเจอลูกค้าพอยกมือไหว้ทักทายเรียบร้อย ผมก็มักเรียกพี่เรียกเฮียเรียกเจ๊ไปตามเรื่อง มันง่ายดีเพราะไม่รู้จักชื่อเลยเรียกแบบนี้ดีกว่า ดูจะมักคุ้นดี
เปิดมาได้หลายปีก็เจอลูกค้าอายุน้อยเรียก"ลุง"เข้าให้
ผมยืนอึ้งไปแป๊บแล้วก็ขายของต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ใจนี่ตะหงิดๆว่านี่กูแก่ปานนั้นฤา? เรียกซะแก่เชียว
มาอึ้งอีกทีตอนเจอลูกค้าเรียก"ป๋า" ทั้งที่คนเรียกอายุก็ห่างจากผมไม่น่าจะมาก ทำเอาผมต้องกลับมาคิด
เอ ชะรอยกูจะแก่แล้วจริงๆฤา?
ไอ้เรื่องเรียกเกินอายุนี่ยังพอทนได้แต่บางทีก็มีอีกหลายเรื่องที่ทำให้เหวออยู่หมือนกัน
ตอนแรกที่ย้ายมาผมกับเจ๊มาทำที่ร้านใหม่ ร้านเดิมป๊าม้ายังไหวอยู่
อยู่มาเรื่อยๆมีคนทักบ่อยว่าน้องสาวไปไหนเหรอ
ผมไม่มีน้องสาวครับ
อ้าว แล้วผู้หญิงที่อยู่ที่ร้านด้วยน่ะไม่ใช่น้องสาวเหรอ
โอย นั่นพี่สาวผมครับเจ๊ แหม
แกนั่งหัวเราะแล้วขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่
ผมได้แต่บ่นในใจว่ากูหน้าแก่ขนาดนั้นเชียวรึ?
...
ว่ากันตามจริงเจ๊เขาตัวเล็กกว่าผมหน่อย ท่าทางเหมือนเด็กจนไม่แปลกที่ใครจะเข้าใจผิด
แต่ที่หนักข้อคือหลังผมแต่งงานครับ
พอผมแต่งงานมาได้ไม่นาน เจ๊ก็กลับไปช่วยงานที่ร้านเดิมเพราะป๊าม้าอายุเยอะแล้ว น้องชายผมก็งานล้นมือทั้งคู่ ประจวบกับแม่บ้านออกทั้ง2บ้าน เจ๊ต้องกลับไปคุมงานกับหลังร้านเอง
ผมกับแฟนช่วยกันดูร้าน แฟนมีหน้าที่เพิ่มคือเป็นแม่บ้าน จนกระทั่งก่อนมีลูกเราได้แม่บ้านมาช่วยดูแลทั้งบ้านทั้งเด็กไปในตัวเสร็จ แฟนเลยมีเวลามาช่วยหน้าร้านบ้าง
วันหนึ่งลูกค้าอาวุโสคนหนึ่งมาสั่งของ ผมก็จัดการให้ ระหว่างนั้นก็นั่งคุยกันไปเรื่อยประสาคนคุ้นเคย
จู่ๆแกก็ถามผมว่า เด็กนั่นน่ะหลานใช่ไหม
ไม่ใช่ครับ ลูกผมเอง
แกทำหน้างงๆ พอดีแฟนผมเดินมาบอกว่าจัดของเสร็จแล้ว บอกเสร็จก็เดินไป
แล้วคนนี้น่ะลูกสาวลื้อเหรอ?
ไม่ใช่ครับ คนนี้แฟนผม
เดี๋ยวเว้ยเฮีย แล้วเจ๊คนที่เคยอยู่ที่ร้านน่ะใครกัน?
อ๋อ คนนั้นพี่สาวผมครับ ตอนนี้กลับไปช่วยป๊าม้าที่ร้านเดิมครับ ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว
แกนั่งนิ่งสักพักแล้วก็หัวเราะออกมา
อั๊วกับเพื่อนเข้าใจผิดหรือวะเนี่ย ชิบเป้ง
อ้าว มีอะไรเหรอครับซิ่ม?
