14 ธ.ค. เวลา 09:55 • ความคิดเห็น
ในทางธรรม พรสวรรค์คือสิ่งที่เราบำเพ็ญบารมีคือเคยฝึกฝนเรียนรู้ต่อเนื่องมาตั้งแต่อดีตชาติ เช่น
1.สามเณรที่ไม่เคยเรียนภาษาบาลีเลยแต่สามารถท่องบทสวดมนต์ยากๆ ได้
2.เด็กเล็กๆ ที่อ่านออกเขียนได้ทั้งที่ไม่เคยเรียนหนังสือ
3.นักเปียโนที่ไม่เคยเรียนดนตรีมาก่อน หลังจากฟื้นจากอาการโคม่ากลับเล่นเปียโนได้เหมือนมืออาชีพ
บางครั้งเราจะรู้สึกว่าวิชาหรือความรู้บางอย่างลองอ่านลองทำแค่ไม่กี่ครั้งก็คล่องแคล่วเหมือนเคยทำมาก่อน
ผู้รู้ท่านว่า “จิตมีสภาพจำแต่โดนปิดกั้นด้วยกิเลส และร่างกายทำให้ลืมชั่วคราว”
โฆษณา