"คุณเคยมีวันที่เต็มไปด้วยความเรียบง่าย
แต่กลับทิ้งร่องรอยในใจจนรู้สึกเหมือนได้ใช้ชีวิตอย่างเต็มเปี่ยมหรือเปล่า?"
เช้านี้ที่ตรัง ฉันตื่นหลังจากตรวจงานจนดึกเมื่อคืน วินาทีแรกที่ลืมตา ความคิดเดียวที่ผุดขึ้นในใจคือ "วันนี้เราจะทำทุกอย่างให้เต็มที่เท่าที่ชีวิตนี้จะพาไป" เวลา 08.30 น. ฉันออกจากที่พัก พร้อมดื่มลาเต้ร้อนหอมกรุ่นจากเครื่องทำกาแฟบาริสต้า AI ที่ผสมผสานนมจนได้รสสัมผัสละมุนลิ้นแบบบอกไม่ถูก
รถยนต์มารับหน้าที่พัก และเพียง 5 นาที ฉันก็มาถึงสถานที่ทำงาน กินโจ๊กกับบ๊ะจ่างรองท้องก่อนเดินขึ้นไปห้องประชุมชั้นบนสุด บรรยากาศของการทำงานวันนี้เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นจนลืมเวลา เที่ยงวันเรากินข้าวกันในห้องประชุมแบบไม่ต้องแยกย้าย ประชุมต่อยาวจนถึง 16.30 น. ก่อนทุกคนจะออกมาบันทึกภาพร่วมกันหน้าสถานที่ทำงานเพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำ
หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าที่โรงแรม ฉันตอบคอมเมนต์ใน Blockdit บ้างก็เขียนสร้างสรรค์ตอบคำถาม บ้างก็โดนทักว่า "เป็น AI หรือเปล่า?" ฉันยิ้มในใจ พร้อมแอบหึหึ "AI มี EQ ด้วยเหรอ?"
เย็นวันนั้น 17.45 น. ฉันออกไปวิ่งรอบที่พัก 5 รอบ ท่ามกลางแสงสุดท้ายของวัน ฟ้าสีส้มอ่อนและอากาศที่เย็นลงทำให้การวิ่งวันนี้มีความหมาย รถยนต์มารับเวลา 18.00 น. เพื่อพาฉันออกไปหาอาหารเย็น เราขับผ่านวัดหัวเขา ตำบลนาหมื่นศรี อำเภอนาโยง มุ่งหน้าสู่ร้านริมทางชื่อ "ธารชมทุ่งแลเขา"
เมนูเย็นนี้มีทั้งข้าวเหนียวดำใส่ไก่ ยำสาหร่ายแก้วใส่แซลมอน ส้มตำปูปลาร้า ตำไทย และคอหมูย่าง ท่ามกลางบรรยากาศริมทุ่งที่สงบเย็น หลังอาหาร ฉันเดินออกมารับลมท่ามกลางธรรมชาติ ริมทุ่งที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา มองออกไปยังอีกฝั่งของถนน ก็เห็นถ้ำเขาหาย ถ้ำที่เล่าขานกันมานานถึงช้างที่เดินเข้าถ้ำแล้วหายไป
สองทุ่มกว่า ฉันใช้เวลาเงียบๆ ริมทุ่ง มองแสงไฟไกลๆ ที่กระพริบอยู่ปลายฟ้า ในความสงบนี้ ฉันตระหนักได้ว่า ชีวิตคือการเดินทางที่ไม่หยุดนิ่ง ทุกการกระทำ ทุกลมหายใจ ล้วนมีคุณค่า
แล้วคุณล่ะ...วันนี้คุณได้พบความหมายอะไรในชีวิตหรือยัง?
...ปลายดาวอินฟินิตี้...
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
