Thicha ทิชา ผู้เลือกเกิดไม่ได้ และจุดเปลี่ยนของชีวิต
ฉายใน ช่อง วัน และ Netflix มีทั้งหมด 8 ตอน (วันอังคาร 17 ธันวาคมนี้ ตอนจบ)
ซีรีส์ที่พูดถึงความเป็นมนุษย์ ความไม่ยุติธรรม และความหวังที่จะเปลี่ยนแปลง ของเด็กสาวอู่ยี่ คนต่างด้าวที่หนีมากับแม่ ข้ามแดนผ่านเอเย่นต์หน้าเงิน เพื่อมามีชีวิตใหม่ที่ประเทศไทย ชะตาชีวิตกลับไปเจอ บุศรา (ลูกเกด เมธินี) นายจ้างที่กดขี่และทำร้าย จนเกิดโศกนาฏกรรม แม่อู่ยี่จากไป และอู่ยี่ต้องหนีตาย และได้กลับมาด้วยตัวตนใหม่ตอนโตขึ้น เป็นทิชา เพื่อจะเอาคืนบุศรา ด้วยการเข้าหา พัดชัย (พีช พชร) ลูกชายสุดที่รักคนเดียวของบุศรา
ต้องบอกว่า เป็นบทคลิเช คนชั่วๆ คือคนรวยมีอำนาจ และคนดีๆ คือ คนจนที่ถูกทำร้าย จะหวังพึ่งอะไรจากตำรวจ ทนาย สื่อ ก็ถูกซื้อด้วยอำนาจเงินไปหมด แถมเครือข่ายพวกนี้ ก็อยู่กันเป็นสรณะ ทำเรื่องชั่วๆ วนไป เพิ่มเติมคือขูดรีดเอากับคนจน ดังคำว่า ฝนตกขี้หมูไหล คนจัญไรมาพบกันของแท้ เป็นเรื่องที่ดูสนุกเพลินๆ มีบทเชือดเฉือน ปะทะอารมณ์ และฉากโหดๆ จากบุศรา แต่จุดด้อยที่ใหญ่มาก คือ บทส่วนของทิชา ในการวางแผนเอาคืน มันดูเป็นอะไรที่ตื้นเขินและไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลยในหลายๆ ครั้ง จนคนดูเองก็ท้อจะเอาใจช่วยทิชาไปเลย
ส่วนที่อยากพูดถึงคือ มิติบางอย่างในที่มาที่ไปของตัวละครกับการมีชีวิตอยู่
ทิชา แม้จะยากจนและเป็นต่างด้าว แต่ก็มีความรักที่ดีจากคนเป็นแม่ในวัยเด็กเต็มเปี่ยม เมื่อเกิดอุบัติเหตุรุนแรงเห็นแม่ถูกทำร้ายจนตายต่อหน้าต่อตา ภายหลังยังมีภาวะ PTSD หรือ Post - Traumatic Stress Disorder เกิดขึ้นเมื่อกลับมาเจอบุศราอีกครั้งและพบกับเหตุการณ์คล้ายๆ อดีต
ส่วนตัวชอบใบเฟิร์นแสดงฉากที่พูดกับพัดชัยที่สุด ทิชาเล่าเหตุการณ์รุนแรงนั้นในวัยเด็ก คือ ใบเฟิร์นเล่นดีมากกกกกกก แบบนัยน์ตาว่างเปล่า แต่ข้างในพังสลายผ่านน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด พร้อมกับพูดย้ำๆว่า ฉันไม่มีความรู้สึกไม่เจ็บเลย ไม่ปวด ไม่หิว เหมือนกับเป็นคนตายแล้วเท่านั้น ในตอนนั้น
พัดชัย ในทางกลับกัน เป็นคุณหนู แต่ไม่ได้รับความรักดีๆ จากคนเป็นแม่เลย ถูกไล่ให้ไปเรียนที่อังกฤษตั้งแต่เด็ก เมื่อถูกเพื่อนที่เรียนทำร้าย ก็ต้องอดทนเอา ไม่มีใครปกป้องเลย บวกกับได้เห็นเหตุการณ์ที่แม่ทำร้ายอู่ยี่ในวัยเด็กโดยบังเอิญ กลายเป็นภาวะซึมเศร้า และ panic แถมยังหลอกตัวเองซ้ำๆ ให้เชื่อว่า แม่ผมเป็นคนดี เพื่อจะไม่ให้ตัวเองเจ็บปวด เมื่อเจอกับความจริงที่รับไม่ได้ อย่างตอนรู้ว่า ตัวเองโดนทิชาหลอก ก็ทำร้ายร่างกายตัวเอง
