พูดเพ้อเจ้อ ถือเป็น อกุศลกรรมบถ ข้อที่ 7 ครับ
ในทางพุทธเรียกว่า
"ความไม่สะอาด" แทนคำว่า "บาป"
แต่ก็มีความหมายอย่างเดียวกัน
"สัมผัปปลาปะ"
พูดเพ้อเจ้อ, พูดเหลวไหล, พูดไม่เป็นประโยชน์, ไม่มีเหตุผล, ไร้สาระ, ไม่ถูกกาล, ไม่ถูกเวลา
(ข้อ ๗ ในอกุศลกรรมบถ ๑๐)
พูดเพ้อเจ้อ คือ
"กล่าวไม่ถูกกาล, กล่าวไม่จริง, กล่าวไม่อิงอรรถ, กล่าวไม่อิงธรรม, กล่าวไม่อิงวินัย, กล่าววาจาที่ไม่มีหลักฐาน, ไม่มีที่อ้างอิง, ไม่มีที่สิ้นสุด, ไม่ประกอบด้วยประโยชน์โดยกาลอันไม่ควร"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
