ทรัพย์สินที่มีค่ามากที่สุด(110)ตอน5
ผมได้ผ่านช่วงเวลาที่มีคุณค่ามากที่สุดในชีวิต เพียงแค่3วันมันได้เปลี่ยนแปลงชีวิตของผมตลอด 67ปีที่ผ่านมา ใช้ชีวิตแบบเดิมๆมาตลอดปล่อยชีวิตไปตามกระแสน้ำและใช้ชีวิตแบบ "ใกล้เกลือกินด่าน" เป็นชาวพุทธแต่ไม่เคยสนใจในหลักคำสอนของพระพุทธองค์ การกลับมามองที่จิตตัวเอง "จิตเป็นนายกายเป็นบ่าว" ดูลมหายใจตัวเองเห็นการเกิดดับของอารมณ์ตัวเอง "การปรุงแต่งของจิต" ที่เราไปยึดความทุกข์ร่างกายเป็นหลักและเอามาปรุงแต่งทางอารมณ์ตลอดเวลา เป็น "ความทุกข์ที่เราสร้างมันขึ้นมาเอง
ความทุกข์ทางร่างกาย แก่ เจ็บ ตาย เป็นความทุกข์ประจำโลกที่ทุกคนต้องเจอไม่มีใครหนีได้ เมื่อเจอแล้วต้อง"ทำใจให้ได้" ทำใจคือปล่อยว่างเป็นการใช้ปัญญาเพื่อเอาชนะกิเลส
พี่เดชได้บอกว่าหลังจากป่วยติดเตียงคราวนั้นได้ฝึกจิตกับพระน้อง ทำให้ชีวิตพี่ไปเลย ถึงร่างกายป่วยหนักแต่จิตได้ปล่อยวางเร็วมาก เห็นการเกิดดับของร่างกายนี้และจิตอารมณ์ตัวเอง พี่ไม่มีเคยมีความสุขอย่างนี้มาก่อนและพี่ก็ดีขึ้นอย่างมากได้ลุกขึ้นมาเดินได้ถึงไม่เต็มร้อยแต่ก็มีความสุขแล้ว ใจพี่ยอมรับแล้วว่า "พี่หนีไม่พ้นความตายแน่ไม่นานพี่ต้องไป" พี่ไม่กลัวแลย พี่ได้พบคำสอนของพระพุทธเจ้า เห็น"การเกิดดับของชีวิตทั้งร่างกายและจิตใจ" มันคุ้มค่าแล้วในชีวิตนี้ พี่รู้ว่าชีวิตหลังความตายมีอยู่จริง
พี่อย่างรวยมาตลอดพอป่วยก็รู้ว่าร่างกายนี้สำคัญมากกว่าเงินทอง แต่ตอนนี้เข้าถึงความจริงแล้ว "ทรัพย์สินที่มีค่ามากที่สุดในชีวิตเราคืออะไร"
พี่รอคอยความตายด้วยจิตใจที่มีความสุขเบิกบาน จิตใจตื่นเต้นแบบปีติว่าเราใกล้ความตายเข้ามาแล้ว หลังปี62ที่ผมป่วยหนัก จนถึงตอนนี้ผมได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ที่เหลือของชีวิตคือกำไรชีวิตของผม
พี่เดชได้เสียชีวิตแล้วเมื่อต้นปีที่ผ่านมาติดเชื้อในกระแสเลือด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