พีช เป็นคนที่เล่นให้ตัวละครมีความคงเส้นคงวา รักษาความเป็นพัดชัยที่เจ็บปวดไว้ได้ดีมากกกก จนคนดูอย่างเราอยากไปอยู่ข้างๆ แบบสงสารพัดชัยสุดๆ ฉากที่พัดชัยพูดกับแม่ มันเหมือนการพยายามที่สุดที่เขายอมแหวกแผลที่พยายามเก็บไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดออกมาเปิดใจกับแม่ ต้องบอกว่าเล่นดีมาก ขนลุก กับนัยน์ตาที่ผิดหวังที่สุด ตอนหยุดมองแม่แล้วน้ำตาไหลออกมา
บุศรา คนที่มีมิติร้ายที่สุดด้านเดียวชัดเจนมาก แบบคนดูไม่ต้องพยายามเกลียดเลย ตัวสร้างเรื่องราวทั้งหมด และเหตุผลง่ายๆ ในการใช้ชีวิตของตัวเองคือ ฉันถูก คนอื่นผิดเสมอหากทำไม่ถูกใจไม่ได้ดั่งใจ บทลงโทษคือฉันจะทำร้ายมัน และคนนั้นคือ “ตัวเงินตัวทอง“ ของบุศรา รวมถึงลูกชายที่บอกว่ารักที่สุดอย่างพัดชัยด้วย (ลูกเกดคือ สีหน้าแววตา เหมือนคนเอาชนะ เหมือนจะมีความรักลูกแต่รักตัวเองมากกว่า คล้ายๆ คนหลงตัวเองและแยกแยะผิดชอบชั่วดีไม่ได้เลย ทุกฉากคือ กลัวนะ ถ้าบุศราออกมา)
มองจากคนดูแบบไม่มีความรู้จิตวิทยาใดๆ ทั้งทิชาและพัดชัยเป็นตัวละครมีความผิดปกติทางจิตใจจากปมในวัยเด็ก แต่ทว่าพัดชัยคือคนที่ไม่มีเกราะป้องกันใดๆ จากความรักดีๆ มาจากแม่เลย เหมือนโลกของพัดชัย พัดชัยสร้างให้มันสวยงามอยู่ในจินตนาการ จากการหลอกตัวเองและไม่เคยอยากออกมาอยู่กับโลกความจริง โดยเลือกที่ไม่เจอแม่เลยไม่ว่าจะตอนแม่ไปหา และไม่เคยอยากกลับมาเจอ
ไม่ว่ากลไกปกป้องตัวเองจะเป็นอย่างไร อย่างทิชาอยู่ให้เหมือนตายตอนเหตุรุนแรง ไม่รับรู้อะไร หรือพัดชัยอยู่ให้เหมือนเหตุการณ์นั้นไม่มีอยู่จริง แต่สิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้สำหรับทั้งคู่คือ ฉัน “อยู่ตรงนั้น” มาจริงๆ และเป็น ฉัน ที่จะโอบกอดตัวฉันเองจากความเจ็บปวดไว้ในรูปแบบที่ฉันจะมีชีวิตต่อไปให้ได้
อยากบอกคนที่เจอเรื่องร้ายๆ ให้ขอบคุณตัวเองที่ผ่านมันมาได้ เหมือนที่ทิชาและพัดชัยก็ผ่านมันมาเช่นกัน
ปล มีคำพูดในหลายฉากที่โดนใจ กับยุคสังคมปัจจุบันมากๆ เช่น คนเลวไม่ได้มีคนเดียว จับไปก็ยังมีอีกเยอะ ฟังแล้วก็เห็นหน้าคอลเซ็นเตอร์โผล่มาเลย
#ทิชา #โอบกอดตัวเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