แล้วนิยายมหัศจรรย์ก็เริ่มขึ้น
แกเล่าให้ผมฟังว่าแกกับเพื่อนเข้าใจมาตลอดว่าผมกับเจ๊เป็นแฟนกันแต่ไม่มีลูก(*_*") พอแฟนผมเข้ามาในร้านแกกับเพื่อนก็เข้าใจว่าอ้อ มีลูกนี่นา เป็นลูกสาวนี่(*0*") ลูกสาวคงเพิ่งแต่งงานและมีลูกแล้ว(>^<") แต่แกแว่วมาอีกสายว่าไม่ใช่หรอก อีผู้หญิงมาใหม่คนนี้มันเป็นเมียน้อยมากกว่า(*0*") ผมน่าจะแต่งงานใหม่แล้วไล่เจ๊ออกไป โถน่าสงสารเจ๊เขานะ
(เว้ย นี่มันชีวิตใครวะ ไม่ใช่ของกูแน่นวล)
เดี๋ยว ซิ่มครับ...
พวกอั๊วเข้าใจผิดเอง ขอโทษว่ะเฮีย
แล้วแกก็หัวเราะ ปล่อยให้ผมนั่งมึนตึ๊บ
...
เย็นนั้นเล่าให้แฟนฟัง แฟนหัวเราะใหญ่
ฉันว่าคุณน่ะดูแก่เกินอายุล่ะมั้ง คนเลยเข้าใจผิดบ่อย
แหม อะไรกัน ฉันยังไม่แก่นะเฟ้ย
แฟนหัวเราะอีกรอบแล้วเดินไปอุ้มลูกเดินกลับห้องไป ปล่อยให้ผมนั่งเซ็งจิตอยู่ข้างล่าง
ล่าสุด ผมนั่งรถไฟฟ้าบีทีเอสไปห้างใกล้บ้าน แฟนพาลูกไปกินข้าวหลังสอบเสร็จ ผมรอเก็บร้านเรียบร้อยแล้วค่อยตามไป
รอไม่นานรถมา คนแน่นแต่พอมีที่ยืน
ปกติผมยืนครับ จนกว่าจะมีที่นั่งพอก็จะนั่งบ้าง ขี้เกียจมีดราม่าตามที่เคยเห็นในโซเชียลมีเดีย
ผมขยับไปยืนใกล้ประตูทางออกที่รู้อยู่ว่าถ้ายืนตรงนี้จะออกจากรถง่ายและไม่ได้ไปยืนขวางใคร
ยืนได้แป๊บเดียวก็มีผู้หญิงคนหนึ่งขยับตัวประกอบท่าทางว่าจะลุกให้ผมนั่งแทน ผมโบกมือว่าไม่ต้อง ผู้หญิงคนนั้นเลยนั่งต่อ
รู้สึกแปลกใจว่าทำไมกัน?
ผู้ชายแมนๆอย่างผมนี่ถึงจะตัวเล็ก ดูก็โทรมๆแต่คงไม่ให้สุภาพสตรีคนไหนมาลุกขึ้นยืนแล้วให้ผมนั่งหรอกนะ
ผมยืนด้วยลำแข้งตัวเองได้ ไม่ง้อที่นั่ง!!!
ยืนไปสักพัก สายตามองไปที่ที่นั่ง
ด้านหลังที่นั่งระบุสัญลักษณ์กับข้อความไว้ชัดเจน
มันเป็นที่นั่งสำรองของบุคคลพิเศษอย่างพระสงฆ์ เด็ก ผู้หญิงตั้งครรภ์ ผู้พิการทุพลภาพ คนชราครับ
cr. google ป้ายในบีทีเอส
หือ?
พระสงฆ์ เด็ก ผู้หญิงตั้งครรภ์ ผู้พิการทุพลภาพ คนชรา?!
...?!
เดี๋ยว...!
เฮ้ย เดี๋ยวก่อน กูเข้าข่ายคนชราแล้วฤา?
สภาพอย่างกูเนี่ยนะ
เฮ้ย...! ไรวะ?
แม่นแล่วเด้อค่า
แก่แล่วเด้อ
...
ผมยืนแบบเซ็งๆ แล้วก็นึกถึงเรื่องThe Lunchboxตอนที่ตัวเอกนั่งรถไฟแล้วมีหนุ่มคนหนึ่งลุกขึ้นเชิญให้แกนั่งแทนตัวเอง
แกนั่งลง
พร้อมทั้งนึกในใจว่าแกแก่แล้วจริงหรือนี่ (ตามท้องเรื่องแกจวนเกษียณแล้ว)
...
ผมไม่ได้นั่ง แต่ก็ยืนแบบ เอ ชะรอยกูจะแก่จริงจนเริ่มมีคนลุกให้กูนั่งแล้ว
อะไรวะ?
ยังเว้ย กูไม่ยอม กูยังไม่แก่
แค่มีผมหงอกประปรายก็เท่านั้นเอง
กูยังไหวนะเว้ย
ขอบอก!
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
