บ้านคนจีนมักพูดว่า "วาสนาประการหนึ่งของคนเรา คือการมีโอกาสได้ดูแลพ่อแม่"
ไม่ได้โฟกัสที่ผลสุดท้ายปลายทาง แต่มองที่เจตนาค่ะ ทั้งตอนที่เริ่มต้นและระหว่างทาง ถ้ามีโอกาสที่จะทำแต่ไม่ทำ มีศักยภาพ มีความสามารถแต่ไม่มีใจจะทำ นั่นน่ะคนด้อยวาสนา
การดูแลพ่อแม่ ไม่ใช่ผลงาน ไม่ต้องมีการประเมินผลงาน ไม่ต้องวัดหรือเปรียบเทียบกับใคร "เจตนาของเราต่างหากที่เป็นของจริง" มิใช่ที่ผลค่ะ จะดีเลิศ-ปานกลาง-หรือตกเกณฑ์ ยิ่งไม่ใช่ประเด็น!!
ถ้าตอบในฐานะพ่อแม่
ลูกคือภาพสะท้อนของพ่อแม่ ลูกมีความกตัญญูรู้คุณ มีจิตใจที่ใฝ่ดี นี่ต่างหากที่เป็นน้ำทิพย์ชโลมใจพ่อแม่ พ่อแม่รับรู้ได้ผ่านการกระทำ มิใช่ที่ผลค่ะ
แม้พ่อแม่ไม่อยู่แล้ว เราก็ยังประกอบกรรมดีต่อไป ทำดีกับตัวเองและทุกคน ระลึกนึกถึงท่านทุกครั้งที่ทำความดี ใช้ต้นทุนทางความคิดที่ได้รับจากพ่อแม่ ต่อยอดกรรมดี คิดดี ประพฤติดี ต่อไปค่ะ
ทุกๆครั้งที่ทำอะไรดีๆก็นึกถึงท่าน สิ่งนี้จะช่วยเยียวยาความรู้สึกค่ะ มิใช่มัวแต่ก้มหน้ายอมรับหรือนึกถึงแต่สิ่งที่ผ่านไปแล้ว ย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
