เรื่องผีสั้นๆ “ป่าช้าร้าง”
ตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดเพื่อร่วมพิธีศพของญาติคนหนึ่งที่เสียชีวิต...
ในช่วงปลายปี 80 เทคโนโลยีทันสมัยยังไม่มีอะไรมากนัก ทำให้ส่วนใหญ่เด็ก ๆ ก็จะพากันมาจับกลุ่มเล่นกันและที่ชอบกันมากที่สุดก็คือการเล่นซ่อนหานั่นเอง
พวกเราชวนกันไปเล่นในป่าท้ายหมู่บ้านที่ลือกันว่าเคยเป็นป่าช้าเก่า ที่ถูกทิ้งให้รกร้างเพราะสมัยนี้นิยมการเผาศพมากกว่า ที่จริงผู้ใหญ่ก็ห้ามไม่ให้มาเล่นกันบริเวณนี้ แต่ด้วยความที่เป็นเด็ก แน่นอนว่ายิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุเสียมากกว่า
เมื่อเกมเริ่มต้นขึ้น ในฐานะที่ฉันเป็นคนซ่อนเลยวิ่งไปหาที่แอบบริเวณก้อนหินใหญ่ริมรั้ว มันเป็นจุดที่ดีมากเพราะมีทั้งก้อนหินเป็นกำบัง และมีรั้วด้านหลังช่วยซ่อนร่างของฉันได้เป็นอย่างดี แต่ตอนนั้นฉันก็สังเกตเห็นเหมือนกันว่าด้านหลังมีกองดินที่ถูกถมสูงขึ้นมาเพียงจุดเดียวเท่านั้น
ฉันยังคงซ่อนตัวได้อย่างดีเยี่ยม ท่ามกลางบรรยากาศที่มืดสลัวลงของยามเย็น สายตาของฉันยังคงมองตรงไปข้างหน้า จนกระทั่งไม่กี่นาทีต่อมา ฉันก็รู้สึกได้ว่ามีคนแตะไหล่ฉันจากข้างหลังแล้วกระซิบบอกว่า
“จับได้แล้ว!”
ฉันตกใจมาก พอหันกลับไปมองข้างหลังก็พบเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน สวมเสื้อผ้าเด็กของคนสมัยก่อน นั่งยอง ๆ ยิ้มอยู่ที่ด้านหลัง
ตอนนั้นเองที่ฉันกรีดร้องออกมา...!!!
ทุกคนรีบวิ่งมาสอบถามฉันว่าเกิดอะไรขึ้นด้วยความตกใจ แต่ตอนนั้นเด็กปริศนาก็หายไปแล้ว ฉันรีบลากเพื่อน ๆ ทั้งหมดออกมาที่ปากทางเข้าป่าช้าแล้วเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
พวกเราตัดสินใจยุติการเล่นซ่อนหาทันที..
แต่.. ก่อนที่พวกเราจะกลับออกไปจากป่าช้า เพื่อนผู้ชายคนหนึ่งในกลุ่มก็ดึงแขนฉันไว้ แล้วชี้นิ้วไปที่เนินดินในสุสาน ตรงนั้นเองที่พวกเราเห็นเงาร่างของเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งกำลังกระโดดไปมาอย่างสนุกสนานอยู่บเนนิน
พวกเราวิ่งแข่งกันกลับเข้าไปในหมู่บ้านเร็วที่สุดเท่าที่เคยทำมาในชีวิตทันที...!!!
ช่วยอุดหนุน E-book เพื่อเป็นการสนับสนุนค่ากาแฟของนักเขียนได้ที่ :
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
