ดูตาปี้แล้วค่อยดูปาก
เมื่อใจป้อจายมันปัก
เริ่มรักเริ่มหลงคงมั่น
เริ่มร่ายคำร่ำรักเพ้อรำพัน
โอ้ใครกันทำให้พี่รักสุด
จะห้ามหักจายลง
ป้อจายอะร้าย ช่างหวานน่าลุ่มหลงเสียเหลือหลาย
โอ้ป้อจายเจ้าพายเรือ
อย่าได้หลงเชื่อคำหวาน
ป้อจายเป็นอย่างเสือหลอกเหยื่อ
เชื้อเชิญให้ติดกับดักลุ่มหลง
กินใจเสียน้านนาน
หลงพลั้งพลาดเผลอ
อาจต้องช้ำระกำใจ
เค้าว่าหากว่าใจแม่หญิง
ไม่เข้มแข็งก็อย่าอ่อนเพราะ
คำป้อ จนห่อหมอบมอบดวงใจ
ให้เขาไป
กุหลาบหนามแหลมรึหนามแหลมแต่ลุ่มหลง
อันแม่หญิงงามนั้น
เปรียบดั่งหนามกุหลาบแหลม
ป้อจายเจ้าหยามใจให้หน่ายแหนง
หนามกุหลาบหลงรักบ่ปัก
หักห้ามใจไม่ทิ่มแทง
ป้อจายจึงร้ายแกล้ง
หักล้างรักอกหักระทม
ต้องไม่เชื้อไม่เชิญอย่าง….เจ้าดอก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
